Nigdy bym nawet nie zwróciła uwagi na tą książkę,gdyby nie stała na mojej półce i nie irytowała mnie swoją szpetną okładką. Chwyciłam ją chcąc się zrelaksować i nie pożałowałam.

Jedynym celem pani Bennet to wydanie swoich pięciu córek za mąż. Pojawienie się w okolicy Charlesa Bingleya to wielka okazja. Jane i Bingley zakochują się w sobie od pierwszego wejrzenia. Inne spojrzenie na świat ma Elizabeth Bennet dla, której bale,suknie i fryzury są zbędne. Kiedy Pan Darcy - przyjaciel Bingleya uraża dumę Lizzy, ta wie że uprzedzenie może przytłumić inne uczucia.

Zaczynają książkę nie spodziewałam się niczego spektakularnego. Z każdą następną stroną moje zdanie zmieniało się diametralnie,ale zacznijmy od początku.

Zdziwiła mnie lekkość stylu jak na XIX wiek. Autorka opisuje wszystko tak łatwo,że kartki same prześlizgują się przez palce. Nawet nie wiem kiedy zamknęłam książkę i zaczęłam się nad nią zachwycać.

Nie określiłabym bym tej książki jako romans. Dla mnie to była obyczajówka. Choć nie zaprzeczę,że główny temat to małżeństwo opisywane w różny sposób. Dziwi mnie,że książka,która zawiera i sarkazm i miłość i ironię powstała w takim wieku gdzie wszystkie te sprawy były postrzegane trochę w inny sposób.

Lizzy jest tego najlepszym przykładem. Jest inteligenta,lubi literaturę,a w głowie jej nie tylko dobra zabawa falbanki. Nie mówię,że jest idealna,gdyż posiada wiele wad i jest niekiedy irytująca.

Pan Darcy to najlepsza postać tej książki. Nie mogłam go na początku rozszyfrować,a nawet oskarżyłam o chłód w sercu. Scena wyznania miłości Lizzy strasznie mnie zaskoczyła,dlatego że uważałam go za zupełnie innego człowieka. Aż serce mi się krajało,kiedy Lizzy go odrzuciła,choć wiedziałam,że tak po prostu musi być.

Książka posiada jeszcze jeden szczegół na,który zwróciłam szczególną uwagę. Jest nim postać Charlotty. Według mnie wcale nie okazała głupoty nie szukając prawdziwej miłości. Wiedziała,że jeśli nie wyjdzie za mąż za pana Collinsa to nie dostanie drugiej takiej szansy. Była świadoma,że gdyby nie poprosił ją o rękę czekała by ją bieda i samotność. Za to świadomie wybrała dostanie życie i może niezbyt mądrego męża. Jak dla mnie Charlotta wiedziała co robi i szanuję ją. Nie każdemu przecież trafia się prawdziwa miłość,bo życie to nie baśnie dla dzieci.

Książka nie jest jednak idealna, Niestety prawie wszyscy bohaterowie mnie irytowali swoimi wyborami i słowami. Zdarzało się,że przewracałam oczami podczas czytania. Kilka wątków można by było wyrzucić,a kilka rozbudować.

Kolejna sprawa odchodzi trochę od książki,bo chciałabym przekazać,że wprost nienawidzę polskiego tłumaczenia. Dla mnie Elżbieta to nie to samo co Elizabeth. Moje zęby zgrzytały za każdym razem kiedy to czytałam.

Polecam książkę jeśli ktoś pragnie się zrelaksować i odprężyć. Wręcz idealna na zimny jesienny wieczór.

Nigdy bym nawet nie zwróciła uwagi na tą książkę,gdyby nie stała na mojej półce i nie irytowała mnie swoją szpetną okładką. Chwyciłam ją chcąc się zrelaksować i nie pożałowałam.

Jedynym celem pani Bennet to wydanie swoich pięciu córek za mąż. Pojawienie się w okolicy Charlesa Bingleya to wielka okazja. Jane i Bingley zakochują się w sobie od pierwszego wejrzenia. Inne...