Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Poza dwoma rozdziałami (opisującymi Beksa) książka zupełnie zbędna. Dmochowski pisze o sobie, do tego w sposób strasznie nudny.

Poza dwoma rozdziałami (opisującymi Beksa) książka zupełnie zbędna. Dmochowski pisze o sobie, do tego w sposób strasznie nudny.

„Homo deus” Yuvala Noaha Harariego to książka, na którą naczekałam się w bibliotecznym ogonku. Bardzo ostatnio popularna. Na okładce możemy przeczytać, że autor jest „myślicielem XXI” a po jego książki sięgają Barack Obama, Mark Zuckerberg i Bill Gates. W Internetach zdanie o książkach Harariero jest podzielone. Jedni wielbią jego geniusz. Inni piszą, że jego publikacje pełne są banałów.

Zaczynałam czytać bez jakiejkolwiek wiedzy, po co sięgam. Podtytuł „Krótka historia jutra” był jedynym tropem. Spodziewałam się więc rozważań futurologicznych. I faktycznie autor snuje arcyciekawą opowieść o człowieku i jego przyszłości. Z ogromną swobodą sięga do historii, przypomina różne filozoficzne i religijne poglądy dotyczące miejsca człowieka w świecie. Zastanawia się czym różnimy się od innych zwierząt i dlaczego to my, homo sapiens, zawładnęliśmy Ziemią. Czym jest dusza? Czym jest świadomość? Jak bardzo ludzkie odczuwanie różni się od odczuwania innych zwierząt? Interesujące są fragmenty dotyczące religii, ich nieaktualności i zbędności. W przeszłości zastępowano wierzenia humanizmem, a teraz humanizm wypierany jest przez kult informacji.

Ogromnym plusem jest styl Harariego. Nawet skomplikowane teorie przedstawia w prosty sposób. A to nie lada umiejętność. Dzięki temu, ta książka nie jest tylko pozycją dla dorosłych. W „Homo deus” nic nie zostaje w zawieszeniu, w oderwaniu od teorii, przykładów z życia. Każdy temat ma swój początek i koniec. Każda teoria jasno wynika z przywoływanych wierzeń i ewoluuje w inne teorie. Książka zawiera też pewną ilość powtórzeń, które nie są irytujące, raczej pozwalają usystematyzować sobie i zapamiętać przedstawiane informacje.

Podziwiam umiejętność Harariego do łączenia przykładów z najróżniejszych dziedzin życia. Miałam wrażenie, że ten człowiek zna się absolutnie na wszystkim! Dzięki niemu poznałam historię trawnika, dowiedziałam się o tym, że leki psychotropowe są testowane na szczurach a dzikich zwierząt jest na świecie przerażająco mało. Wszystkie te informacje są opatrzone źródłami, a kilkadziesiąt stron przypisów znajduje się na końcu książki.

Autor ma zdolność do tworzenia sloganów. Na przykład zamiast zanudzać danymi statystycznymi dotyczącymi spożycia cukru, pisze, że w danym roku Coca cola zabiła więcej osób na świecie niż wojna. To jest zdanie, które ma moc. Łatwo zapada w pamięć.

Harari w fascynujący sposób pisze o przyszłości. Jego książka bardzo zachęca do fantazjowania i snucia własnych rozważań na ten temat. Jak będzie wyglądać polityka w przyszłości i czy będzie w ogóle potrzebna? Czy rynek pracy w pełni przejmą roboty? Czy możliwy jest bunt maszyn? Czy homo sapiens będą nadal istnieć? Harari odpowiada na te pytania. Zaznacza jednak, że to o czym pisze może się wydarzyć. Ale równie dobrze, przyszłość może potoczyć się w zupełnie inny sposób.

Bardzo podobał mi się fragment o książkach przyszłości. Chociaż sama wizja wcale mnie nie zachwyca. O cyfrowych książkach, czytanych na czytnikach, pisze autor: „Wkrótce, gdy ty będziesz czytać książki, one będą czytać ciebie.” Harari prognozuje, że czytniki będą zbierać o nas wszelkie możliwe dane, łącznie z danymi biologicznymi. Co nas wzburzyło, co nas zachwyciło, kiedy uroniliśmy łzę – wszystko to będzie trafiać do bazy i przekładać się na sprzedaż ściśle określonych produktów, idealnie do nas dopasowanych.

„Homo deus” Yuvala Noaha Harariego to książka, na którą naczekałam się w bibliotecznym ogonku. Bardzo ostatnio popularna. Na okładce możemy przeczytać, że autor jest „myślicielem XXI” a po jego książki sięgają Barack Obama, Mark Zuckerberg i Bill Gates. W Internetach zdanie o książkach Harariero jest podzielone. Jedni wielbią jego geniusz. Inni piszą, że jego publikacje...

Najcudowniejsze w tej książce są ilustracje!

Najcudowniejsze w tej książce są ilustracje!