Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jedna z najlepszych, jeśli nie najlepsza jakie czytałam w 2023 roku. Teraz już wiem, ze Marsjanin nie był przypadkiem, tylko wynikiem talentu pisarza. Czekam na następne.

Jedna z najlepszych, jeśli nie najlepsza jakie czytałam w 2023 roku. Teraz już wiem, ze Marsjanin nie był przypadkiem, tylko wynikiem talentu pisarza. Czekam na następne.

Jest stary dom, tajemnica. Jest stara kobieta i zalążek przyjaźni. I piękna przyroda. Dużo, dużo przyrody. Podobało mi się. Czekam na część drugą.

Jest stary dom, tajemnica. Jest stara kobieta i zalążek przyjaźni. I piękna przyroda. Dużo, dużo przyrody. Podobało mi się. Czekam na część drugą.

Bardzo dobra. Chwilami myślałam "o wiem co będzie" i cieszyłam się jesli mialam rację, ale były takie zwroty akcji, które sprawiały, że czytałam z otwartą buzią. No i wyrażansy typu "trupie burrito"! Ale najbardziej szokujące jest kilka ostatnich zdań tej książki. Dawać mi drugą część!

Bardzo dobra. Chwilami myślałam "o wiem co będzie" i cieszyłam się jesli mialam rację, ale były takie zwroty akcji, które sprawiały, że czytałam z otwartą buzią. No i wyrażansy typu "trupie burrito"! Ale najbardziej szokujące jest kilka ostatnich zdań tej książki. Dawać mi drugą część!

Myślę, że wystarczy jedno zdanie. Nie mogę się doczekać trzeciej części.

Myślę, że wystarczy jedno zdanie. Nie mogę się doczekać trzeciej części.

Dotrwałam.do 12 rozdziału. Szmira.

Dotrwałam.do 12 rozdziału. Szmira.

Zaskoczyła mnie ta książka. Troszkę jak.'Czekolada', przyjeżdża do sennego miasteczka kobieta i wszystko się zmienia. Z tym że samej Rity nie widać przez połowę książki. Widać tylko jej wpływ.

Zaskoczyła mnie ta książka. Troszkę jak.'Czekolada', przyjeżdża do sennego miasteczka kobieta i wszystko się zmienia. Z tym że samej Rity nie widać przez połowę książki. Widać tylko jej wpływ.

Uśmiałam się,ale gdzie ciąg dalszy?

Uśmiałam się,ale gdzie ciąg dalszy?

Nie. Dałam tej książce dwie szanse, ale mnie męczy. Może to być wina formy, w jaką ujęto jak dotąd mało porywającą treść. Książka ta bowiem pisana jest w formie podwójnego pamiętnika/dziennika. No ale nie wiem, czy to to. Czytywałam już książki w formie pamiętników, listów i wierszem , więc moze to jednak coś innego. Żal,bo lubię autorkę,ale mam już 48 lat i żal mi życia na książki, które mnie nużą. Oddaję bez czytania.

Nie. Dałam tej książce dwie szanse, ale mnie męczy. Może to być wina formy, w jaką ujęto jak dotąd mało porywającą treść. Książka ta bowiem pisana jest w formie podwójnego pamiętnika/dziennika. No ale nie wiem, czy to to. Czytywałam już książki w formie pamiętników, listów i wierszem , więc moze to jednak coś innego. Żal,bo lubię autorkę,ale mam już 48 lat i żal mi życia...

Zakochałam się. Śmiałam sie w głos (w miejscach publicznych)i ryczałam jak bóbr (na szczęście w domu). I zakochałam się w Ove.

Zakochałam się. Śmiałam sie w głos (w miejscach publicznych)i ryczałam jak bóbr (na szczęście w domu). I zakochałam się w Ove.