Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Arcydzieło literatury pięknej w dosłownym znaczeniu tego pojęcia. Książka #przeminęłozwiatrem to historia tak piękna jak i smutna zarazem. Dzieje rodu O'Hara rozpoczynają się w momencie ogłoszenia o wojnie secesyjnej w 1861r. Poznajemy losy głównej bohaterki Scarlett O'Hara niezbyt urodziwej, ale kuszącej o pięknych zielonych oczach. 16letnia rozpieszczona, próżna i samowolna córka bogatego plantatora bawełny to dziewczyna, która za wszelką cenę pragnie być adorowana i podziwiana przez mężczyzn, ale los napisał dla niej inne przeznaczenie. Cała historia ukazuje przemianę młodziutkiej Scarlett z głupiutkiej i upartej dziewczynki w dojrzałą, odważną i cyniczną kobietę, której czyny i nie kiedy błędne decyzje zawarzają na losach jej rodziny i innych ludzi. Nie liczącą się z zasadami moralnymi i opinią ludzi brnie do założonego celu po trupach niosąc za sobą ogrom plotek i utratę pozycji społecznej.
Absolutnie przepiękna historia na tle wojennej zawieruchy, gdzie uczucie zostaje obarczone piętnem braku moralności i o błędach, za które trzeba zapłacić najwyższą cenę.
Kawał świetnej i niepodważalnie ważnej pracy autorki #margaretmitchell, wspaniały język i piękne dialogi, które swoją obszernością ukazują wiele wartości życiowych. Wszystkie postaci ukazane w tej powieści są bardzo wiarygodni i ukazani w realistyczny sposób. Cudownie było przenieść się do tego świata gdzie bogactwo i elegancja wiodą prym oraz zobaczyć oczami wyobraźni czas wojny, który w mgnieniu oka odbiera wszystko.
Serdecznie polecam ten #klasyk, warty jest każdej minuty. Nie patrzcie na jej objętość, bo gdy zaczniecie pierwszą stronę nie obejrzycie się a już będzie za Wami 1135str i stwierdzicie - i to już koniec? To było moje najwspanialsze doświadczenie z tą pozycją w tym nowym roku. Kocham ogromnie.

Arcydzieło literatury pięknej w dosłownym znaczeniu tego pojęcia. Książka #przeminęłozwiatrem to historia tak piękna jak i smutna zarazem. Dzieje rodu O'Hara rozpoczynają się w momencie ogłoszenia o wojnie secesyjnej w 1861r. Poznajemy losy głównej bohaterki Scarlett O'Hara niezbyt urodziwej, ale kuszącej o pięknych zielonych oczach. 16letnia rozpieszczona, próżna i...

Zbliżamy się do bardzo rodzinnego czasu i sięgnęłam po jakże nie rodzinną książkę choć w niej znajdziemy ukazane relacje rodzinne.

Głowna bohaterka Ida 40-latka samotna pragnie mieć dziecko, aby samotność nie pochłonęła ją bez reszty. Przyjeżdża do rodzinnego domu na urodziny swojej matki, jest tam również jej siostra Marthe z mężem. Marthe jest w ciąży i spodziewa się dziecka.
Ta powieść z pozoru krótka, lecz nie lekka. Mamy tu ukazane trudne relacje rodzinne, gdzie siostry rywalizują ze sobą o pozycję w rodzinie, o bycie zauważoną i docenioną. Ukazany jest wyraźny upływ czasu, nie tylko ten fizyczny lecz również u człowieka, gdy jego ciało daje konkretne oznaki. Trudna rodzina zmagająca się z zabużuną komunikacją interpersonalną.
Ida to swego rodzaju egoistka, dbająca o swój cel i wygodnictwo a gdy tego nie otrzymuje stara się namieszać, zrobić szum wokół własnej osoby. Brak umiejętności w utrzymaniu poprawnej relacji z własną rodziną wprowadza Idę w melancholię i beznadziejność, w której potrafi długo tkwić. Sama bohaterka przedstawiona jest w bardzo snobistyczny sposób. Nie polubiłam się z nią. Miała dziwny charakter, sama nie wiedziała czego chce, okazywała ogromną zmienność nastrojów. Być może wynikiem takiego zachowania był brak ojcowskiej miłości i samego ojca. Wychowywana przez matkę nie otrzymała tyle atencji ile potrzebowała a ten aspekt w życiu każdego człowieka jest bardzo istotny.
Sama książka podobała mi się, jednakże trochę zabrakło mi tam pięknych malowniczych opisów norweskich fiordów i całej tej przyrody otaczającej rodzinę Idy.
Ogólnie książka na plus. Dobrze się czyta. Elementy psychologiczne zostały tu ciekawie wplecione w całe to rodzinne tło.

Zbliżamy się do bardzo rodzinnego czasu i sięgnęłam po jakże nie rodzinną książkę choć w niej znajdziemy ukazane relacje rodzinne.

Głowna bohaterka Ida 40-latka samotna pragnie mieć dziecko, aby samotność nie pochłonęła ją bez reszty. Przyjeżdża do rodzinnego domu na urodziny swojej matki, jest tam również jej siostra Marthe z mężem. Marthe jest w ciąży i spodziewa się...

Jak to jest obserwować świat że zupełnie innej perspektywy? Tego doświadczyła bohaterka książki #wjednejchwili nastoletnia Finn. Wraz z rodziną wyruszyli w góry, gdzie podróż ich kończy się wypadkiem i kamper stacza się po stromym zboczu w przepaść. Fin ginie, ale jej dusza zostaje zawieszona między dwoma swiatami. Widzi i słyszy wszystko.
"Gdy tak patrzę, zastanawiam się przez chwilę, czy to nie piekło - niewidzialna, milcząca egzystencja, gdy nie można pomóc tym, których się kocha i tylko patrzy się biernie na ich walkę i cierpienie"
Gdy cała załoga orientuje się co się stało zaczyna się walka o przetrwanie. Ujawniają się najgorsze cechy człowieka, aby przeżyć.
Książka bardzo mi się podobała. Autorka informuje nas, że ta historia została zainspirowana wydarzeniem w górach Adirondack, do którego doszło kiedy miała 8 lat.
Powieść bardzo dobrze oddaję surowość klimatu i tego zdarzenia. Dobrze odwzorowane postaci. Stworzenie postaci czystego ducha wyszło autorce rewelacyjnie. Ta historia pokazana jest w trakcie wypadku i to co działo się po wypadku. Autorka postarała się ukazać nam jak ludzie radzili sobie z traumą po wypadku gdzie ginie członek rodziny i co jest w ich umysłach.
Polecam, kto jeszcze nie czytał. Warta uwagi.

Jak to jest obserwować świat że zupełnie innej perspektywy? Tego doświadczyła bohaterka książki #wjednejchwili nastoletnia Finn. Wraz z rodziną wyruszyli w góry, gdzie podróż ich kończy się wypadkiem i kamper stacza się po stromym zboczu w przepaść. Fin ginie, ale jej dusza zostaje zawieszona między dwoma swiatami. Widzi i słyszy wszystko.
"Gdy tak patrzę, zastanawiam się...