Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ksiazka Tomasza Sablika "Moj dom" ma dobre recenzje w sieci i wysoka ocene na portalu Lubimyczytac. Nie znalam tego autora, ale te opinie mnie zachęciły. Czy bylo warto?
"Moj dom" to horror. Mamy tu nawiedzony dom, magie, krwista historie i.. braki warsztatowe autora. Sam pomysl na powiesc byl niezly. Poczatek wypadl nieco kulawo. Odnioslam wrazenie, ze sam pomysl byl, ale autorowi trudno bylo jakos zaczac te opowieść. Glowny bohater Edward Munich (rozumiem, ze zbieznosc z tworca "Krzyku" Edvardem Munchem jest przypadkowa) opowiada nam o swoim zyciu. Dostajemy tu mieszankę Stephena Kinga, "Klucza do koszmaru" i horroru w formie pamietnika, jak u np Kariki. Tych inspiracji pewnie moglibysmy znaleźć tu wiecej. Mimo wszystko calosc podana jest w ciekawy sposób. Trudno sie od tej historii oderwac.
Slyszalam, ze "Moj dom" to jedna z pierwszych powieści Tomasza Sablika. Chetnie sięgnę po kolejne.

Ksiazka Tomasza Sablika "Moj dom" ma dobre recenzje w sieci i wysoka ocene na portalu Lubimyczytac. Nie znalam tego autora, ale te opinie mnie zachęciły. Czy bylo warto?
"Moj dom" to horror. Mamy tu nawiedzony dom, magie, krwista historie i.. braki warsztatowe autora. Sam pomysl na powiesc byl niezly. Poczatek wypadl nieco kulawo. Odnioslam wrazenie, ze sam pomysl byl, ale...

Poczatkowo nieco zaskoczyly mnie zestawienia historii w poszczegolnych rozdzialach. Jednak wybor byl zasadny i pozwalal szerzej spojrzec na problemy spoleczne w USA. Bardzo zainteresowal mnie dobor faktow, bohaterow i ich historii. Sam zestaw poruszanych tematow rowniez byl dla mnie ciekawy. Autor stawia wiele pytan, ja dodalabym do calej listy jeszcze jedna refleksje: czy jest jakas grupa etniczna, ktorej biali Amerykanie nie zrobili krzywdy? Obawiam sie, ze nie. I tak, jak kazdy z krajow europejskich ma za soba trudna historie, to jednak w kraju glaszacym hasla wolnosciowe i uwazajacym sie za straznika narodow, te historyczne zaszlosci w sposobie myslenia sa szczegolnie jaskrawe.

Poczatkowo nieco zaskoczyly mnie zestawienia historii w poszczegolnych rozdzialach. Jednak wybor byl zasadny i pozwalal szerzej spojrzec na problemy spoleczne w USA. Bardzo zainteresowal mnie dobor faktow, bohaterow i ich historii. Sam zestaw poruszanych tematow rowniez byl dla mnie ciekawy. Autor stawia wiele pytan, ja dodalabym do calej listy jeszcze jedna refleksje: czy...

Stephen King, mimo ze bywa nierowny, to niewatpliwie jest krolem horroru. Widac tez spora roznice pomiedzy pierwszymi ksiazkami tego autora i tym, co serwuje nam obecnie. Zatesknilam za "dawnym" Kingiem i dlatego zdecydowalam sie na "Cmetarz zwiezat".
Jak to u Kinga bywa na poczatku dostajemy sielankowy obrazek z niewielkiego, malowniczego miasteczka w Vermont. Klimatyczny dom, swojscy, ciepli sasiedzi, piekna okolica. Wymarzone miejsce, by wychowywac dzieci. Jednak pierwsze tragiczne wydarzenie jest wstepem do koszmaru.
Powiesc jest dobra i trzyma w napieciu do ostatniej chwili. Niby wiedzialam, co sie zdarzy, a jednak dalam sie porwac opowiesci.
To, co bardzo rzucilo mi sie w oczy, to cos w stylu i jezyku, jakiego uzywa King. Powiesc byla wydana po raz pierwszy w 1983 roku. Te 40 lat zaserwowalo nam ogromna zmiane mentalnosci i jezyka w przestrzeni publicznej.

Stephen King, mimo ze bywa nierowny, to niewatpliwie jest krolem horroru. Widac tez spora roznice pomiedzy pierwszymi ksiazkami tego autora i tym, co serwuje nam obecnie. Zatesknilam za "dawnym" Kingiem i dlatego zdecydowalam sie na "Cmetarz zwiezat".
Jak to u Kinga bywa na poczatku dostajemy sielankowy obrazek z niewielkiego, malowniczego miasteczka w Vermont. Klimatyczny...

Nie wiem dlaczego, ale bylam przekonana, ze ta ksiazka jest reportazem. Mylilam sie. To poruszajaca opowiesc o przemocy wobec kobiet. Ma ona miejsce na wielu plaszczyznach: od ekonomicznej, przez presje spoleczna, obyczajowa, psychiczna, rasowa, po fizyczna i seksualna. Poznajemy realia Teksasu w latach siedemdziesiatych. Autorka pokazuje nam mentalosc owczesnych ludzi, problemy, z ktorymi sie mierzyli i miejsce, w ktorym przyszlo im zyc.

Nie wiem dlaczego, ale bylam przekonana, ze ta ksiazka jest reportazem. Mylilam sie. To poruszajaca opowiesc o przemocy wobec kobiet. Ma ona miejsce na wielu plaszczyznach: od ekonomicznej, przez presje spoleczna, obyczajowa, psychiczna, rasowa, po fizyczna i seksualna. Poznajemy realia Teksasu w latach siedemdziesiatych. Autorka pokazuje nam mentalosc owczesnych ludzi,...

Temat "Psychologii zla" jest dla mnie bardzo interesujacy. Ciekawa bylam wynikow badan psychologicznych i psychiatrycznych skazanych zbrodniarzy nazistowskich. Pierwsza czesc ksiazki wyszla autorowi gorzej. W drugiej (dotyczacej) patologii mozgu czul sie znacznie lepiej. Mysle, ze warto przeczytac te ksiazke.

Temat "Psychologii zla" jest dla mnie bardzo interesujacy. Ciekawa bylam wynikow badan psychologicznych i psychiatrycznych skazanych zbrodniarzy nazistowskich. Pierwsza czesc ksiazki wyszla autorowi gorzej. W drugiej (dotyczacej) patologii mozgu czul sie znacznie lepiej. Mysle, ze warto przeczytac te ksiazke.

Rozumiem, jak wazna byla ta ksiazka dla autorki. Zmagala sie ona z depresja i probowala sobie z nia poradzic na znane i dostepne sobie sposoby. Jest przyzwoleniem dla samej siebie, zeby dac sobie czas na ten gorszy okres w zyciu. To ladnie napisana opowiesc, jednak podczas tej lektury nie moglam sie pozbyc wrazenia, ze autorka nieustannie stawia sie w roli ofiary. To budzi moj wewnetrzny sprzeciw. To, co bylo dla mnie pokrzepiajace, to fakt, ze sa na swiecie osoby, ktore moga sobie na to pozwolic. U wiekszosci ludzi niestety takiej mozliwosci nie ma.

Rozumiem, jak wazna byla ta ksiazka dla autorki. Zmagala sie ona z depresja i probowala sobie z nia poradzic na znane i dostepne sobie sposoby. Jest przyzwoleniem dla samej siebie, zeby dac sobie czas na ten gorszy okres w zyciu. To ladnie napisana opowiesc, jednak podczas tej lektury nie moglam sie pozbyc wrazenia, ze autorka nieustannie stawia sie w roli ofiary. To budzi...

Ta ksiazka dlugo czekala w mojej biblioteczce na swoja kolej. Lektura okazala sie wciagajaca. Trudno uwierzyc, jak wiele okrucienstwa i niesprawiedliwosci ze strony wladz i innych ludzi spotkalo Indian z plemienia Osagow. Ich zycie nie mialo dla innych znaczenia. Autor w interesujacy sposob przedstawil rowniez role raczkujacego FBI w rozwiazaniu zagadki.
Czyta sie dobrze, jednak zostal mi pewnien niedosyt.

Ta ksiazka dlugo czekala w mojej biblioteczce na swoja kolej. Lektura okazala sie wciagajaca. Trudno uwierzyc, jak wiele okrucienstwa i niesprawiedliwosci ze strony wladz i innych ludzi spotkalo Indian z plemienia Osagow. Ich zycie nie mialo dla innych znaczenia. Autor w interesujacy sposob przedstawil rowniez role raczkujacego FBI w rozwiazaniu zagadki.
Czyta sie dobrze,...

Wiele dobrego slyszalam o tej ksiazce i bylam jej bardzi ciekawa. Czyta sie ja przyjemnie. Nie jest odkrywcza, ale bylo kilka fragmentow, ktore pozwolily mi inaczej spojrzec na kilka aspektow mojego zycia.

Wiele dobrego slyszalam o tej ksiazce i bylam jej bardzi ciekawa. Czyta sie ja przyjemnie. Nie jest odkrywcza, ale bylo kilka fragmentow, ktore pozwolily mi inaczej spojrzec na kilka aspektow mojego zycia.

Temat seryjnych mordercow interesuje mnie od lat. Przeczytalam wiele ksiazek na ten temat. Jestem rowniez fanka serialu Mindhunter. Dwoch bohaterow tego serialu wzorowanych jest na prawdziwnych postaciach Roberta Resslera i Johna Douglasa. Drugi z panow jest dosc plodnym pisarzem. Jego ksiazki czytalam z ogromnym zainteresowaniem, jedna z czasem nabralam przeswiadczenia, ze z kazdym kolejnym tytulem jest to juz wyciskanie finansowej cytryny do konca. Dlatego z ciekawoscia przeczytalam ksiazke drugiego z panow, czyli Roberta Resslera. W USA byla ona wydana wiele lat temu. Brakuje jej nieco ujecia wspolczesnego. Jednak musze powiedziec, ze ten tytul jest dla mnie bardziej wartosciowy, niz ostatnie dziela Douglasa (nie mowie o dwoch pierwszych tytualach). Ressler opowiada rzeczowo o swojej pracy, nie epatuje zbedna makabra i dodatkowo w ciekawy sposob przedstawia kulisy tworzeni BSU. Mysle, ze dla osob zainteresowanych tematem jest to pozycja obowiazkowa.

Temat seryjnych mordercow interesuje mnie od lat. Przeczytalam wiele ksiazek na ten temat. Jestem rowniez fanka serialu Mindhunter. Dwoch bohaterow tego serialu wzorowanych jest na prawdziwnych postaciach Roberta Resslera i Johna Douglasa. Drugi z panow jest dosc plodnym pisarzem. Jego ksiazki czytalam z ogromnym zainteresowaniem, jedna z czasem nabralam przeswiadczenia, ze...

Zbior opowiesci true crime. Calosc przedstawiona w suchy, rzeczowy sposob. Bez emocji i egzaltacji. Tytul sugerowal, ze reportaze beda dotyczyly przemocy domowej. Jednak autorka nieco kluczyla wokol tematu. Poprzednie ksiazki Heleny Kowalik podobaly mi sie bardziej. Moze wtedy bylo to dla mnie cos swiezego. Conajmniej jedna z historii byla juz opowiedziana w innej ksiazce pani Kowalik.

Zbior opowiesci true crime. Calosc przedstawiona w suchy, rzeczowy sposob. Bez emocji i egzaltacji. Tytul sugerowal, ze reportaze beda dotyczyly przemocy domowej. Jednak autorka nieco kluczyla wokol tematu. Poprzednie ksiazki Heleny Kowalik podobaly mi sie bardziej. Moze wtedy bylo to dla mnie cos swiezego. Conajmniej jedna z historii byla juz opowiedziana w innej ksiazce...

Nie jest to latwa lektura. Niby teza jest oczywista. Algorytmy z portali spolecznosciowych radykalizuja ludzi, powoduja konflikty, mowe nienawisci, hejt, a nawet ludobojstwo. Wydawaloby sie, ze teoretycznie wszyscy o tym wiemy, ale nie odnosimy tego do naszego codziennego zycia. A potem przypominam sobie ruchy antyszczepionkowe i plaskoziemcow. Slucham uwaznie mezczyzn wokół siebie i zastanawiam sie skad sie wzial nagle ten szowinzim. Czy zastanawiamy sie na codzien, jak youtube czy tiktok wplywaja na psychike i swiatopoglad naszych dzieci? I wtedy dopiero widzimy, ze to nie jest odlegla teoria, a przerazajaca rzeczywistosc.

Nie jest to latwa lektura. Niby teza jest oczywista. Algorytmy z portali spolecznosciowych radykalizuja ludzi, powoduja konflikty, mowe nienawisci, hejt, a nawet ludobojstwo. Wydawaloby sie, ze teoretycznie wszyscy o tym wiemy, ale nie odnosimy tego do naszego codziennego zycia. A potem przypominam sobie ruchy antyszczepionkowe i plaskoziemcow. Slucham uwaznie mezczyzn...

Nie mialam zadnych oczekiwan wobec tej ksiazki. Nie czytalam recenzji, nie mialam pojecia, ze to "autobiografia" (o ile nia jest). Poczatek poszedl gladko. Szybko wciagnela mnie ta opowiesc. W ktoryms momencie poszukalam informacji w sieci i dowiedzialam sie, ze to podobno prawdziwa historia. No i tu zrobily sie schody.... Przede wszystkim mysle, ze wspomnienia (o ile nimi sa), sa bardzo podkoloryzowane. Poszukalam tez informacji o autorze i doczytalam, ze jest synem znanego i cenionego grafika. Gabriel nie jest dzieckiem ulicy, nie jest odrzutkiem spolecznym, ktorego jedynym sposobem na zycie jest gangsterka. Rodzice Gabriela bardzo o niego dbali. Interesowali sie nim, wspierali go, chcieli zapewnic mu lepsza przyszlosc. Oplacali mu prywatna szkole i wspierali, kiedy szedl na uniwersytet. Wspierali go, mimo, ze on sam (wedlug tego, co napisal) byl bandziorem, handlarzem narkotykow i narkomanem.
W calej opowiesci nieco "czuc narcyzem". We wszystkim najlepszy, wyjatkowy, inny. Najlepszy i najinteligentniejszy student, najtwardszy gangster. Bardzo to smutne. Wedlug mnie psedointelektualne wywody o moralnosci i etyce oraz wymyslne opisy nieba i zmierzchu nie czynia ze zwyklej powiesci dziela sztuki.
Mam bardzo mieszane uczucia po tej lekturze. Plusem jest dla mnie to, ze historia mnie wciagnela i bylam ciekawa jak to sie skonczy.

Nie mialam zadnych oczekiwan wobec tej ksiazki. Nie czytalam recenzji, nie mialam pojecia, ze to "autobiografia" (o ile nia jest). Poczatek poszedl gladko. Szybko wciagnela mnie ta opowiesc. W ktoryms momencie poszukalam informacji w sieci i dowiedzialam sie, ze to podobno prawdziwa historia. No i tu zrobily sie schody.... Przede wszystkim mysle, ze wspomnienia (o ile nimi...

Zaglada chorych psychicznie, ktora dziala sie w czasie II wojny swiateowej jest tematem trudnym i poruszajacym. Szczegolnie czesc dotyczaca dzieci ze szpitala w Lubincu. Na ten temat czytalam juz ksiazke "Wybrancy" Steve Sem-Sandberg. I musze przyznac, ze "Wybrancy" poruszyli bardzo wazny aspekt, ktorego troche zabraklo w "Bezdusznych", czyli tego, jak obsulga szpitala postrzegala swoje czyny w kontekscie moralnosci. Kalina Blazejowska rowniez pisze o procesach, czy karze dla lekarzy. Jednak od wydarzen minelo juz wiele lat i winni nie zyja. Nie moga juz nam powiedziec, co nimi kierowalo i jak mogli patrzec sobie w lustrze w oczy.

Zaglada chorych psychicznie, ktora dziala sie w czasie II wojny swiateowej jest tematem trudnym i poruszajacym. Szczegolnie czesc dotyczaca dzieci ze szpitala w Lubincu. Na ten temat czytalam juz ksiazke "Wybrancy" Steve Sem-Sandberg. I musze przyznac, ze "Wybrancy" poruszyli bardzo wazny aspekt, ktorego troche zabraklo w "Bezdusznych", czyli tego, jak obsulga szpitala...

Bardzo intersujaca ksiazka o tym, jak doszlo do tego, ze saudyjski przedsiebiorca postanowil wkroczyc na sciezke wojenna i zaatakowac Stany Zjednoczone. Autor prowadzi nas przez historie ideologii i podejscie do religii, ktore doprowadzily do powstania Al Kaidy. Usprawiedliwialy, a nawet zachecaly do zabijania nie tylko niewiernych, ale rowniez muzulmanow, ktory mieli inny swiatopoglad.
Swietnie, rzetelnie napisana, bez watkow z pogranicza teorii spiskowych i sensacji.

Bardzo intersujaca ksiazka o tym, jak doszlo do tego, ze saudyjski przedsiebiorca postanowil wkroczyc na sciezke wojenna i zaatakowac Stany Zjednoczone. Autor prowadzi nas przez historie ideologii i podejscie do religii, ktore doprowadzily do powstania Al Kaidy. Usprawiedliwialy, a nawet zachecaly do zabijania nie tylko niewiernych, ale rowniez muzulmanow, ktory mieli inny...

Nie jestem szczegolnie sentymentalna i raczej stronie od typowo kobiecych ksiazek. Jednak slyszalam wiele pozytywow o "Zyciu Violette" i postanowilam sprawdzic co to za cudo. Dalam sie porwac tej historii. To piekna opowiesc o milosci w kazdym jej wydaniu, o stracie, o przemijaniu i odradzaniu sie. Chyba potrzebowalam teraz takiej lektury.

Nie jestem szczegolnie sentymentalna i raczej stronie od typowo kobiecych ksiazek. Jednak slyszalam wiele pozytywow o "Zyciu Violette" i postanowilam sprawdzic co to za cudo. Dalam sie porwac tej historii. To piekna opowiesc o milosci w kazdym jej wydaniu, o stracie, o przemijaniu i odradzaniu sie. Chyba potrzebowalam teraz takiej lektury.

Bardzo podobal mi sie "Porzadek dnia" i dlatego z ciekowoscia siegnelam po "Wojne biedakow". Forma krotka, jednak mniej tu tresci, niz w "Porzadku". Moze i temat bardziej mi obcy. Niemniej jednak Eric Vuillard udowadnia, ze opowiesc nie musi byc dluga. Liczy sie temat i talent gawedziarski autora.

Bardzo podobal mi sie "Porzadek dnia" i dlatego z ciekowoscia siegnelam po "Wojne biedakow". Forma krotka, jednak mniej tu tresci, niz w "Porzadku". Moze i temat bardziej mi obcy. Niemniej jednak Eric Vuillard udowadnia, ze opowiesc nie musi byc dluga. Liczy sie temat i talent gawedziarski autora.

Ta powiesc zaczyna sie bardzo dobrze. Piersza czesc jest bardzo udana. Dalam sie poniesc historii Ajaya. Bylam bardzo ciekawa, jak rozwinie sie akcja. Niestety pozniej cos siadlo. Czesc Nedy odarla z tajemniczosci jej relacje z Sunnym. Jednak im dalej w las, tym wiecej drzew. W trzeciecj czesci mialam juz przesyt brutalnosci w zupelnie im obcym kulturowo indyjskim wydaniu. Jednak nadal bylam ciekawa, jak skonczy sie ta opowiesc.

Ta powiesc zaczyna sie bardzo dobrze. Piersza czesc jest bardzo udana. Dalam sie poniesc historii Ajaya. Bylam bardzo ciekawa, jak rozwinie sie akcja. Niestety pozniej cos siadlo. Czesc Nedy odarla z tajemniczosci jej relacje z Sunnym. Jednak im dalej w las, tym wiecej drzew. W trzeciecj czesci mialam juz przesyt brutalnosci w zupelnie im obcym kulturowo indyjskim wydaniu....

Mam slabosc do powiesci Grady'ego Hendrixa i chetnie po nie siegam. "Jak sprzedac nawiedzony dom" kusilo mnie juz od dluzszego czasu na anglojezycznym bookstagramie. Bardzo sie ciesze, ze doczekalam sie polskiego tlumaczenia.
Juz kikukrotnie pisalam o tym, ze nie umiem zrozumiec fenomentu horrorow Hendrixa. Nie jest to literatura wysokoich lotow, jednak wciaga i nie mozna sie od niej oderwac. Tak bylo w przypadku poprzednich powiesci, jak i "Jak sprzedac nawiedzony dom". Historia jest sprawnie przeprowadzona, akcja jest dynamiczna, a final satysfakcjonujacy. Czego chciec wiecej?

Mam slabosc do powiesci Grady'ego Hendrixa i chetnie po nie siegam. "Jak sprzedac nawiedzony dom" kusilo mnie juz od dluzszego czasu na anglojezycznym bookstagramie. Bardzo sie ciesze, ze doczekalam sie polskiego tlumaczenia.
Juz kikukrotnie pisalam o tym, ze nie umiem zrozumiec fenomentu horrorow Hendrixa. Nie jest to literatura wysokoich lotow, jednak wciaga i nie mozna...

To historia jest trudna i przygnebiajaca, tak jak trudne i zagmatwane ludzkie losy na Ziemiach Odzyskanych, gdzie rodza sie i dojrzewaja kolejne pokolenia "tutejszych" - niezaleznie od ich oficjalnej narodowosci. Opowiesc o tozsamosci i o godzeniu sie z losem.

To historia jest trudna i przygnebiajaca, tak jak trudne i zagmatwane ludzkie losy na Ziemiach Odzyskanych, gdzie rodza sie i dojrzewaja kolejne pokolenia "tutejszych" - niezaleznie od ich oficjalnej narodowosci. Opowiesc o tozsamosci i o godzeniu sie z losem.

Czytalam wszystkie ksiazki Riley Sagera i wiedzialam czego moge sie spodziewac. Mamy tu mroczna posiadlosc, dziewczyne z przeszloscia i tajemnice sprzed lat. Calosc trzyma w napieciu. Nie jest to literatura wysokich lotow, ale trudno sie od niej oderwac. Wybaczylam wszystkie absurdy i nielogicznosci w fabule i dalam sie wciagnac opowiesci.

Czytalam wszystkie ksiazki Riley Sagera i wiedzialam czego moge sie spodziewac. Mamy tu mroczna posiadlosc, dziewczyne z przeszloscia i tajemnice sprzed lat. Calosc trzyma w napieciu. Nie jest to literatura wysokich lotow, ale trudno sie od niej oderwac. Wybaczylam wszystkie absurdy i nielogicznosci w fabule i dalam sie wciagnac opowiesci.