Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książkę czytało się bardzo przyjemnie w jej pierwszej części. Dalej zaczęły dziać się rzeczy niepojęte. Działania głównej bohaterki stały się nagle irracjonalne, niepasujące do obrazu jej osobowości, który wcześniej namalowała nam autorka. I jasne, można tłumaczyć tę nagłą zmianę demonami z przeszłości Mileny, jednak w mojej ocenie jest to pójście na łatwiznę. Odnoszę wrażenie, że wątki poboczne zostały poprowadzone zdecydowanie lepiej, niż wątek główny. Z dużą ciekawością czytałam o Karolu, czy Justynie, rzeczywiście czułam, że zagłębiam się w ich psychikę. Tymczasem wątek poświęcony Milenie budził we mnie niechęć i okazjonalne łapanie się za głowę. Jestem nieco zawiedziona tą książką, bo sam pomysł wydawał się bardzo ciekawy i na początku także realizacja wyglądała obiecująco. Zakończenie natomiast zamiast mnie zaskoczyć, jedynie zirytowało.

Książkę czytało się bardzo przyjemnie w jej pierwszej części. Dalej zaczęły dziać się rzeczy niepojęte. Działania głównej bohaterki stały się nagle irracjonalne, niepasujące do obrazu jej osobowości, który wcześniej namalowała nam autorka. I jasne, można tłumaczyć tę nagłą zmianę demonami z przeszłości Mileny, jednak w mojej ocenie jest to pójście na łatwiznę. Odnoszę...

Nie spodziewałam się, że ta historia tak bardzo mnie zaciekawi - fantazyjne diamenty i cyrk nie są w kręgu moich zainteresowań. Autorka stworzyła jednak świetne postacie, które wydawały się żywe, co umilało lekturę. Do tego z pozoru prosta zagadka okazała się nieco bardziej zawiła niż sądziłam. To pierwsza przeczytana przeze mnie książka pani Rogali i na pewno nie ostatnia.

Nie spodziewałam się, że ta historia tak bardzo mnie zaciekawi - fantazyjne diamenty i cyrk nie są w kręgu moich zainteresowań. Autorka stworzyła jednak świetne postacie, które wydawały się żywe, co umilało lekturę. Do tego z pozoru prosta zagadka okazała się nieco bardziej zawiła niż sądziłam. To pierwsza przeczytana przeze mnie książka pani Rogali i na pewno nie ostatnia.

Intrygująca książka. Czytając ją miałam swoje podejrzenia co do tajemniczego gościa głównej bohaterki i obawiałam się, że autorka podaje czytelnikom rozwiązanie na tacy. Zakończenie jednak bardzo mnie zaskoczyło, co zdecydowanie jest plusem. Na minus jedynie dialogi, które wydawały mi się dość drętwe i nie do końca oddające osobowość bohaterów. Sama historia jednak zdecydowanie mnie porwała - wiele się w niej działo.

Intrygująca książka. Czytając ją miałam swoje podejrzenia co do tajemniczego gościa głównej bohaterki i obawiałam się, że autorka podaje czytelnikom rozwiązanie na tacy. Zakończenie jednak bardzo mnie zaskoczyło, co zdecydowanie jest plusem. Na minus jedynie dialogi, które wydawały mi się dość drętwe i nie do końca oddające osobowość bohaterów. Sama historia jednak...

Moje pierwsze spotkanie z Sherlockiem Holmesem i jednocześnie powrót do czytania po długiej przerwie. Historia całkowicie pochłaniająca! Początkowo byłam zaskoczona obecnością drugiej części zawartej w książce i zastanawiałam się, jaki związek może mieć z częścią pierwszą - ich tematyka wydawała się bardzo odległa. Szybko jednak wszystko stało się jasne, a opowieść o Johnie Ferrierze - niezwykle zresztą ciekawa - okazała się kluczem do zrozumienia motywacji mordercy.

Jako fance Agathy Christie, wielokrotnie polecano mi twórczość Doyle'a. Przyznam, że spodziewałam się po jego książkach podobnej do Christie zabawy z czytelnikiem, w której dzięki stopniowo odkrywanym poszlakom i poznawaniu bohaterów samemu można podjąć próbę wytypowania mordercy. Brak tego elementu nie przeszkodził mi jednak w czerpaniu przyjemności z lektury, a do tego wzbudził duże zainteresowanie stylem pisania autora. Po tej opowieści na pewno zostanę z Sherlockiem na dłużej!

Moje pierwsze spotkanie z Sherlockiem Holmesem i jednocześnie powrót do czytania po długiej przerwie. Historia całkowicie pochłaniająca! Początkowo byłam zaskoczona obecnością drugiej części zawartej w książce i zastanawiałam się, jaki związek może mieć z częścią pierwszą - ich tematyka wydawała się bardzo odległa. Szybko jednak wszystko stało się jasne, a opowieść o Johnie...

Jesteśmy w stanie w pełni coś docenić dopiero wtedy, gdy to tracimy. Wyobraź sobie, drogi czytelniku, że budzisz się pewnego dnia pozbawiony wszystkich wspomnień. Nie rozpoznajesz miejsca, w którym się znajdujesz, nie pamiętasz swojego imienia, twarzy otaczających Cię osób. Ba, nie rozpoznajesz nawet swojego odbicia w lustrze! Jak się czujesz? Jest Ci ciężko, prawda?

Właśnie w takiej sytuacji znaleźli się główni bohaterowie tej chwytającej za serce powieści. Aby dowiedzieć się, co się z nimi działo musieli skrupulatnie poznawać siebie i swoje otoczenie na nowo. Pewne pocieszenie mógł stanowić dla nich fakt, że żadne z nich nie było osamotnione w nowej, niecodziennej sytuacji - ufali sobie i wzajemnie się wspierali. Czy można jednak funkcjonować nie wiedząc nic o swojej przeszłości? Czy można żyć w otoczeniu nieznajomych ludzi, którzy znają nas lepiej niż my sami?

Otóż okazuje się, że dzięki tej jednej, wyjątkowej osobie można. Kolejna książka pokazuje nam jak ważną i trwałą wartością jest miłość. To w niej zwykle leży rozwiązanie naszych problemów, to właśnie ona przynosi nam ukojenie.

Moim zdaniem autorkom udało się stworzyć świetne postacie, dzięki którym możemy się wzruszyć, ale również uśmiechnąć przy ich dialogach. Najciekawszą z nich jest według mnie Charlie, która całą swoją wrażliwość skrywała głęboko w sobie, pokazując światu tylko swoją siłę i niezależność. Mimo, że nie była ona najmilszą osobą pod słońcem, bardzo ją polubiłam. Na uwagę zasługuje też postać lojalnego Landona, który pomagał głównym bohaterom, mimo że trudno było mu uwierzyć w zaistniałą sytuację.

Postacie jak najbardziej na plus. Sam pomysł na fabułę również bardzo mi się spodobał. Wydaje mi się, że jest to coś nowego i ciekawego, pokazującego w nieco inny sposób przekazywane w wielu książkach wartości. Nie przypadło mi jednak do gustu tło zdarzeń, które mogłoby być nieco bardziej rozbudowane. Na początku wszystko okej - szkoła, rodzice, znajomi. Lecz co działo się później? Czy bohaterowie rzucili naukę, zerwali kontakty z ludźmi i nikt się tym nie przejął? ;) Mam wrażenie, że wraz z rozwojem sytuacji głównych postaci, coraz bardziej zaniedbywano wydarzenia poboczne, przez co trochę trudniej było utrzymać się pod wpływem czaru rzuconego na początku i przekonaniu, że mogło to zdarzyć się naprawdę.

Myślę, że książka warta jest przeczytania. W piękny sposób ukazuje miłość dwojga nastolatków, która z dziecięcego zauroczenia może przerodzić się w coś niesamowitego i niemożliwego do zniszczenia, będącego ratunkiem w trudnych chwilach.

No, miała być krótka opinia, lecz o tej książce mogłabym pisać i pisać.
Na pewno jej nie zapomnę.
Nigdy, przenigdy...
... po prostu POLECAM :D

Jesteśmy w stanie w pełni coś docenić dopiero wtedy, gdy to tracimy. Wyobraź sobie, drogi czytelniku, że budzisz się pewnego dnia pozbawiony wszystkich wspomnień. Nie rozpoznajesz miejsca, w którym się znajdujesz, nie pamiętasz swojego imienia, twarzy otaczających Cię osób. Ba, nie rozpoznajesz nawet swojego odbicia w lustrze! Jak się czujesz? Jest Ci ciężko,...