Powieść tak naprawę jest biografią o nieco zaburzonej, choć czytelnej chronologii trzech głównych bohaterów - lekarza i zarazem działacza społecznego, jego żony oraz mężczyzny opętanego miłością. Poza nimi poznajemy także mnóstwo drugoplanowych postaci, a każda zasługuje na osobną powieść. Życie wszystkich poznajemy głównie przez pryzmat miłości i związków, przez co cały czas miałam wrażenie, że czytam romans najwyższej jakości, bowiem psychika bohaterów została oddana tak, iż można by pomyśleć, że kiedyś żyli oni naprawdę. Realizm magiczny najwyżej próby.
Na uwagę zasługuje także język i narracja. Niesamowita plastyczność i barwne porównania doskonale oddają nam wizje miejsc i osób, jednak czasami mogą być nużącym przerywnikiem w fabule, która też, bądźmy szczerzy, nie galopuje w zabójczym tempie.
A morał z tej powieści płynie taki: miłość jest wieczna i niezależna od seksu, ani także od drobnych miłostek, które przydarzają się nam po drodze. Miłość jest niezniszczalna.

Powieść tak naprawę jest biografią o nieco zaburzonej, choć czytelnej chronologii trzech głównych bohaterów - lekarza i zarazem działacza społecznego, jego żony oraz mężczyzny opętanego miłością. Poza nimi poznajemy także mnóstwo drugoplanowych postaci, a każda zasługuje na osobną powieść. Życie wszystkich poznajemy głównie przez pryzmat miłości i związków, przez co cały...