Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przepiękna! Przepiękna! Przepiękna! Chłonęłam jak gąbka wodę, rewelacyjnie napisana, tak realistycznie, że ma się wrażenie, iż historia ta zdarzyła się naprawdę. Niesamowita! Wciąga dosłownie od pierwszej strony, bardzo rzadko się to zdarza. Cudowna!

Przepiękna! Przepiękna! Przepiękna! Chłonęłam jak gąbka wodę, rewelacyjnie napisana, tak realistycznie, że ma się wrażenie, iż historia ta zdarzyła się naprawdę. Niesamowita! Wciąga dosłownie od pierwszej strony, bardzo rzadko się to zdarza. Cudowna!

Książka niesamowita.... Dotyka tak boleśnie tematu przemilczanego przez historię, bo przecież nikt nas w szkołach nie uczył, że w 1915 roku rozpoczęła się gehenna kilku milionów ludzi różnej narodowości, różnego wyznania, głownie zamieszkującej tereny Zaboru Rosyjskiego. Nikt nie wspomniał słówkiem chociażby, że całymi wioskami wysiedlano, palono, grabiono, kłamano, ale przecież czego można spodziewać się po cofającym wojsku rosyjskim i propagandzie na taką skalę, z jaką tylko tam spotkać się można, no, może poza Koreą...
Pozycja ta sporządziła niesamowite spustoszenie w moim wnętrzu. Nie mogę się otrząsnąć, nie mogę podnieść po niej, wciąż wraca do mnie i każda inna, po którą teraz sięgam, jest skazana na porażkę. W tej chwili jest najważniejszą książką w moim sercu i księgozbiorze, potem długo, długo nic, zdetronizowała nawet poezje Tuwima, trzymające się ponad dwie dekady na szczycie, będące nie do pokonania.
Pustka, cisza i zaduma, które mnie ogarnęły są zapewne spowodowane poza lekturą tym, że to też historia moich pradziadków Paraskiewy i Cyryla. Cyryla, który jak wielu innych został zostawiony martwy przy torach, bo nie było czasu na pogrzebanie zwłok, pociąg odjeżdżał.... a był tak blisko, był w drodze powrotnej...

Książka niesamowita.... Dotyka tak boleśnie tematu przemilczanego przez historię, bo przecież nikt nas w szkołach nie uczył, że w 1915 roku rozpoczęła się gehenna kilku milionów ludzi różnej narodowości, różnego wyznania, głownie zamieszkującej tereny Zaboru Rosyjskiego. Nikt nie wspomniał słówkiem chociażby, że całymi wioskami wysiedlano, palono, grabiono, kłamano, ale...

Nikt nie pisze piękniej o miłości od Tuwima! A tak na marginesie, to chyba miał lekki problem alkoholowy, takie odniosłam wrażenie, gdyż bardzo często wątek wódeczki się pojawia, ale z uśmiechem :-) jest wspaniały! Julka twórczość jest naprawdę wybitna! Polecam!

Nikt nie pisze piękniej o miłości od Tuwima! A tak na marginesie, to chyba miał lekki problem alkoholowy, takie odniosłam wrażenie, gdyż bardzo często wątek wódeczki się pojawia, ale z uśmiechem :-) jest wspaniały! Julka twórczość jest naprawdę wybitna! Polecam!

Jak jest mi źle, czuję się samotna, opuszczona, jednym słowem jak to kobieta - gdy złapię doła, wracam do Małego Księcia ...

Jak jest mi źle, czuję się samotna, opuszczona, jednym słowem jak to kobieta - gdy złapię doła, wracam do Małego Księcia ...

Książka z trzema narratorami: tytułową Babunią, Jade - jej wnuczką i obserwatorem ich obu, co jest bardzo ciekawym rozwiązaniem, pokazującym mnogość odczuć, myśli, emocji. Niewiarygodnie ciepła, pełna mądrości życiowych powieść o poznawaniu się dwóch światów: trzydziestolatki i osiemdziesięciolatki. Dwóch światów - odległych, a jakże bliskich. Postać Radżiwa irytuje, ale tylko dlatego, że pojawia się, gdy Babunia ma takie ciekawe myśli, wspomnienia i narrator przechodzi do jego postaci, ogólnie bardzo pozytywnej. Zakończenie tak zaskakujące (ostatnie dwie strony), tak nagłe..... powodujące wbicie w fotel, łzy i otwarte ze zdumienia usta...

Książka z trzema narratorami: tytułową Babunią, Jade - jej wnuczką i obserwatorem ich obu, co jest bardzo ciekawym rozwiązaniem, pokazującym mnogość odczuć, myśli, emocji. Niewiarygodnie ciepła, pełna mądrości życiowych powieść o poznawaniu się dwóch światów: trzydziestolatki i osiemdziesięciolatki. Dwóch światów - odległych, a jakże bliskich. Postać Radżiwa irytuje, ale...