Jesteśmy społecznością, która kocha książki

http://internetowa-biblioteczka.blogspot.com/2018/07/agatha-christie-piec-maych-swinek.html

http://internetowa-biblioteczka.blogspot.com/2018/07/agatha-christie-piec-maych-swinek.html

http://internetowa-biblioteczka.blogspot.com/2018/07/ian-mcewan-dziecko-w-czasie.html

http://internetowa-biblioteczka.blogspot.com/2018/07/ian-mcewan-dziecko-w-czasie.html

Lektura tej książki była dla mnie bardzo trudnym i smutnym, ale zarazem pięknym doświadczeniem.

Lektura tej książki była dla mnie bardzo trudnym i smutnym, ale zarazem pięknym doświadczeniem.

Kolejny zbiór opowiadań i... Może nie zachwyt, ale satysfakcja - to już na pewno. Wprawdzie nadal wolę pojedyncze, pełne historie, ale w przypadku Christie i tych krótszych form nie czyta mi się aż tak źle.

Kolejny zbiór opowiadań i... Może nie zachwyt, ale satysfakcja - to już na pewno. Wprawdzie nadal wolę pojedyncze, pełne historie, ale w przypadku Christie i tych krótszych form nie czyta mi się aż tak źle.

Kilka dni temu byłam przez tę książkę tak sfrustrowana, że prawie przerwałam czytanie w połowie. Zwyczajnie trudno mi się czytało. Na szczęście jednak postanowiłam doczytać. I przekonałam się, że ta trudność w czytaniu wcale nie wynikała z samej książki - najwyraźniej trafiłam na kilka niesprzyjających zagłębieniu się w lekturze dni.

Ta pozycja jest wspaniała! Ten styl, ten klimat! Austen genialnie opowiada o czasach, w których osadza swoje historie, świetnie opisuje obyczaje. Bohaterowie? Wzbudzają emocje. Opisy? Zachwycają.

Kilka dni temu byłam przez tę książkę tak sfrustrowana, że prawie przerwałam czytanie w połowie. Zwyczajnie trudno mi się czytało. Na szczęście jednak postanowiłam doczytać. I przekonałam się, że ta trudność w czytaniu wcale nie wynikała z samej książki - najwyraźniej trafiłam na kilka niesprzyjających zagłębieniu się w lekturze dni.

Ta pozycja jest wspaniała! Ten styl,...

Przyjemna historyjka, jak to u Christie. Na mnie jednak większego wrażenia nie zrobiła, wiem, że stać tę autorkę na więcej.

Przyjemna historyjka, jak to u Christie. Na mnie jednak większego wrażenia nie zrobiła, wiem, że stać tę autorkę na więcej.

Muszę przyznać, że to całkiem przyzwoity horror, jak na tak oklepany motyw, jakim jest nawiedzony dom :)

Muszę przyznać, że to całkiem przyzwoity horror, jak na tak oklepany motyw, jakim jest nawiedzony dom :)

Z bólem serca to piszę, ale dzisiaj "zaliczyłam" pierwszą słabą książkę w tym roku. Przykro mi tym bardziej, że Christie to moja ukochana autorka. Tej pozycji nie ratują nawet żartobliwe wypowiedzi bohaterów :( A zakończenia się, niestety, domyśliłam.

Z bólem serca to piszę, ale dzisiaj "zaliczyłam" pierwszą słabą książkę w tym roku. Przykro mi tym bardziej, że Christie to moja ukochana autorka. Tej pozycji nie ratują nawet żartobliwe wypowiedzi bohaterów :( A zakończenia się, niestety, domyśliłam.

Nie czytało się tego źle, ale... Zdecydowanie bardziej wolę jedną konkretną historię niż zbiory opowiadań.

Nie czytało się tego źle, ale... Zdecydowanie bardziej wolę jedną konkretną historię niż zbiory opowiadań.

Świetnie się czytało, ale... Zakończenie mnie trochę zawiodło. Jakby się zastanowić, to było bardzo proste. I niby zawsze w przypadku Christie takie jest, tylko że w przypadku takiego rozwoju akcji liczyłam na coś bardziej skomplikowanego.

Świetnie się czytało, ale... Zakończenie mnie trochę zawiodło. Jakby się zastanowić, to było bardzo proste. I niby zawsze w przypadku Christie takie jest, tylko że w przypadku takiego rozwoju akcji liczyłam na coś bardziej skomplikowanego.

Dość mało trzymająca w napięciu historia. Przyznam jednak, że, jak na powieść z panną Marple, była nawet ciekawa.

Dość mało trzymająca w napięciu historia. Przyznam jednak, że, jak na powieść z panną Marple, była nawet ciekawa.

No proszę! A więc nie trzeba obecności Poirota - a od biedy panny Marple, której, przyznaję szczerze, nie lubię - by Christie stworzyła kryminał wciągający bez reszty! :)

No proszę! A więc nie trzeba obecności Poirota - a od biedy panny Marple, której, przyznaję szczerze, nie lubię - by Christie stworzyła kryminał wciągający bez reszty! :)

Oj, chyba mam nowego faworyta, jeżeli chodzi o tę pisarkę. Coś wspaniałego, pokochałam od pierwszej strony. I, jak niemal zawsze, nie odgadłam zakończenia, a to dobrze.

Oj, chyba mam nowego faworyta, jeżeli chodzi o tę pisarkę. Coś wspaniałego, pokochałam od pierwszej strony. I, jak niemal zawsze, nie odgadłam zakończenia, a to dobrze.

No, kilka tygodni przerwy między jedną a drugą częścią cyklu Mroza zrobiło mi dobrze. "Testament" czytałam z przyjemnością i zainteresowaniem. Końcówka wbiła mnie w siedzenie. Mam tylko nadzieję, że kiedyś jeszcze pojawi się kolejny tom.

No, kilka tygodni przerwy między jedną a drugą częścią cyklu Mroza zrobiło mi dobrze. "Testament" czytałam z przyjemnością i zainteresowaniem. Końcówka wbiła mnie w siedzenie. Mam tylko nadzieję, że kiedyś jeszcze pojawi się kolejny tom.

Niby wszystko fajnie, ale zaczynam mieć wrażenie, że ciągle czytam to samo, pomału przestaje mnie cokolwiek tu zaskakiwać. Pewnie jest to w dużej mierze kwestia tego, że niemal całą serię czytam ciągiem, gdybym robiła przerwy, zmęczenie materiału pewnie nie byłoby aż tak odczuwalne, o ile w ogóle by było.

Znowu: nie powiem, że nie lubię. Ale, niestety, powiem, że jeszcze tylko "Testament" i dłuuuga przerwa od twórczości Mroza - mimo mojej miłości do Chyłki.

Niby wszystko fajnie, ale zaczynam mieć wrażenie, że ciągle czytam to samo, pomału przestaje mnie cokolwiek tu zaskakiwać. Pewnie jest to w dużej mierze kwestia tego, że niemal całą serię czytam ciągiem, gdybym robiła przerwy, zmęczenie materiału pewnie nie byłoby aż tak odczuwalne, o ile w ogóle by było.

Znowu: nie powiem, że nie lubię. Ale, niestety, powiem, że jeszcze...

No cóż... Chyba zaczynam mieć przesyt - pierwszy raz w życiu czytam całą serię niemal ciągiem, bez przerwy. Czytam z trochę mniejszym zainteresowaniem, chociaż jestem daleka od stwierdzenia, że książka mnie nudziła lub się wręcz nie podobała. Ale wątek relacji Chyłki i Zordana mnie irytuje coraz bardziej, brrr.

No cóż... Chyba zaczynam mieć przesyt - pierwszy raz w życiu czytam całą serię niemal ciągiem, bez przerwy. Czytam z trochę mniejszym zainteresowaniem, chociaż jestem daleka od stwierdzenia, że książka mnie nudziła lub się wręcz nie podobała. Ale wątek relacji Chyłki i Zordana mnie irytuje coraz bardziej, brrr.

Z "Immunitetem" jest w moim przypadku dokładnie odwrotnie niż było z "Rewizją". To znaczy: dużo bardziej interesowała mnie sama sprawa niż perypetie Chyłki.

Zordon irytuje mnie coraz bardziej, a uwierzcie mi, nigdy go nie lubiłam.

Ale lubię, lubię tę książkę, inaczej być nie może.

Z "Immunitetem" jest w moim przypadku dokładnie odwrotnie niż było z "Rewizją". To znaczy: dużo bardziej interesowała mnie sama sprawa niż perypetie Chyłki.

Zordon irytuje mnie coraz bardziej, a uwierzcie mi, nigdy go nie lubiłam.

Ale lubię, lubię tę książkę, inaczej być nie może.

Ktoś jakiś czas temu mi powiedział, że ta książka jest przewidywalna. Po przeczytaniu jednak uważam, że wcale nie. Owszem, niektóre elementy tej historii były dla mnie dość oczywiste, ale zakończenie samo w sobie mnie zaskoczyło. I to jest główna, bardzo ważna zaleta tej powieści.

Oprócz elementu zaskoczenia, BARDZO spodobał mi się sam pomysł na fabułę i fakt, że wydarzenia zostały spisane z perspektywy konkretnej bohaterki.

Ktoś jakiś czas temu mi powiedział, że ta książka jest przewidywalna. Po przeczytaniu jednak uważam, że wcale nie. Owszem, niektóre elementy tej historii były dla mnie dość oczywiste, ale zakończenie samo w sobie mnie zaskoczyło. I to jest główna, bardzo ważna zaleta tej powieści.

Oprócz elementu zaskoczenia, BARDZO spodobał mi się sam pomysł na fabułę i fakt, że...

Zaczynam twierdzić, że Mróz to mistrz budowania napięcia. Wprawdzie cała sprawa tego Roma nie interesowała mnie jakoś specjalnie, sama nie wiem czemu, ale wątek Chyłki... Wątek Chyłki pochłaniałam.

I wkurzam się, bo nie mam w domu kolejnych części i planowałam z zakupem poczekać do końca semestru. Ale wygląda na to, że nie dam rady.

Zaczynam twierdzić, że Mróz to mistrz budowania napięcia. Wprawdzie cała sprawa tego Roma nie interesowała mnie jakoś specjalnie, sama nie wiem czemu, ale wątek Chyłki... Wątek Chyłki pochłaniałam.

I wkurzam się, bo nie mam w domu kolejnych części i planowałam z zakupem poczekać do końca semestru. Ale wygląda na to, że nie dam rady.

Sama jestem w szoku, ale ta część jest dużo lepsza od i tak bardzo dobrej już "Kasacji". Zwroty akcji i wszelkie niejasności powodują, że nie da się bezproblemowo oderwać od lektury.

Sama jestem w szoku, ale ta część jest dużo lepsza od i tak bardzo dobrej już "Kasacji". Zwroty akcji i wszelkie niejasności powodują, że nie da się bezproblemowo oderwać od lektury.