Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka którą warto przeczytać. Wyjaśnia wiele mechanizmów działających w relacjach do dziś - dlaczego rodzice i dziadkowie zamiast powiedziec "Kocham Cię" dają Ci kolejny słoik ogórków i zawekowany sos do kopytek? Odpowiedz na to i wiele innych pytań znajdziesz w Chłopkach. Tak trudno uwierzyć, że jeszcze 100 lat temu zabijano za czary, a posiadanie radia wzbudzało takie kontrowersje, że posiadając je bezpieczniej było zaryglować drzwi do chaty.
Książka o trudnej historii, wielkich zmianach - zewnętrznych i wewnętrznych. W ludziach i otaczającym ich środowisku. Napisana lekko. Czyta się szybko. Wciągnęła mnie absolutnie.
Polecam 10/10

Książka którą warto przeczytać. Wyjaśnia wiele mechanizmów działających w relacjach do dziś - dlaczego rodzice i dziadkowie zamiast powiedziec "Kocham Cię" dają Ci kolejny słoik ogórków i zawekowany sos do kopytek? Odpowiedz na to i wiele innych pytań znajdziesz w Chłopkach. Tak trudno uwierzyć, że jeszcze 100 lat temu zabijano za czary, a posiadanie radia wzbudzało takie...

Książka budziła we mnie skrajne uczucia. Zaczynając od uznania dla autora za otwartą krytykę teorii, z którymi się nie zgadza. Co ważne wymieniał także osoby, które według niego nie podejmują ryzyka, a powinny. Brak skóry w grze bywał mocno piętnowany. Po nazwiskach, wykonywanych zawodach, piastowanych stanowiskach. Taka bezpośredniość była dla mnie zaskakująca.

Jednoczenie ta sama ciągła krytyka momentami budziła moją irytację. Taleb zdaje się kreować na absolutną Alfę i omegę. Odniosłam wrażenie, że kreuje swoją prawdę za jedyną, niepodważalną, a każdy kto się z nią nie zgadza jest IYI.

Miesza się we mnie podziw, uznanie oraz mocny sprzeciw. Lektura niewątpliwie jest warta przeczytania. Poza nowym spojrzeniem na teorie, można zainspirować się stylem autora. Bezpośrednim, bazującym na realnych wydarzeniach, osobistych doświadczeniach i własnym zdaniu.

Lektura nie była dla mnie łatwa. Rozdziały były mocno podzielone, co odrobione pomagało w czytaniu, jednak odnosiłam wrażenie że na tyle mocno powtarzają się wciaz te same argumenty, że nie przeszłam do kolejnego rozdziału, a wciaz jestem w tym samym. Oryginalny podzial. Była wyzwaniem, które ciągnęło się za mną przez wiele wieczorów. Jednak byli warto. Nowe spojrzenie i nowa perspektywa rozwijają. To co budzi w nas bunt zwykle jest czymś co mamy do przepracowania. Moim lustrem okazał się Nassim Taleb.

Książka zachęca do samodzielnego myślenia, inspiruje. Zostawia nas na początku drogi ku zgłębieniu tematu ryzyka, zachęca do posiadania własnego zdania.
Książka wyjątkowa, potrzebna.

Książka budziła we mnie skrajne uczucia. Zaczynając od uznania dla autora za otwartą krytykę teorii, z którymi się nie zgadza. Co ważne wymieniał także osoby, które według niego nie podejmują ryzyka, a powinny. Brak skóry w grze bywał mocno piętnowany. Po nazwiskach, wykonywanych zawodach, piastowanych stanowiskach. Taka bezpośredniość była dla mnie zaskakująca....

Świetne połączenie wiedzy u doświadczenia. Prosto z serca, trafia też prosto tam. Dla mężczyzn i kobiet. Dla wszystkich którzy kochają, chcą kochać, chcą poprawić swoje relacje w związku i jeszcze lepiej dbać o siebie i swoją Partnerkę/Partnera. Wiele odwołań do Miłosza Brzezińskiego, którego uwielbiam. Do wciągnięcia w dwa wieczory. Świetna! Podziwiam autorkę. Jest dla mnie inspiracją!

Świetne połączenie wiedzy u doświadczenia. Prosto z serca, trafia też prosto tam. Dla mężczyzn i kobiet. Dla wszystkich którzy kochają, chcą kochać, chcą poprawić swoje relacje w związku i jeszcze lepiej dbać o siebie i swoją Partnerkę/Partnera. Wiele odwołań do Miłosza Brzezińskiego, którego uwielbiam. Do wciągnięcia w dwa wieczory. Świetna! Podziwiam autorkę. Jest dla...

Bardzo dobry reportaż. Dobrze, lekko się czyta, mimo trudnych tematów. Ciekawe spostrzeżenia autora, rzucające spojrzenie na reporterski świat z nowej perspektywy. Nie tak różowo. Można odnieść wrażenie że autor jest do cna autentyczny - ocenia surowo swoje własne środowisko reporterów. Świetna lektura ku poszerzeniu horyzontów. Dziękuję autorowi.

Bardzo dobry reportaż. Dobrze, lekko się czyta, mimo trudnych tematów. Ciekawe spostrzeżenia autora, rzucające spojrzenie na reporterski świat z nowej perspektywy. Nie tak różowo. Można odnieść wrażenie że autor jest do cna autentyczny - ocenia surowo swoje własne środowisko reporterów. Świetna lektura ku poszerzeniu horyzontów. Dziękuję autorowi.