Z recenzją tej książki zwlekałam bardzo długo. Nawet nie muszę się zastanawiać co było tego przyczyną… Ona jest po prostu niezwykła – choć to w całości nie oddaje magii tej powieści. Można ją nazwać arcydziełem bez wahania. Można ją nazwać książką idealną… Ale to wciąż za mało. Dla mnie ona jest po prostu wszystkim. Jest to książka, która wywarła na mnie tak ogromne wrażenie, że nie myślałam, że można tak zawładnąć człowiekiem poprzez słowa. Chciała bym ją czytać setki razy, a nawet tysiące i jestem pewna, że wciąż zachwycała by tak samo. Nazwała bym jej autora – Markusa Zusak – mistrzem, bo bez wątpienia nim jest. Chciałabym mu podziękować za te wszystkie przeżycia, za to że mogłam poznać tak wspaniała postać jak Liesel Meminger, której nie da się nie pokochać. Choć porzucona przez własną matkę i oddana w ręce obcych ludzi z pewnością jest kochana przez większość czytelników tej pozycji.
Zdawało by się, że w książce, w której narratorem jest śmierć nie może zdarzyć się nic dobrego. W Niemczech gdzie swe rządy sprawuje Hitler także nie. A jednak z czasem zauważamy dziewczynkę, która odnajduje w tym piekle mnóstwo szczęścia i miłości. Gdy biegnie z wyciągniętą ręką dotykając grzbietów książek w bibliotece burmistrza, gdy razem z Rudym wspólnie jedzą cukierka zakupionego za znalezioną monetę, człowiek uświadamia sobie jak niewiele tak naprawdę potrzeba do szczęścia. Nagle znajduję się w innym świecie, dość odległym od współczesnego, gdzie najcenniejszą monetą jest przyjaźń pachnąca tytoniem i naftą. Gdzie daje się wszystko choć nie ma się nic. Bo nawet wtedy, gdy najlepiej było by umrzeć zjawia się Liesel z bałwanem w rękach i chce się po prostu żyć.
Nie chce opisywać o czym jest ta książka, bo każdy powinien ją przeczytać sam i stwierdzić czym jest dla niego. Ja odnalazłam w niej nikogo innego jak samą siebie. Dla mnie jest kwintesencją książki doskonałej. Śmiałam się, płakałam, bałam, tęskniłam. Zrobiłabym wszystko bym mogła ją czytać całe życie, żeby się nigdy nie skończyła.
Zdecydowanie dołączam ją do grona książek ULUBIONYCH. Jednak jest to książka innej kategorii, nigdy nie porównujcie jej z moimi innymi ulubionymi, bo to byłby ogromny błąd. Bo wszystkie innego są dobre w swoim gatunku. Jednak ta jest doskonała we wszystkich gatunkach.

Z recenzją tej książki zwlekałam bardzo długo. Nawet nie muszę się zastanawiać co było tego przyczyną… Ona jest po prostu niezwykła – choć to w całości nie oddaje magii tej powieści. Można ją nazwać arcydziełem bez wahania. Można ją nazwać książką idealną… Ale to wciąż za mało. Dla mnie ona jest po prostu wszystkim. Jest to książka, która wywarła na mnie tak ogromne...