Kiedy skończyłam pierwszą część nie mogłam się doczekać kiedy zacznę następną. Autorka skończyła "Numery. Czas uciekać" w takim momencie, że myślałam, iż zwariuję. Zaczynając "Numery. Chaos" spodziewałam się, że książka porwie mnie od samego początku. Tak się jednak nie stało... Powieść powoli się rozkręca. Na początku byłam trochę zagubiona, ale z czasem się odnalazłam.

"Płomienie liżą moją twarz, wypełniają mi nozdrza zapachem palonego mięsa.
Ktoś wrzeszczy.
To ja." [str. 118]

Mimo to książka jest lepsza niż pierwsza część. W gruncie rzeczy bardziej wciąga i zaskakuje. Ciągle mnie szokowała - nie mogłam uwierzyć, że bohaterom ciągle tylko przybywa kłopotów i problemów. Cały czas trzyma w napięciu (choćby nawet lekkim). Niby już w pierwszej połowie powieści czytelnik wie co się zdarzy na końcu, a mimo to i tak zostaje zaskoczony.

"Jestem rozdarty - chcę to znaleźć i chce uciec. Może zwyciężyła ciekawość, a może to było coś więcej." [str. 183]

Bohaterowie są bardzo realistyczni. Są bezpośredni, odważni i twardzi, choć wszystko ma swoje granice. Język często jest wulgarny, przez co niektórym może się to nie spodobać. Oprawa nie jest zła, ale też nie zachwyca.

"Teraz nie ma hałasu, tylko cisza, która przeszywa jak wrzask." [str. 367]

Rachel Ward niewątpliwie podniosła poziom. Mam nadzieję, że go utrzyma. "Numery. Chaos" polecam osobą lubiącym thriller. Koniecznie przeczytajcie - autorka sprawiła czytelnikom kilka niespodzianek.

Kiedy skończyłam pierwszą część nie mogłam się doczekać kiedy zacznę następną. Autorka skończyła "Numery. Czas uciekać" w takim momencie, że myślałam, iż zwariuję. Zaczynając "Numery. Chaos" spodziewałam się, że książka porwie mnie od samego początku. Tak się jednak nie stało... Powieść powoli się rozkręca. Na początku byłam trochę zagubiona, ale z czasem się odnalazłam....