Na samym początku, jeżeli nie czytałeś całej serii "Percy Jackson i bogowie olimpijscy" precz z tego miejsca! Możesz oczywiście zapoznać się z moją recenzją, gdyż nie przeszkodzi ci w poznaniu treści pozycji, ale odłóż "Zagubionego herosa" i wracaj do czytania PJ! A teraz zapraszam do mojej recenzji ;))

"-Słuchaj, może uderzyłeś się w głowę?-zapytała-Naprawdę nie wiesz, kim jesteśmy?
-Gorzej. Nie wiem, kim ja jestem."

Jakby to powiedziała Anita z "Book Reviews by Anita" ta książka totalnie rozpiernicza system, a teraz przejdźmy do sedna...

Głównymi bohaterami kolejnego cyklu o olimpijskich bogach są Jason, który budzi się w szkolnym autobusie nie pamiętając niczego, wie tylko jak ma na imię, a dziewczyna siedząca obok trzyma go za rękę. Dziewczyną jest Piper, która jest święcie przekonana, że Jason to jej chłopak, a siedzący niedaleko Leo to dowcipniś. Cała ta trójka jedzie na wycieczkę, gdzie jakby to mogło być inaczej, spotyka ich coś dziwnego. Atakują ich burzowe duchy, ich nauczyciel to koza (jak ja kocham satyrów, ale nie jego xd), Jason lata i dzieją się dziwne rzeczy. Po wszystkim pojawia się nasza kochana Anabeth! Ale gdzie jest Percy? I to złamało mi serce. Percy zaginął.

"Żeby wiedzieć, trzeba się dowiedzieć"

Tak, tak, właśnie! Percy zaginął, a na jego miejsce pojawia się jakiś nowy półbóg, który zamiast nazywać rzeczy po imieniu (greckie nazwy), gada jakieś odpały o Jupiterze i Junonie. (!?!?!)

Książka była cudowna, jak cykl o Percym Jacksonie był dla mnie z lekka dziecinny i wszystko mi tam prawie przeszkadzało (oprócz moich wspaniałych bohaterów, Percy <3, nawet Anabeth lubiłam, a zazwyczaj nie przepadam za postaciami damskimi) to ta książka była magiczna! Chociaż ciągle miałam wrażenie, że jest dużo zaczerpnięte od PJ i to mi bardzo przeszkadzało, to całość była lepiej napisana. Zakochałam się, od dawna nie miałam takiego czegoś, że czytałam książkę do 2 i tego nie żałowałam, a do tego po skończeniu usiadłam na łóżko i chciało mi się ryczeć, że nie mam drugiego tomu. Na szczęście i myślę, że to nie jest spoiler, bo można to wyczytać na tyle "Syn Neptuna", a sam tytuł już o tym mówi, Percy <3!

Książka była naprawdę wspaniała, a te emocje po skończeniu były bezcenne. Dawno nie miałam takiego wrażenia typu "co mam teraz zrobić ze swoim życiem." Gdyby moja mama nie pojechała na grzyby, a ja nie siedziałabym chora w domu, pobiegłabym do księgarni lub biblioteki po kolejny tom, ale los tak chciał, że ściągnę ebook'a!

Zapomniałam wspomnieć, że akcja dzieje się miesiąc po wojnie tytanów, a na stronicach książki pojawia się dużo wspomnień z poprzedniego cyklu. Cieszę się, że nie zrobiłam tak jak zamierzałam przeczytać Zagubionego herosa, przed skończeniem serii PJ. Nie róbcie tego! Ta książka to jeden wielki spoiler, do rzeczy najważniejszych! A skoro wracając to wartkiej akcji, przepowiednia zdradzona nam przez Rick'a w "Ostatni olimpijczyk" zaczyna się sprawdzać. A więc herosi, broń w dłoń (to takie nie gramatyczne, moja polonistka by mnie zabiła) i do walki!

Przepraszam, że recenzja taka chaotyczna i gorszej w życiu nie napisałam, ale to przez te emocje, tyle rzeczy chciałam wam powiedzieć i wyszła z tego niezaplanowana mieszanka. Jeszcze raz przepraszam!
Pozdrawiam córka Posejdona, może znajdzie się jakieś rodzeństwo? <3

Jeszcze raz przepraszam, jak to czytam to aż mi nie dobrze, ale cóż trza podzielić się z światem, może edytuje to jak ochłonę ;))

Na samym początku, jeżeli nie czytałeś całej serii "Percy Jackson i bogowie olimpijscy" precz z tego miejsca! Możesz oczywiście zapoznać się z moją recenzją, gdyż nie przeszkodzi ci w poznaniu treści pozycji, ale odłóż "Zagubionego herosa" i wracaj do czytania PJ! A teraz zapraszam do mojej recenzji ;))

"-Słuchaj, może uderzyłeś się w głowę?-zapytała-Naprawdę nie wiesz,...