Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po książkę „Śmierć, bale i skandale” sięgałam z bardzo dużymi oczekiwaniami i niestety, ale się zawiodłam. Liczyłam na znacznie bardziej szczegółowe opisy interesujących żywotów europejskiej arystokracji, a w szczególności tych jej przedstawicieli, którzy związani byli w taki, czy inny sposób z obecnymi terenami Polski. Tymczasem otrzymałam serię opowiastek o całej masie ludzi, których w ogromnej większości nie jest dane czytelnikom lepiej poznać (przynajmniej nie z tej pozycji) . Owszem, w książce znajdziemy sporo ciekawostek, najczęściej zaczerpniętych z ówczesnej prasy (która podobnie jak i dzisiaj chętnie opisywała perypetie życiowe współczesnych sobie celebrytów),ale na mnie zrobiło to wrażenie, jakby autor ze zlepków starych artykułów próbował sklecić trochę na siłę historie o różnorodnej tematyce. Czasem nad którąś postacią pochylił się dłużej i poświecił jej więcej uwagi, ale niekiedy opisuje raptem co barwniejsze epizody z życiorysów „pięknych i bogatych”. Są też takie rozdziały, które nie skupiają się na ludziach w ogóle, lecz na pamiątkach z przeszłości (jak pozostałości karety Jana III Sobieskiego). Jak dla mnie za dużo rozdziałów, za wiele wątków i postaci, a za mało faktów, konkretów i detali. Doceniam wprawdzie pracę, jaką musiał wykonać pisarz, przegrzebując się przez stery starych gazet, by wyłuszczyć z niej co ciekawsze „kąski”, ale przedstawienie ich w takiej postaci nie przypadło mi do gustu.