Na okładce jest napisane "Gwiazdy romansu", ale (chociaż to moja pierwsza styczność z autorką) pani Diana Palmer nie urzekła mnie jako gwiazda.
Nie mogę zaprzeczyć, że lekko i przyjemnie się czyta, język jest prosty - innymi słowy książka na jedno posiedzenie. To tyle plusów...niestety.
Bohaterowie tragiczni, gorszych (no poza panną Steel z Greya xD) nie spotkałam w swoim życiu:
On - Russell: (35 lat, przybrany brat/ojciec/przyjaciel głównej bohaterki). W jednej sekundzie brutalny, agresywny i wkurzający chamski (bo tak trzeba to nazwać) mężczyzna, a w drugiej łapie ją brutalnie za ramiona i boleśnie, siłą atakuje jej usta, jednocześnie rozkazując co ma robić (no jak Christian Grey!). Po chwili znowu jej nie chce (cytat) "Zaczynasz rozumieć, zgadza się? Jesteś dla mnie i za młoda, i za mało doświadczona, moja maleńka. Nic by z tego nie wyszło. Ty po prostu... tylko mnie chcesz".
Ona - Luteccia: (21 lat, studentka, przyjeżdża na wakacje do rodzinnej miejscowości na wsi). Na okładce określona jako samodzielna i zadziorna, dla mnie była po prostu... wystraszoną własnego cienia małą dziewczynką. Z jednej strony kłóci się z Russellem, z drugiej zaś boi się jego reakcji i kuli się ze strachu. Z jednej strony pragnie go, z drugiej zachowuje się jak świętoszka (jak ją określa sam główny bohater). Każdy pocałunek zwala ją z nóg i kończy się łzami. Szkoda słów na tak nudną i beznadziejnie głupią bohaterkę.
Cała książka miała jeden schemat: kłótnia, gniew, agresja, pocałunek, obrażanie, płacz, wyrzuty sumienia i znowu kłótnia...
Dobrze, że książka ta nie miała (w ogóle!) scen erotycznych, ponieważ pomyślałabym, że "50 twarzy Greya" powstało jednak wcześniej pod tytułem "Gorąca krew".
Podsumowując: to nie była w 100% strata czasu, bo czytało się całkiem dobrze, lecz bohaterowie niestety są nie do strawienia, denerwujący i słabo wykreowani.

Na okładce jest napisane "Gwiazdy romansu", ale (chociaż to moja pierwsza styczność z autorką) pani Diana Palmer nie urzekła mnie jako gwiazda.
Nie mogę zaprzeczyć, że lekko i przyjemnie się czyta, język jest prosty - innymi słowy książka na jedno posiedzenie. To tyle plusów...niestety.
Bohaterowie tragiczni, gorszych (no poza panną Steel z Greya xD) nie spotkałam w swoim...