Martę Fox odkryłam dosyć wcześnie, może nawet nieco zbyt wcześnie jak na to, na co trafiłam (tj. "Magdę.doc"),acz była chyba jedyną polską autorką, którą na każdym etapie dojrzewania czytałam tak samo chętnie, bo jednak jej spojrzenie na młodzież, chociaż też trochę wyidealizowane, wydawało mi się jednak bliższe prawdzie i dalsze ocenianiu niż innych flagowych polskich autorek. Od dłuższego czasu już planowałam sobie Fox odświeżyć, a że "Agaton-Gagaton" jakoś nigdy nie miałam okazji/chęci przeczytać, uznałam to za dobry start.

Trudno mi to nazwać powieścią, bo jakaś ciągłość jest chyba tylko w ostatniej części, tak po prostu mamy praktycznie felietony stylizowane na narrację literackiego alter ego córki autorki. Nie mam pojęcia, jaką nastolatką była prawdziwa Agata, acz w jej niezmiennie nieco infantylnej narracji widać pewne myślenie życzeniowe rodzica. W ogóle "Agaton-Gagaton" czyta się dużo ciekawiej osobie dorosłej ze świadomością, że to o córce autorki. Była zresztą wówczas pewna przemykająca bokiem moda na pisanie obyczajówek dla młodzieży w podobnym nurcie i na tym tle Fox w sumie wypada najlepiej, bo nie prowadzi jakiejś stałej fabuły, więc i nie musi czynić Agatona jakąś realną postacią, reszty swojej rodziny takoż. Jako migawki to sprawdza się lepiej i miło, szybko się czyta, chociaż po lekturze całości, muszę przyznać, że faktycznie - trzy tomy to za dużo. Trochę, ale jednak. Albo to po prostu kwestia czytania ich pod rząd, bo jakbym czytała każdy osobno z doskoku, pewnie bym nie poczuła zmęczenia formą.

Swoją drogą, z perspektywy czasu i wspomnień, widzę, jak sprawnie Fox posługuje się językiem. W swoich lżejszych pracach jak właśnie "Agaton-Gagaton", "Kaśka Podrywaczka" czy "Iza Anoreczka" bawi się słowem, formuje je w rękach jak plastelinę, w magdowej trylogii (do której zaliczam "Paulinę w Orbicie Kotów") wciąż mamy tę narrację pierwszoosobową, ale jest dużo delikatniejsza, poważniejsza, pamiętnikowa, a w "Westchnieniach jak morskie huragany" i reszcie serii też język, choć poważny, jest inny. Jak pisałam, chcę wrócić sobie powoli do Fox, ale odnoszę wrażenie, że jest jedną z bardziej niedocenianych autorek, a naprawdę to jedna z niewielu polskich pisarek dla młodzieży, która czytelników nie traktuje jak dzieciaków.

To powiedziawszy, niesamowicie bawi mnie upór wydawcy, by zebrane trzy tomy Agatona reklamować polecajką Piotra Kupichy, bo - jeśli to kogoś interesuje - Kupicha z Agatą rozwiódł się kilka lat później. Mam nadzieję, że na przyjaznych warunkach i nikt tej strategii marketingowej nie wspomina ze szczególnym zażenowaniem. XDD

Martę Fox odkryłam dosyć wcześnie, może nawet nieco zbyt wcześnie jak na to, na co trafiłam (tj. "Magdę.doc"),acz była chyba jedyną polską autorką, którą na każdym etapie dojrzewania czytałam tak samo chętnie, bo jednak jej spojrzenie na młodzież, chociaż też trochę wyidealizowane, wydawało mi się jednak bliższe prawdzie i dalsze ocenianiu niż innych flagowych polskich...

Idealna dla każdej nastolatki. Genialnie, z jaką lekkością autorka opisała sprawy, w których zwykle nie jest nam do śmiechu. Śmieszna, porywająca i wciągająca. Z pewnością łatwo się jej na półkę nie odkłada.

Idealna dla każdej nastolatki. Genialnie, z jaką lekkością autorka opisała sprawy, w których zwykle nie jest nam do śmiechu. Śmieszna, porywająca i wciągająca. Z pewnością łatwo się jej na półkę nie odkłada.

Książka doskonale poprawia humor i podnosi na duchu- polecam.

Książka doskonale poprawia humor i podnosi na duchu- polecam.

Ciekawa tak samo, jak cała seria, ale dla mnie zbyt prosta. Uwielbiam Martę Fox i czytałam kiedyś wszystko co było jej autorstwa:)

Ciekawa tak samo, jak cała seria, ale dla mnie zbyt prosta. Uwielbiam Martę Fox i czytałam kiedyś wszystko co było jej autorstwa:)

Lekkie,łatwe i przyjemne, idealne do poczytania o każdej porze roku ;-)

Lekkie,łatwe i przyjemne, idealne do poczytania o każdej porze roku ;-)

Fantastyczna książka. Świetne jest to, że mamy tu kilka części o Agacie i nie musimy czytać pojedynczych książek.
Kolejna książka Marty Fox, która jest po prostu świetna. ;)

Fantastyczna książka. Świetne jest to, że mamy tu kilka części o Agacie i nie musimy czytać pojedynczych książek.
Kolejna książka Marty Fox, która jest po prostu świetna. ;)

daaaaaaaaaaaawno, nie pamiętam ;)

daaaaaaaaaaaawno, nie pamiętam ;)

Lubiłam ją :) Jednak z perspektywy czasu, by mnie teraz nie zachwyciła.

Lubiłam ją :) Jednak z perspektywy czasu, by mnie teraz nie zachwyciła.

„Agaton Gagaton” to książka młodzieżowa na dodatek polskiej autorki. To wystarczyło bym miała wątpliwości co do jej przeczytania. Moja kuzynka jednak zachwalała to dzieło, więc postanowiłam zaryzykować.
Książka jest łatwa i przyjemna w odbiorze. Nie należy spodziewać się po niej górnolotności, na co ja także nie liczyłam. „Agaton…” jest doskonały na poprawę nastroju, ja czytając miałam uśmiech na twarzy.
Polecam, szczególnie na chłodne zimowe wieczory.

„Agaton Gagaton” to książka młodzieżowa na dodatek polskiej autorki. To wystarczyło bym miała wątpliwości co do jej przeczytania. Moja kuzynka jednak zachwalała to dzieło, więc postanowiłam zaryzykować.
Książka jest łatwa i przyjemna w odbiorze. Nie należy spodziewać się po niej górnolotności, na co ja także nie liczyłam. „Agaton…” jest doskonały na poprawę nastroju, ja...

Jedno słowo-życie.

Jedno słowo-życie.