Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo słaba książka w dorobku pani Miszczuk. Przyznam, że miałam duże wymagania i oczekiwałam fajnej słowiańskiej opowieści. Dostałam niestety, niestabilną bohaterkę, która przejmuje się, że ktoś zobaczy jej bieliznę w Hello Kitty... Swoją drogą główną bohaterka jest nie mniej irytująca, a nawet łudząco podobna do Wiktorii z Diabelskiej serii. Książka bardzo słaba, prymitywnie napisana i bardzo przewidywalna. Dobrze, że zaczęłam poznawać twórczość autorki od innych, książek bo po tej już bym po nic więcej nie sięgnęła...

Bardzo słaba książka w dorobku pani Miszczuk. Przyznam, że miałam duże wymagania i oczekiwałam fajnej słowiańskiej opowieści. Dostałam niestety, niestabilną bohaterkę, która przejmuje się, że ktoś zobaczy jej bieliznę w Hello Kitty... Swoją drogą główną bohaterka jest nie mniej irytująca, ...

Rozwiń

Zwiń

Penelope Bloom nie zawodzi w swoich powieściach i nadal potrafi stworzyć lekką, zabawną, komedie romantyczną. Na plus muszę przyznać, że pierwszy raz bohaterowie byli ze sobą szczerzy od początku, co pozwoliło im zbudować dobrą relację, mimo utrudnień.

Penelope Bloom nie zawodzi w swoich powieściach i nadal potrafi stworzyć lekką, zabawną, komedie romantyczną. Na plus muszę przyznać, że pierwszy raz bohaterowie byli ze sobą szczerzy od początku, co pozwoliło im zbudować dobrą relację, mimo utrudnień.

Jedna z najsłabszych książek Mroza, gdzie przez większość stron nie dzieje się nic ciekawego. Końcówka książki dopiero nabiera rozpędu, jednak ani wydarzenia ani rozwiązanie zagadki już nie uratowało tej powieści w moich oczach.

Jedna z najsłabszych książek Mroza, gdzie przez większość stron nie dzieje się nic ciekawego. Końcówka książki dopiero nabiera rozpędu, jednak ani wydarzenia ani rozwiązanie zagadki już nie uratowało tej powieści w moich oczach.

Jak to bywa w Grajdole... Raz lepiej raz gorzej. Świetnie się bawiłam w czasie czytania tej części. Stephanie chyba pobiła tym razem swój rekord wybuchających samochodów, a nawet swojego pecha przerzuciła na Lulę.

Jak to bywa w Grajdole... Raz lepiej raz gorzej. Świetnie się bawiłam w czasie czytania tej części. Stephanie chyba pobiła tym razem swój rekord wybuchających samochodów, a nawet swojego pecha przerzuciła na Lulę.