Opinie użytkownika
Zabierałam się kilka lat temu za twórczość Nory Robert, ale raczej z marnym skutkiem. Tym razem, skuszona obyczajówką, której bardzo dawno nie czytałam, sięgnęłam po Beztroskiego księcia.
Z początku podchodziłam do niej z dystansem. W dalszym ciągu walczę z awersją do polskich autorów, ale tę historie znacie dobrze (bo znacie, prawda?), niemniej są także obce nazwiska,...
Szczerze mówiąc, dopiero z innych recenzji dowiedziałam się, że Drapieżcy to trzecia część serii, o której nawet nie słyszałam. Ściśle związane jest to oczywiście z pierwszym zdaniem, które dziś tutaj padło, no ale...
Piekło jest puste, wszystkie diabły są tutaj
Brutalny gwałt stroniącej od ludzi dziewczyny z domu pod lasem to zbrodnia, która nigdy nie powinnam się...
Od momentu, kiedy przeczytałam pierwsze zdanie opisu tej książki byłam pewna, że odłożę na rzecz tej pozycji wszystkie inne, choć zalegający na parapecie stosik już dawno skradł bo całkowicie. Parapet, rzecz jasna.
A mimo to bałam się tej książki, głównie z jednego powodu - narracji dziecka, którą łatwiej niż jakąkolwiek inną popsuć choćby jednym, nietrafionym elementem....
Riley wraca z wakacji, spotyka Claya na parkingu szkoły, w której właśnie rozpoczyna naukę i największym z kłamstw okładkowych jest stwierdzenie, że ich relacja była nieskomplikowana. O ile z początku pomyślałam sobie, że super mieć przyjaciela, któremu można powiedzieć wszystko w tak oczywisty sposób, tak już pierwsze sceny z udziałem tej dwójki sugerują, że niewiele...
więcej Pokaż mimo toZbliżenia to... zbliżenia relacji ludzi z "różnych światów". Relacji przeróżnych - tych mniej lub bardziej wypełnionych miłością (i różnymi jej formami), przyjaźnią, ciepłem rodzinnym i seksem. Sposób ukazania kobiet w książkach Wiśniewskiego jest o tyle specyficzny, że są one - takie przynajmniej mam wrażenie - dużo wrażliwsze i emocjonalne na każdym kroku niżeli...
więcej Pokaż mimo toPrawdę mówiąc, sięgnęłam po tę książkę dzięki jej okładce. Już nie raz wspomniałam, że choć nawyk oceniania po niej nie jest może najlepszy, w dalszym ciągu jednak nie potrafię przejść obojętnie, gdy widzę... coś takiego. Co prawda trochę to trwało, ale kiedy naprawdę zaczęłam ją czytać, wsiąknęłam. Dzięki temu też wyrobiłam sobie - dobry myślę - zwyczaj czytania przed...
więcej Pokaż mimo toPrzy okazji jakiejś recenzji, do której zajrzałam tuż przed tym, zanim sama zaczęłam tę książkę czytać zauważyłam pewien zarzut odnoszący się do tego, że książki dla dzieci w pewnym momencie przestały mieć sens, a zaczęły być wypełnione humorem. Może "sens" to złe słowo, bo chodzi bardziej o lekcje i morały, ale jedno jest pewne: humor przede wszystkim. Chwała Bogu, że ja...
więcej Pokaż mimo to
Spacer na krawędzi jest jedną z tych książek, o której przedpremierowo dużo się mówiło w blogsferze. Mówiło w większości dobrze, więc kiedy "wpadł mi on w ręce", nie mogłam go nie przyjąć.
Przed laty Mia uciekła z miejsca, którego nigdy do końca nie potrafiła nazwać domem. Brak perspektyw, samotność, uzależnienia i wieczne stanie w miejscu sprawiły, że mimo upływu czasu...
eśli mam być szczera, naprawdę trudno mi było zacząć. I pisać i czytać, kiedy pewnego wieczoru wzięłam tę książkę do ręki i czułam, że oto nadszedł jej czas. Lubię historie ze sztuką w tle - muzyką szczególnie, ale nie gardzę ani fotografią ani malarstwem. A jeśli dodać do tego choć odrobię psychologii to wydawało mi się, że to będzie coś dla mnie. Z ręką na sercu - nie...
więcej Pokaż mimo toTemat Celibatu zaczęła jedna z moich koleżanek, kiedy w rozmowie z drugą przeszły na tory zbliżającego się okresu komunijnego i związanym z nich przygotowań dziecka Drugiej. Od słowa do słowa - czytam właśnie książkę, pożyczę Wam jak skończę. Jako że ja byłam w kolejce trzecia, a ostatecznie stałam się czwarta, zanim sama usiadłam do lektury znałam już opinię większości, z...
więcej Pokaż mimo toJenny poznajemy w dzień jej 13 urodzin. Powiedziałabym, że to zwyczajna nastolatka, pełna marzeń i przekonana, że oto stoi u progu okresu, który uwolni ją od etykietki dziecka a uczyni z niej prawie-dorosłą... ale to nie do końca prawda. Jenny jest młodziutką nastolatką, właściwie jeszcze dzieckiem, zostawionym trochę samej sobie, zobowiązanym do opieki nad młodszą siostrą....
więcej Pokaż mimo toNora jest alkoholiczką. Trzeźwą, zamkniętą w sobie i swoim świecie kobietą pracującą w biurze detektywistycznym, w którego drzwiach pewnego dnia staje małżeństwo zrozpaczone bezczynnością policji w sprawie zaginięcia ich nastoletniej córki, Bonnie. Sprawa jakich wiele - dziewczyna w okresie buntu, która niejednokrotnie wcześniej znikała z domu. I choć Nora, mająca duże...
więcej Pokaż mimo toTate poznała Milesa pierwszego wieczoru, siedzącego pod drzwiami mieszkania, w którym miała zacząć swoją przygodę w wielkim mieście. O ile pierwszego wrażenia najlepszego nie zrobił, od drugiego leciały już iskry. I te same iskry czuć do samego końca. Tate jest wrażliwą dziewczyną, która przyjeżdżając do wielkiego miasta wcale nie chciała szukać miłości. Miles jest facetem...
więcej Pokaż mimo toZakładam, że nie muszę Wam tej historii przedstawiać, więc ominę opis jako takiej fabuły, a przejdę od razu do tego co myślę o tej pozycji. Przede wszystkim Dunkierka, poza wydarzeniami historycznymi z perspektywy spisanych źródeł opiewa wokół wspomnień żołnierzy biorących udział w tym wydarzeniu. Żołnierzy, pilotów, ludzi wtedy młodych, którzy nie do końca wiedząc co się...
więcej Pokaż mimo toZacznijmy od tego, że Frankie od pierwszej strony stwarza wrażenie osoby, która na nic w życiu nie czeka tak bardzo, jak na ten romantyczny związek. Chociaż przeraźliwie się go boi. Wiecie, raczej rzadko mi się to zdarza, ale od pierwszej strony ją polubiłam. Za tę pozę twardzielki, każdą złośliwość kierowaną do bliskich z miłością, cięte riposty i przesyt rzeczowości....
więcej Pokaż mimo toPodchodzę do recenzji tej książki trzeci raz i wierzcie mi, że naprawdę ciężko mi ją napisać. Po pierwsze - powielę przeczytane gdzieś zdanie, że ciężko pisze się o kontynuacji, jeśli jest ona napisana na tym samym poziomie co poprzednia część, bo trudno nie powielać słów, które na dany temat już padły. Głównych bohaterów już Wam przedstawiałam, w przypadku właśnie...
więcej Pokaż mimo toM. choruje na raka. Stwierdzono w jej piersi guza, umiejscowionego zbyt blisko żebra, by można było zastosować zabieg mastektomii. (który prawdopodobnie oszczędziłby później wielu cierpień) Niestety wynik badania histopatologicznego przynosi jeszcze jedną złą wiadomość - nowotwór złośliwy. Lekarze szybko znajdują przerzuty na wątrobie, następnie na kościach, uświadamiając...
więcej Pokaż mimo to
Mamy tu dwójkę skrajnych bohaterów - chłopaka z przeszłością i dziewczynę z dobrego domu, z życiem zaplanowanym przez rodziców. Jamie ma za sobą działalność kryminalną, pobyt w poprawczaku i trudne dzieciństwo - już na pierwszej stronie, w prologu, przyznaje nam się, że: "Chyba wszystko sprowadza się do tego: nazywam się Jamie Cole i jestem mordercą".
Uznałam to za niezły...
Zakładam, że większość z tych bajek znamy wszyscy. Ręka do góry, kto nie słyszał o chłopcu z drewna, dziewczynce w czerwonym kubraczku czy kaczątku, które przerodziło się w łabędzia... Z jednej strony można by powiedzieć: ale to już było i posądzić autorkę o powielanie historii, które wszyscy doskonale znamy zarówno w kwestii treści jak i płynącego z nich morału. Ale! Choć...
więcej Pokaż mimo toJakby to ująć... Cathy jest kobietą chcącą nieść pomoc dzieciom, które z różnych powodów nie mogą mieszkać ze swoją biologiczną rodziną. Dodatkowo mamą trójki dzieci, w tym jednego adoptowanego. Bardzo mnie poruszył jej stosunek do Alice. Ich kontakt jest ciepły, przyjacielski, a ostatecznie nawet rodzinny, choć chcę podkreślić, że absolutnie nie na zasadzie matka-dziecko....
więcej Pokaż mimo to