„Chciałbym Ci opowiedzieć o moim życiu. Wiesz, jeśli chodzi o mnie, to czasem jestem szczęśliwy, a czasem smutny, i ciągle się zastanawiam, jak to możliwe.”



Charlie ma piętnaście lat, właśnie zaczyna swój pierwszy rok w liceum. Chyba każdy z nas pamięta jak stresujące a zarazem fascynujące jest to wydarzenie. Chłopiec postanawia podzielić się swoimi wrażeniami z anonimowym przyjacielem, dlatego zaczyna pisać listy opowiadające o jego życiu rodzinnym i szkolnym. Charlie jest osobą, która przez rówieśników uważana jest za odmieńca, co sprawia iż bohater zamyka się w sobie i staje się biernym obserwatorem. Jedynymi „przyjaciółmi” są dla niego książki polecane przez nauczyciela angielskiego, do czasu aż poznaje bliżej Patricka i Sam. Od tej pory chłopak zaczyna „uczestniczyć” w życiu starszych nastolatków…

„Chciałbym Ci opowiedzieć o moim życiu, o seksie, narkotykach, związkach, akceptacji…”

„Charlie” Stephen’a Chbosky’ego jest książką, która nie każdemu przypadnie do gustu. Mnie urzekły niektóre jej fragmenty, które zdecydowanie musiałam pozaznaczać lub przepisać do zeszytu z cytatami, ale męczyły dialogi i zachowanie głównego bohatera. To taka książka, która może wzbudzić w nas mieszane uczucia, niby nam się podoba, jednak jest jakieś „ale”…

Pomysł z ukazaniem całej historii poprzez listy uważam za ciekawy i dobrze wykorzystany, dzięki temu zabiegowi czytelnik mógł poczuć się jak anonimowy przyjaciel, a co za tym idzie bardziej osobiście odbierać książkę.

Jak dla mnie w fabule było za dużo trudnych sytuacji stawianych przed głównym bohaterem. Myślę iż wystarczyłaby połowa z tego czym uraczył nas autor i większe skupienie się na nich, niż pobieżne ich przedstawienie.
Sam bohater irytował mnie chwilami swoim nazbyt infantylnym zachowaniem, nie wspominając o częstym wylewaniu morza łez. Bywały jednak momenty kiedy Charlie zachowywał się dojrzale, a na dodatek starał się poprawiać swoje błędy.
Problem dorastania został w tej książce interesująco przedstawiony, jednak nie jest to pozycja, która jakoś szczególnie wyróżnia się na tle innych.

Nie uważam czasu spędzonego przy tej powieści za zmarnowany, dlatego z czystym sercem polecam ją każdemu, kto ma na to ochotę. Młodzież powinna być zadowolona, a i starsi czytelnicy mogą odnaleźć w niej coś ze swoich młodzieńczych lat.

Ocena 4+/6


„Nie możesz zawsze uważać cudzego życia za ważniejsze od swojego i sądzić, że na tym polega miłość. Nie możesz tego robić. Musisz działać.”

„Chciałbym Ci opowiedzieć o moim życiu. Wiesz, jeśli chodzi o mnie, to czasem jestem szczęśliwy, a czasem smutny, i ciągle się zastanawiam, jak to możliwe.”



Charlie ma piętnaście lat, właśnie zaczyna swój pierwszy rok w liceum. Chyba każdy z nas pamięta jak stresujące a zarazem fascynujące jest to wydarzenie. Chłopiec postanawia podzielić się swoimi wrażeniami z...