"Nie ma nic z wyjątkiem cierpienia i żalu, gdy myślimy o rzeczach i ludziach, których nie możemy mieć, o możliwościach, których nigdy nie zyskamy."

Pierwszy raz moje odczucia względem książki nie są jednoznaczne. Nie przypominam sobie, żebym kiedykolwiek odczuwała po lekturze tak skrajne emocje jak teraz. Chwilami miałam ochotę rzucić książką o ścianę, żeby za chwilę się zerwać i złapać ją w locie zanim w nią uderzy. Mimo chwilowych wątpliwości, mogę szczerze napisać, że jest to jedna z najlepszych książek tego gatunku, z którymi przyszło mi się zmierzyć.

"Nevermore" to opowieść o Isobel i Varenie. Cichym gocie i popularnej cheerleaderce. Ich losy splatają się za sprawą wspólnego projektu z literatury. Z czasem przestaje chodzić już tylko o projekt. Gdy opadają wszystkie maski, główni bohaterowie stają się sobie coraz bliżsi. Dziewczyna ulegając fascynacji światem i osobą Varena, wpuszcza do swojego poukładanego życia chaos.

Książka ta, to połączenie romansu, horroru, szczypty humoru i fascynacji twórczością Edgara Allana Poego. Autorka świetnie wykreowała świat cieni, snu i mroku. Pokuszę się o stwierdzenie, że gdyby nie wyśniony świat, w którym ożywają najkoszmarniejsze opowieści E.A.Poego, to książka nie miałaby w sobie tego uroku, który posiada.

"Patrząc w ciemność tę głęboką, stałem ze zdumieniem w oku,
Sny śniąc, jakich nikt z śmiertelnych nie śmiał śnić [...]." "Kruk" E.A.Poe

Główni bohaterowie stworzeni przez autorkę są ciekawi, aczkolwiek chwilami irytujący. Przyznam szczerze, że to Isobel jest główną przyczyną moich skrajnych uczuć względem książki. Raz niezbyt mądra blondyneczka, innym razem sprytna i błyskotliwa. Nie ukrywam, że wolę ją w tej drugiej odsłonie. Tak więc, droga autorko nie rób jej tego więcej! Isobel nie zasługuje na miano pustej cheerleaderki! Varen - mroczny, niebezpieczny, inaczej mówiąc bardzo interesujący i pociągający. Pomimo kilku wad, które posiadają nie miałam problemu z ich polubieniem.

Prawdę pisząc, dawno nie spotkałam tak odmiennych zewnętrznie bohaterów, którzy tak doskonale pasują do siebie wewnętrznie. Tym razem sprawdza się powiedzenie "nie oceniaj książki po okładce".

Gorzej mają się sprawy z bohaterami drugoplanowymi. Nikki, Alyssa, Brad - o zgrozo! Co za szablonowość. Jedynie do Gwen nie mam żadnych zastrzeżeń. Żywiołowa, pomysłowa i bardzo, bardzo pozytywna postać.

Nie pozostaje mi nic innego jak pochwalić debiutancką powieść Pani Creagh. Styl, dialogi, opisy wydarzeń - to wszystko składa się na wciągającą całość.

Z pewnością sięgnę po kontynuację.

"Uważaj, czego pragniesz... Możesz to otrzymać!"

Polecam.

"Nie ma nic z wyjątkiem cierpienia i żalu, gdy myślimy o rzeczach i ludziach, których nie możemy mieć, o możliwościach, których nigdy nie zyskamy."

Pierwszy raz moje odczucia względem książki nie są jednoznaczne. Nie przypominam sobie, żebym kiedykolwiek odczuwała po lekturze tak skrajne emocje jak teraz. Chwilami miałam ochotę rzucić książką o ścianę, żeby za chwilę się...