Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sięgnęłam po ten "hit" wydawniczy w obszarze rodzicielstwa i jestem rozczarowana. Prawdy przekazywane w książce są mi bliskie i nie krytykuję idei i zasad opisywanych w książce ale niestety czyta się tą pozycję tragicznie. To znaczy mnie się ją źle czytało, często książkę odkładałam, bo mnie męczyła :D Napisana jak "magisterka", dużo odwołań do przypisów - miałam wrażenie, że cała książka to jeden wielki zbiór przypisów i to takich starych - typu biuletyn z 1973 roku.

Sięgnęłam po ten "hit" wydawniczy w obszarze rodzicielstwa i jestem rozczarowana. Prawdy przekazywane w książce są mi bliskie i nie krytykuję idei i zasad opisywanych w książce ale niestety czyta się tą pozycję tragicznie. To znaczy mnie się ją źle czytało, często książkę odkładałam, bo mnie męczyła :D Napisana jak "magisterka", dużo odwołań do przypisów - miałam wrażenie,...

Mam mieszane uczucia po przeczytaniu tej książki. Już pomijam fakt daty wydania i to, że często zdania są tak napisane, z taką filozoficzną myślą, że ciężko się tą książkę czyta. Najbardziej przeszkadzają mi stawiane tezy przez autorkę, narzucanie prawdy jednej jedynej słusznej. Ciekawe jak potoczyłaby się dyskusja na twierdzenie, że dzieciom Indian mleko się nie ulewa, wszystkim innym dzieciom tak, co jest skutkiem przerwania kontinuum. Z książki wynika, że świat Indian jest idealny, wszystko przebiega jak należy a swiat nowoczesnej cywilizacji nie, bo taki tam położnik robi cięcie cesarskie a nie pozwoli kobiecie rodzić naturalnie. Dla mnie jest to turbo denerwujaca książka, dla osoby która kocha naturę, bliskość przyrody i zaczytuje się w nurcie rodzicielstwa bliskości. Twierdzenia i porównywanie zycia indian do życia "cywilizowanych" jest abstrakcyjne. Muszę powołać się na przykłady bo się uduszuę ;) no czasem kosmos. Autorka pisze na przklad, że niemowlęta zeby zwrocic na siebie uwagę kopią miseczkę z jedzeniem i robią to celowo. A ja myślałam, że niemowlęta są nieporadne ruchowo i ich ruchy są niezamierzone :DDDD.
Jeszcze innym przyklad, autorka mówi, ze zakazując cos dziecku narzucamy mu nasze oczekiwania. To znaczy, ze jak zagradzamy basen płotkiem i mówimy, żeby uważało to dziecko sie utopi bo czyta nasze oczekiwania. Serio? Weź teraz nie ucz dziecka uważności na ulicy.

Podsumowując nie podoba mi się przekład i tłumaczenie. Język, którym autorka się posługuje jest sprzed epoki "czego odleń oczekiwano i co czyniłoby zeń...")Nie czyta się tej książki swobodnie. Nie lubię trzymania się jednej prawdy życiowej. Nurt bliskości jest zdecydowanie ciekawiej opisany i przedstawiony w innych pozycjach.

Mam mieszane uczucia po przeczytaniu tej książki. Już pomijam fakt daty wydania i to, że często zdania są tak napisane, z taką filozoficzną myślą, że ciężko się tą książkę czyta. Najbardziej przeszkadzają mi stawiane tezy przez autorkę, narzucanie prawdy jednej jedynej słusznej. Ciekawe jak potoczyłaby się dyskusja na twierdzenie, że dzieciom Indian mleko się nie ulewa,...

Książkę tę kocham ja MAMA. Synek też ją uwielbia, ale ja chyba bardziej. Świetnie sią ją czyta, tłumaczenie jest genialnie. Jest śmieszna, rysunki sztos. Przesłanie znakomite, wpisuje się w dzisiejsze problemy z obniżonym poczuciem własnej wartości.
Polecam! :)

Książkę tę kocham ja MAMA. Synek też ją uwielbia, ale ja chyba bardziej. Świetnie sią ją czyta, tłumaczenie jest genialnie. Jest śmieszna, rysunki sztos. Przesłanie znakomite, wpisuje się w dzisiejsze problemy z obniżonym poczuciem własnej wartości.
Polecam! :)