Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Szczerze mówiąc nie rozumiem skąd aż taka krytyka w stosunku do tej książki. Jasne, fabuła nie jest z fajerwerkami. Nie spodziewajcie się po niej czegoś mega nieoczekiwanego. Historia jest prosta, przesłanie również i to jest w niej najlepsze.
Kobieta budzi się na cmentarzu. Ma amnezję. Zaprzyjaźnia się z policjantem, pół indianinem o imieniu Will. On pomaga jej znaleźć męża - jednego z najlepiej zapowiadających się aktorów Hollywood - Alexa. Życie jak z bajki ? Nie do końca. W pierwszej części dowiadujemy się że Cassie jest maltretowana i mąż znęca się nad nią fizycznie. W drugiej dostajemy informację o ich wspólnej przeszłości. Tutaj wszystko toczy się jak w jednym z filmów Alexa. Ona jako jedyna nie traktuje go jak Boga, więc on się w niej zakochuje. Piękne podróże, kolacje i w końcu ślub. Tu zaczyna się akcja, ale nie będę zdradzać więcej tajemnic.
Trochę o minusach. Prawdą jest, że autorka mało dogłębnie przedstawia uczucia Cassie, ale za to Alex jest postacią zbudowaną w sposób bardzo dobry i tu nie ma się do czego przyczepić. Po za przesłaniem o przemocy rodzinnej mamy też tu problemy na tle rasowym.
Absolutnie genialne są legendy między poszczególnymi częściami! To nadaje niesamowity klimat tej książce.
Podsumowując, nie uważam, że był to stracony czas. Jest to druga książka przeczytana przeze mnie tej autorki ale z pewnością nie ostatnia.

Szczerze mówiąc nie rozumiem skąd aż taka krytyka w stosunku do tej książki. Jasne, fabuła nie jest z fajerwerkami. Nie spodziewajcie się po niej czegoś mega nieoczekiwanego. Historia jest prosta, przesłanie również i to jest w niej najlepsze.
Kobieta budzi się na cmentarzu. Ma amnezję. Zaprzyjaźnia się z policjantem, pół indianinem o imieniu Will. On pomaga jej znaleźć...

Nie zachwyca - tak mogę streścić całą moją opinię.
To pierwsza książka Cobena po jaką sięgnęłam. Z tym autorem wiązałam bardzo duże nadzieje i niestety kompletnie się zawiodłam. Myślałam, że będzie to coś spektakularnego.. ale cóż.
Główna postać - Myron Bolitar, wcale mnie do siebie nie przekonuje. Generalnie jest bezosobowy, brak mu charakteru. Jak większość postaci w tej książce. Wszystko zrzucam na autora Harlana. Tak szczerze mówiąc jedyna osoba, którą zrozumiałam i zapamiętałam to Frank Junior. No i Clu Haid, ale on nie żyje (ku mojej rozpaczy). Oni mają .. to coś, czego brakuje innym.
Nie chłonęłam tej książki jak powietrza. Czasem wręcz zmuszałam się, żeby ją doczytać. Toteż "zaskakujące zakończenie, którego nie domyśli się nawet najbardziej przenikliwy czytelnik" nie powaliło. Najdziwniejsze było zmuszanie przez Sophie Myrona do wyjaśnień jej zachowania i motywacji. Nie ogarniam ! Facet wie czym się kierowała lepiej niż ona sama. Krótko mówiąc koniec bez fajerwerków.
Jednak myślę, że dam Harlanowi Cobenowi drugą szansę i przeczytam jego powieść "Nie mów nikomu", mam nadzieję że tym razem mnie nie zawiedzie.

Nie zachwyca - tak mogę streścić całą moją opinię.
To pierwsza książka Cobena po jaką sięgnęłam. Z tym autorem wiązałam bardzo duże nadzieje i niestety kompletnie się zawiodłam. Myślałam, że będzie to coś spektakularnego.. ale cóż.
Główna postać - Myron Bolitar, wcale mnie do siebie nie przekonuje. Generalnie jest bezosobowy, brak mu charakteru. Jak większość postaci w...

Arcydzieło. Bo do czego tu się przyczepić? Absolutnie idealna książka w każdym calu. Dla mnie jako Polki, czyta się to jeszcze lepiej. To jest coś, czego jeszcze nie było. Brak słów!

Arcydzieło. Bo do czego tu się przyczepić? Absolutnie idealna książka w każdym calu. Dla mnie jako Polki, czyta się to jeszcze lepiej. To jest coś, czego jeszcze nie było. Brak słów!