Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Świetna książka, mam nadzieję że jej adaptacja filmowa (2020) będzie równie dobra. Mam jednak wrażenie, że końcówka nie została tak dopracowana jak reszta dzieła i została doczepiona lekko na siłę.

Świetna książka, mam nadzieję że jej adaptacja filmowa (2020) będzie równie dobra. Mam jednak wrażenie, że końcówka nie została tak dopracowana jak reszta dzieła i została doczepiona lekko na siłę.

Hyperion był dla mnie książką którą im dłużej czytałem tym bardziej traciłem nią zainteresowanie. Początek, i pewna część środkowej części lektury były dla mnie bardzo interesujące. Autor "bawi się" pisząc rozdziały lub ich fragmenty w różnych stylach a nawet gatunkach i wychodzi to wręcz fenomenalnie. Dlaczego więc straciłem zainteresowanie? Hyperion w niemalże wszystkich rozdziałach ma wplecione elementy erotyczne... dużo elementów erotycznych. O ile z tym samym w sobie nie mam problemu, to uważam że zostało to nieco przesadzone. Zacząłem czytać tą książkę z wrażeniem, że będzie to sci-fi z elementami horroru/tajemnicy. Autor poniekąd podtrzymuje to wrażenie, ale po tym jak po raz dwudziesty czytam jak dwie postacie się "kochają" tracę to odczucie. Sceny te nie mają również często dużego znaczenia dla historii, więc kategoryzowałbym je jako zwykły "filler" lub jak nazywają to w innych mediach "fanservice".
Poza tym jest to bardzo dobra książka i wiem że istnieją osoby które nie będą miały żadnego problemu z tym co opisałem, tylko mi się to dość przeszkadzało.

Hyperion był dla mnie książką którą im dłużej czytałem tym bardziej traciłem nią zainteresowanie. Początek, i pewna część środkowej części lektury były dla mnie bardzo interesujące. Autor "bawi się" pisząc rozdziały lub ich fragmenty w różnych stylach a nawet gatunkach i wychodzi to wręcz fenomenalnie. Dlaczego więc straciłem zainteresowanie? Hyperion w niemalże wszystkich...

Po pierwszej książce która rozłożyła mnie na łopatki że śmiechu, kolejna książka kontynuuje historię pierwszej w podobnym stylu. Mimo że humor zaczął się powoli robić przewidywalny i powtarzalny, książka wywołała że mnie więcej niż kilka parsknięć śmiechu. Autor stwarza atmosferę ciągłej niepewności, w której znane nam rzeczy nabierają nowych znaczeń lub całkowicie je tracą. W przeciwieństwie do poprzedniej książki, gdzie Artur był raczej pobocznym obserwatorem, tutaj jest pełnoprawnym bohaterem. Jest to szczególnie widoczne w drugiej częściej książki. Mimo tej zwiększonej uwagi ze strony autora sądzę, że ta postać mogła zostać lepiej skonstruowana. Podobnie sądzę o innych bohaterach, nie przeczodzą żadnych znaczących zmian w charakterze lub poglądach. Postaci, a raczej ich 'development', mogły dostać więcej uwagi od autora. Ponadto zakończenie nie było dla mnie satysfakcjonujące, chociaż myślę że to było jednocześnie jedyne właściwe - nie byłbym w stanie wymyślić innego. Mimo wyżej wymienionych wad polecam tą książkę. Jest bardzo śmieszna i prezentuje całkiem ciekawą historię.

Po pierwszej książce która rozłożyła mnie na łopatki że śmiechu, kolejna książka kontynuuje historię pierwszej w podobnym stylu. Mimo że humor zaczął się powoli robić przewidywalny i powtarzalny, książka wywołała że mnie więcej niż kilka parsknięć śmiechu. Autor stwarza atmosferę ciągłej niepewności, w której znane nam rzeczy nabierają nowych znaczeń lub całkowicie je...