-
ArtykułyKsiążka: najlepszy prezent na Dzień Matki. Przegląd ofertLubimyCzytać1
-
ArtykułyAutor „Taśm rodzinnych” wraca z powieścią idealną na nadchodzące lato. Czytamy „Znaki zodiaku”LubimyCzytać1
-
ArtykułyPolski reżyser zekranizuje powieść brytyjskiego laureata Bookera o rosyjskim kompozytorzeAnna Sierant1
-
ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj książkę „Czartoryska. Historia o marzycielce“ Moniki RaspenLubimyCzytać1
Biblioteczka
2019-09-28
2019-09-28
2019-09-17
2019-08-02
2018-07-10
2018-09-25
2018-07-07
2018-11-06
"Są lekcje, których nie chce poprowadzić żaden nauczyciel. Bo nie zawsze można wytłumaczyć trudny temat za pomocą zadania czy wzoru. Regułki albo definicji. Są rzeczy, których lepiej nie tłumaczyć, a zostawić je własnemu sercu. (...) Nasz świat rozmazywał się kropla po kropli. Płatek po płatku. A pani wciąż mówiła. O tym jak trudno zrozumieć życie. A jeszcze trudniej śmierć. I o tym, że kiedy ktoś ważny odchodzi, to nigdy do końca."
Zaczęłam cytatem i ten cytat wystarczy niemal za wszystkie słowa, jakie chciałoby się powiedzieć o tej książce. Piękna, mądra, i jakże na czasie, gdy społeczeństwo już od najmłodszych lat ogarnięte jest pogonią niemal za wszystkim, za czym warto, a czasem i nie warto podążać. Gdy wartościujemy wszystko i wszystkich pod kątem własnych korzyści. Zabawna i wzruszająca, a wręcz poruszająca. Dla tych młodszych, by wiedzieli co ważne, ale i tych całkiem dużych, by tym młodszym wskazali właściwą drogę.
"Są lekcje, których nie chce poprowadzić żaden nauczyciel. Bo nie zawsze można wytłumaczyć trudny temat za pomocą zadania czy wzoru. Regułki albo definicji. Są rzeczy, których lepiej nie tłumaczyć, a zostawić je własnemu sercu. (...) Nasz świat rozmazywał się kropla po kropli. Płatek po płatku. A pani wciąż mówiła. O tym jak trudno zrozumieć życie. A jeszcze trudniej...
więcej mniej Pokaż mimo to2018-07-16
2018-07-18
2018-10-10
NOTATKI WŁASNE:
1. Forteca Fougeres w Bretanii: w 1547 król Francji Henryk II podarował ją swojej metresie Dianie Poitiers. Z zamkiem związana jest legenda o Meluzynie, pochodzącej podobno z rodu Hugona Brunatnego, dwunastego władcy Bretanii.
2. Meluzyna, to postać pół kobiety pół smoka (węża) znana z dawnych legend bretońskich.
W sztuce terminem tym określa się figurkę kobiety z ogonem ryby lub węża, zazwyczaj umieszczaną na dziobie statku.
3. Windsor to najstarszy i największy zamek na świecie, zbudowany przez Wilhelma I Zdobywcę.
4. Sully-sur-Loire zakupił markiz de Rosny (minister skarbu, handlu i rolnictwa za czasów Henryka IV Nawarskiego). Z zamkiem wiążą się wspomnienia o Ludwiku XIV, który schronił się tu w 1652 r., o Wolterze szukającym bezpiecznego miejsca po ucieczce z Paryża w 1715 czy o Joannie d’Arc błagającej przebywającego na zamku przyszłego Karola VII, by ten odważył się stawić czoła Anglii.
5. Malbork- największy zamek gotycki w Europie, w jego pierwszym etapie budowy wykorzystano milion cegieł i dachówek.
Zamek mieścił skarbiec, który okradli pomocnicy piekarza. Piekarnia znajdowała się pod skarbcem, wystarczyło wywiercić dziury w suficie.
6. Château de Chenonceau nazywany jest Zamkiem Dam, ponieważ swoje piękno zawdzięcza m.in. Dianie de Poitiers (kochance Henryka II Walezjusza), Katarzynie Medycejskiej (żonie Henryka II) i pani Dupin opiekunce artystów, pisarzy i myślicieli.
7. Vaux le Victomte to pałac Nicolasa Foqueta, ministra finansów Ludwika XIV Jego otwarcie miało miejsce w 1661 r. i uświetniło je przedstawienie przygotowane przez Moliera.
8. Fontainebleau powstał z inicjatywy Franciszka I na pocz. XVI w. na miejscu średniowiecznego zamku warownego. Pałac w stylu renesansowym otaczają ogrody o pow. 80h. Przez lata była to ulubiona rezydencja królów Francji.
9. Chambord to największy zamek w Dolinie Loary. Powstał z inicjatywy króla Franciszka I. Duże wpływy na projekt przypisuje się Leonardo da Vinci. Chambord kiedyś nosiło nazwę Chamboor, od legendarnego smoka zamieszkującego te tereny.
10. Luwr powstał z inicjatywy króla Filipa Augusta jako zamek warowny z basztą obronną i murem fortyfikacyjnym. W XVI w. z rozkazu Franciszka I wyburzono mur i basztę, a pałac przebudowano w stylu renesansowym.
11. Wersal oficjalną siedzibą dworu stał się w 1682 r. i pozostał nią do 1792.
12. Pałac Zimowy w Petersburgu obecnie jest częścią Ermitażu, największego w Rosji muzeum. Jego budowę rozpoczęto w 1754 r., czasach córki Piotra I, Elżbiety, zakończono za panowania Katarzyny II w 1762.
Peter Carl Faberge- mistrz sztuki złotniczej. W kierowanej przez niego pracowni złotniczej powstały tzw. jaja Fabergé, ale Carl nie był ich autorem.
13. Neuschwanstein (Bawaria) powstał na życzenie Ludwika II Wittelsbacha na wzór średniowiecznych zamków rycerskich. Budowę rozpoczęto w 1869 r.
Jedwabne obicia krzeseł i foteli w zamku haftowało 200 mniszek przez 7 lat.
NOTATKI WŁASNE:
1. Forteca Fougeres w Bretanii: w 1547 król Francji Henryk II podarował ją swojej metresie Dianie Poitiers. Z zamkiem związana jest legenda o Meluzynie, pochodzącej podobno z rodu Hugona Brunatnego, dwunastego władcy Bretanii.
2. Meluzyna, to postać pół kobiety pół smoka (węża) znana z dawnych legend bretońskich.
W sztuce terminem tym określa się figurkę...
2018-09-16
2018-09-05
Niezwykłe spotkanie Orzesznicy z Gwiazdką jest okazją by poznać smak prawdziwej przyjaźni i by, będąc małym stworzonkiem, umieć wyciągnąć pomocną dłoń do słabszych od siebie. Bo żeby stać się bohaterem, nie trzeba być szczególnie dużym ani odważnym. Trzeba jednak mieć dobre serce i wierzyć we własne możliwości.
Ta historia pokazuje nie tylko wspaniałe oblicze przyjaźni, ale również uczy, że w przyjaźni nie jesteśmy egoistami, umiemy patrzeć też w kierunku, w którym spogląda bliska nam osoba. Stawiamy dobro innych ponad radość z zabawy i własne potrzeby. Uczymy się wybierać to, co ważne. Pokazuje, że nie warto tracić wiary, bo nadzieja zawsze tli się gdzieś w sercu, nawet jeśli słabym blaskiem. Natomiast z pomocą życzliwych nam osób jesteśmy w stanie dokonać wielkich rzeczy, które w pojedynkę wydawały się nam zbyt trudne do zrealizowania.
Warstwa ilustracyjna to prawdziwa uczta dla oczu. Grafika utrzymana raczej w ciemniejszych barwach i ich odcieniach, ale nie mniej wyrazista. To głównie zasługa gwiezdnego pyłu i światła, którego blask rozświetla i ociepla każdą planszę. Ilustracje niezwykle dopracowane zachwycają detalami. Budują bajkowy, wręcz magiczny klimat. Dzięki swojej nastrojowości potęgują uczucia łączące Gwiazdkę i Orzesznicę, ale też poczynania innych mieszkańców lasu.
Historię Gwiazdki można de facto opowiedzieć na dwóch płaszczyznach. Tej tekstowej i tej rysunkowej. Nawet małe dzieci są w stanie poznać i zrozumieć przekaz opowieści oraz wyciągnąć odpowiednie wnioski poprzez same tylko ilustracje. Polecam.
Niezwykłe spotkanie Orzesznicy z Gwiazdką jest okazją by poznać smak prawdziwej przyjaźni i by, będąc małym stworzonkiem, umieć wyciągnąć pomocną dłoń do słabszych od siebie. Bo żeby stać się bohaterem, nie trzeba być szczególnie dużym ani odważnym. Trzeba jednak mieć dobre serce i wierzyć we własne możliwości.
więcej Pokaż mimo toTa historia pokazuje nie tylko wspaniałe oblicze przyjaźni, ale...