Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niekonwencjonalna narracja, wtrącenia, które urozmaicają treść i oczywiście sama historia: zabawna, wzruszająca, piękna.
Nie przeszkadzała mi nawet spoilerująca Śmierć, bo i tak Markusowi udawało się mnie zaskoczyć (szczególnie na końcu).
Poniekąd jest to historia o miłości. Nie szablonowej, a wielowymiarowej i miłości różnej, bo zarówno pierwszej, jak i wieloletniej. Rodzicielskiej i przyjacielskiej. Takiej, która pojawia się nagle i takiej, która przychodzi z czasem.
Poza miłością znajduje się tam, między innymi wątek historyczny i przygodowy, czyli złodziejski. Krótko mówiąc każdy znajdzie coś dla siebie. Koniecznie przeczytajcie!

Niekonwencjonalna narracja, wtrącenia, które urozmaicają treść i oczywiście sama historia: zabawna, wzruszająca, piękna.
Nie przeszkadzała mi nawet spoilerująca Śmierć, bo i tak Markusowi udawało się mnie zaskoczyć (szczególnie na końcu).
Poniekąd jest to historia o miłości. Nie szablonowej, a wielowymiarowej i miłości różnej, bo zarówno pierwszej, jak i wieloletniej....

To pierwsza książka pani Oliver, którą dotychczas przeczytałam i z pewnością nie ostatnia.
Przede wszystkim mam słabość do antyutopijnych historii, w których rozgrywa się walka między pozornie bezsilną jednostką, a bezlitosną władzą.
Ponadto nie da się ukryć, że pierwszoosobowa narracja zrobiła swoje. Pozwoliło to czytelnikowi zapoznać się ze sposobem myślenia Leny, której od dziecka wpajano, że miłość jest chorobą, w co siłą rzeczy wierzyła całym sercem (przynajmniej na początku). Umożliwiło także śledzenie zmian w jej poglądach, oraz wewnętrznych walk pomiędzy wpojonymi wartościami, a własnym pojęciem moralności.
Mówiąc skrótem, polecam. Bardzo wciągająca, często trzymająca w napięciu i wbrew pozorom pełna miłości (i nie mówię tu jedynie o miłości damsko-męskiej, lecz także miłości w odniesieniu do rodziny, czy przyjaciół). Nie będziecie mogli się oderwać :)

To pierwsza książka pani Oliver, którą dotychczas przeczytałam i z pewnością nie ostatnia.
Przede wszystkim mam słabość do antyutopijnych historii, w których rozgrywa się walka między pozornie bezsilną jednostką, a bezlitosną władzą.
Ponadto nie da się ukryć, że pierwszoosobowa narracja zrobiła swoje. Pozwoliło to czytelnikowi zapoznać się ze sposobem myślenia Leny, której...

Dawno nie czytałam aż tak wciągającej książki

Dawno nie czytałam aż tak wciągającej książki