Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka w książce. Główną bohaterką jest Olga, która podczas terapii napisała książkę i to właśnie nią poznajemy, czytając "Ostatni rozdział".
Dla mnie książka była lekka i niezobowiązująca. Zaliczyłabym ją do książek z rodzaju odskocznia. Czy od codziennego życia czy od bardziej wymagającej lektury.
Olę, bohaterkę Olgi, poznajemy bardzo dokładnie. Jej przeszłość, teraźniejszość, zachowania i mechanizmy obronne. Wszystko to dostajemy. Jednak, co pozostawia we mnie odrobinę żalu i może nawet frustracji to to, że Ola nie jest całkowitym odzwierciedleniem Olgi, a o niej samej wiemy tak naprawdę, niewiele. Występuje głównie w początkowych i końcowych rozdziałach. Czuję niedosyt, chciałabym poznać jej opowieść.
Samo zakończenie jest dla mnie takie nijakie. Nie wywołało we mnie żadnych emocji prócz "Co? To tyle? Jak to".
Poleciłabym? Temu, kto czyta hurtowo, tak. Jakościowo, nie.

Książka w książce. Główną bohaterką jest Olga, która podczas terapii napisała książkę i to właśnie nią poznajemy, czytając "Ostatni rozdział".
Dla mnie książka była lekka i niezobowiązująca. Zaliczyłabym ją do książek z rodzaju odskocznia. Czy od codziennego życia czy od bardziej wymagającej lektury.
Olę, bohaterkę Olgi, poznajemy bardzo dokładnie. Jej przeszłość,...

Książka, próbująca imitować komedię kryminalną. Z marnym skutkiem.
Pomysł sam w sobie bardzo dobry. Młoda dziewczyna przyjeżdża do szalonej ciotki, u której znaleziono trupa. Próbuje rozwiązać zagadkę morderstwa, a w tle rozwija nam się trójkąt miłosny z przystojnym policjantem i byłym chłopakiem.
Pomysł genialny, co mogło pójść nie tak? Dużo.
Wszystkie postacie są płytkie i pozbawione zdrowego rozsądku. Na początku książki dostaliśmy informację, że Magda rzuciła Pawła. Tyle z wątkiem romantycznym i nagle w połowie książki bum! Zarazem policjant jak i Magda nagle pałają do siebie uczuciem. Autorka chyba zapomniała, że jeśli chce wmówić czytelnikom, że bohaterowie się kochają czy chociażby lubią to przydałoby się opisać jak rozwijała się ich relacja.
Bardzo nie podobał mi się sposób w jaki bohaterowi główni czy poboczni wyrażali się o kobietach, żonach. Miałam ochotę rzucić książką. Pewnie to był sarkazm (całym sercem chce w to wierzyć), jednak powtarzany był tak często, że zrobił się wyjątkowo okropny.
I do tego to zakończenie! Z czapy wzięty, przysięgam! Tak się zaraziłam, że na pewno nie sięgnę już po kolejne książki autorki.
Daję 4 gwiazdki za to, że lekko się czytało, nieliczne śmieszne fragmenty i za samą postać cioci Emilii, dzięki której dotrwałam do końca książki.

Książka, próbująca imitować komedię kryminalną. Z marnym skutkiem.
Pomysł sam w sobie bardzo dobry. Młoda dziewczyna przyjeżdża do szalonej ciotki, u której znaleziono trupa. Próbuje rozwiązać zagadkę morderstwa, a w tle rozwija nam się trójkąt miłosny z przystojnym policjantem i byłym chłopakiem.
Pomysł genialny, co mogło pójść nie tak? Dużo.
Wszystkie postacie są...

Książka o poszukiwaniu miłości i akceptacji. Skupia się na odkrywaniu własnej tożsamości przez dwóch nastolatków z trudną sytuacją rodzinną.
Nie jest to powieść wybitna, która zwali cię z nóg. Jednak jest warta przeczytania, bo może akurat pod koniec książki, wraz z głównymi bohaterami, spojrzysz na swoje życie z innej perspektywy.
Osobiście ta opowieść skłoniła mnie do kilku refleksji na temat mojego życia, więc ma ona specjalne miejsce w biblioteczce. Do niektórych jej fragmentów z pewnością wrócę.

Książka o poszukiwaniu miłości i akceptacji. Skupia się na odkrywaniu własnej tożsamości przez dwóch nastolatków z trudną sytuacją rodzinną.
Nie jest to powieść wybitna, która zwali cię z nóg. Jednak jest warta przeczytania, bo może akurat pod koniec książki, wraz z głównymi bohaterami, spojrzysz na swoje życie z innej perspektywy.
Osobiście ta opowieść skłoniła mnie do...