Przede wszystkim nie należy sugerować się okładką. To nie jest głupawa książeczka o kłopotach amerykańskiej pani domu z lat sześćdziesiątych, która nie może się zdecydować jaki kolor paznokci będzie dla niej najodpowiedniejszy. Nasza bohaterka to matka pełną gębą. Ma cztery córki w wieku od trzech do dziesięciu lat, które wspaniale organizują i wypełniają jej czas. Tak wspaniale, że musi wykazać się sporą dozą asertywności, aby wykroić go trochę dla siebie. A ponieważ nie chce zasilić szeregów drobiu domowego stara się codziennie rano poświęcić chwilę na samodzielną naukę języków obcych (hiszpański, włoski, francuski i niemiecki), wyszywanie, pielęgnację ogrodu oraz, a może przede wszystkim, na pisanie, gdyż nasza mama jest pisarką. Co prawda jej ambicja cierpi na tym, że nie jest równie znana i zauważana jak jej mąż, lecz mimo to nie daje się zepchnąć do roli służącej. Walczy, przede wszystkim z sobą. Jednakże nie jest to książka tylko o kobiecie domowej. Można w niej znaleźć porady dotyczące wychowania dzieci, jakie wartości należy im wpajać, jak rozwiązywać konflikty. Jest to również opowieść o relacjach budowanych w związku, małżeństwem zwanym. Czasami trudnych, naładowanych negatywnymi emocjami, a niekiedy wspaniałych i wywołujących błogi uśmiech na twarzy. Książka dla kobiet, żeby zyskały pewność, że nie zwariowały, jeśli uważają, iż ich życie nie kończy się na potrzebach dzieci. Książka dla mężczyzn, żeby mogli dowiedzieć się o czym myśli kobieta, która musi pogodzić obowiązki matki, pani domu z ambicjami rozwijania własnego ja. Polecam.

Przede wszystkim nie należy sugerować się okładką. To nie jest głupawa książeczka o kłopotach amerykańskiej pani domu z lat sześćdziesiątych, która nie może się zdecydować jaki kolor paznokci będzie dla niej najodpowiedniejszy. Nasza bohaterka to matka pełną gębą. Ma cztery córki w wieku od trzech do dziesięciu lat, które wspaniale organizują i wypełniają jej czas. Tak...