Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Idealne podsumowanie; trzy tomy "Pięćdziesięciu twarzy Greya" zawarte w tym jednym.

Czy to dobrze? Źle?

Dominujące uczucia, jakie towarzyszyły mi podczas czytania tej książki to bezapelacyjnie: złość i rozdrażnienie.

Pomijając fakt, że ciężko czytało się ciągłe niezdecydowane sentencje Hannah, odnośnie jej własnych uczuć, a także trzymania faceta na siłę w niepewności (co mnie, na miejscu Marco by totalnie wymęczyło), to książka spełnia rolę erotyku, a i opis tych scen nie jest tak bardzo drażniący, jak w "50-ciu twarzach...".

Dlaczego biła ode mnie złość?

Facet powinien dać spokój Hannah i nie pojawiać się w jej życiu ponownie, po tym, jak potraktował ją w wiadomy sposób. W jego głowie przeważały wizje seksu z nią, to również górowało w ich relacji - nie ukrywając, że to ważny aspekt udanego związku, jego nachalność w poszczególnych momentach albo to, jak uciekał od odpowiedzialności było cholernie drażniące. Tłumaczenie spowodowane poważnymi krzywdami z dzieciństwa jest oczywiście znaczące w tej sytuacji, ale do mnie nie przemawiało.
Co więcej - nie tyle moment, kiedy zostawił ją chwilę po rozdziewiczeniu, a to, kiedy wrócił do Edynburga, zapłodnił najlepszą przyjaciółkę, a Hannah umierała w szpitalu.

Według mnie ta jego miłość może i była prawdziwa, ale gubił się w zeznaniach i bardzo koloryzował, wywyższał ją, byleby mu się oddała. A jeśli coś nie szło po jego myśli - zaciągał ją do łóżka, bo to jedyna droga, by coś wskórać. A ona... oczywiście dawała się, bo to skażona pożądaniem historia, która mimo wszystko w dzisiejszych czasach zdarza się dość często.

Bardzo szybko się czyta, napisana w sposób zrozumiały, przyjemny, na pewno skuszę się na pozostałe części, o ile nie będą tak bardzo mdłe, jak ta.

Brakowało mi jedynie... szerszego spektrum całej historii. Większego zakresu opisywanych zdarzeń, historii, które obejmowałyby jakieś piękne miejsca, sytuacje, wycieczki, sztukę.

Idealne podsumowanie; trzy tomy "Pięćdziesięciu twarzy Greya" zawarte w tym jednym.

Czy to dobrze? Źle?

Dominujące uczucia, jakie towarzyszyły mi podczas czytania tej książki to bezapelacyjnie: złość i rozdrażnienie.

Pomijając fakt, że ciężko czytało się ciągłe niezdecydowane sentencje Hannah, odnośnie jej własnych uczuć, a także trzymania faceta na siłę w niepewności...

Kolejne spotkanie z Frey'em i jakże brak rozczarowania. Zabrałam się do czytania jego dzieła oczywiście po przestudiowaniu "Mój przyjaciel Leonard", ale obie książki są równie mocne, równie przykre i równie wciągające. Trochę współczuję autorowi - wątki autobiograficzne - ale z drugiej strony przeżycia z przeszłości utkwiły mu głęboko w głowie, co tylko potęgowało pociąg do alkoholu i dragów.
Słodka miłość do Lily.
Zazdroszczę i współczuję mu zarazem.

Kolejne spotkanie z Frey'em i jakże brak rozczarowania. Zabrałam się do czytania jego dzieła oczywiście po przestudiowaniu "Mój przyjaciel Leonard", ale obie książki są równie mocne, równie przykre i równie wciągające. Trochę współczuję autorowi - wątki autobiograficzne - ale z drugiej strony przeżycia z przeszłości utkwiły mu głęboko w głowie, co tylko potęgowało pociąg do...

Płaczę za każdym razem, gdy kończę ją czytać.

Płaczę za każdym razem, gdy kończę ją czytać.