W walce Goku się trochę popisał, żeby później zrzucić na czytającego bombę. Ten bohater nie ma za grosz instynktu rodzicielskiego i w stu procentach zgadzam się z Piccolo. On zbyt często zapomina, że inni ludzie nie są, jak pan chcę-się-bić-Goku. No i jeszcze senzu... Litości.

W walce Goku się trochę popisał, żeby później zrzucić na czytającego bombę. Ten bohater nie ma za grosz instynktu rodzicielskiego i w stu procentach zgadzam się z Piccolo. On zbyt często zapomina, że inni ludzie nie są, jak pan chcę-się-bić-Goku. No i jeszcze senzu... Litości.

Moje luźne przemyślenia, streszczenia tomiku, cytaty... To nie recenzja. ;)

W poprzednim tomie Mr Satan skończył już swoje wygłupy, więc mamy walkę Goku z Cell'em. Wyrównany pojedynek, świetnie się ogląda, chociaż po DB Abridge ciągle mam w głowie te piosenki Cella, haha.

Goku wyraźnie się męczy, a Cell wciąż nie dostał zadyszki. Silne Kamehama rozwalające połowę ciała Cella nie skutkuje, bo ten się podnosi i odradza. Tyle że tutaj autor mógł pokazać, że Cell w ostatnim momencie podlatuje do góry czy coś, a Goku niszczy mu dolną partię ciała, bo kojarzę, że później, gdy się wysadził, przetrwał jakiś chip w jego mózgu i gadał, że jak to nie zniknie, to on będzie żył. A myślę, że tu tego chipa nie ma, więc... Co, w nogach miał zakodowane odradzanie? Trochę słabszy wątek.

Jedynie zabawnie, że Yamcha dał się nabrać i zaczął cieszyć jak głupi.

Ostatecznie Goku rezygnuje z walki. Mówi wszystkim, że wyznaczy przeciwnika silniejszego od siebie i jedynego, który może pokonać Cella. Wojownicy słuchają z zapartym tchem... A Goku wyznacza Gohana. Każdy jest w szoku.

Gohan postanawia stanąć do walki o pokój Ziemi. Głupi Goku daje Cellowi fasolkę na wzmocnienie, to akurat było bez sensu...

Zaczyna się pojedynek. Cell jest pewny siebie i rozbawiony. Gohan zmężniał, ale moc jeszcze się w nim nie przebudziła. Obrywa. Emocje są namacalne.

Uwielbiam Gohana w tym tomiku i szybko czytam dalej, żeby zobaczyć jego moc!

W tym tomiku bardzo fajna jest przemowa Piccolo do Goku, który wykombinował sobie plan rozzłoszczenia Gohana, ale nie wziął pod uwagę, że to dziecko i tą złość nie zawsze można kontrolować.

C16 planuje się wysadzić, chwytając Cella, ale Kuririn mówi, że ojciec Bulmy wyjął mu tę bombę jak go naprawiał. Android zostaje rozwalony, kilka części, w tym głowa są w kawałeczkach.

Cell zaskakuje wszystkich tworząc Cell juniory mające poturbować, a w końcu zabić wszystkich z drużyny. Głowa C16 jest podrzucona w pobliże Gohana dzięki Mr Stanowi (w końcu się na coś przydał...),przemawia do niego, Cell podchodzi, zadeptuje głowę, a w Gohanie budzi się wielka moc.

Aż mam chęć zobaczyć anime i przemianę.

Gohan zaczyna od zabrania fasolek Cellowi, a następnie przystępuje do pokonywania Cell juniorów. Co dalej to już w kolejnym tomiku.


Co uwielbiam w tym tomiku:

* Goku ciężko dyszy, zmęczony walką. Trunks do Kuririna, po tym jak Cell kazał Goku zażyć Senzu:
– Cell ma rację!!! Jeśli damy panu Goku Senzu i wszyscy zaatakujemy osłabionego Cella – na pewno go pokonamy!!! Panie Kuririnie, fasolkę, szybko...!
– Zamknij się już, Trunks!!! – odzywa się Vegeta. – W tobie chyba nie ma za grosz saiyańskiej dumy! Wiem, że Kakarotto wolałby zginąć niż wygrać w taki sposób... On wcale nie walczy teraz o przyszłość Ziemi, zapamiętaj to sobie...
– Ale jak tak dalej pójdzie... – mówi Trunks.
– To na pewno przegra, wiem... Ja, mimo usilnych treningów, nie zdołałem go przewyższyć... Przez zaciśnięte zęby, ale muszę mu to przyznać... Ten chrzaniony Kakarotto to geniusz... Tyle że tego samego Kakarotto Cell przewyższa o poziom albo i dwa...
– No więc co niby proponujesz, co?! – krzyczy Trunks. – Mam tak stać i się gapić?!
– Sam mówiłeś, że Kakarotto ma jakiś plan w zanadrzu. Poczekajmy i zobaczmy...

* Kiedy Gohan obrywa Piccolo wścieka się na Goku:
– Goku... Ty jesteś za to odpowiedzialny... Twoje przewidywania nie sprawdziły się... Mimo że wszyscy cię ostrzegali... To ty zabiłeś Gohana, draniu!!!
– Nie denerwuj się tak Piccolo. Przecież KI Gohana nic a nic się nie zmniejszyła...


* Piccolo do Goku, kiedy Cell torturuje Gohana:
– Już dłużej tego nie zniosę!!! Goku!!! Nie obchodzi mnie co o tym myślisz, ale ja idę mu pomóc!!!
– Piccolo, nawet o tym nie myśl! – odpowiada Goku. – To nie jest przeciwnik dla ciebie!!! Jeszcze trochę wytrzymaj, dobra?!
– Wytrzymaj?! A niby na co mam czekać?! Mam czekać aż Gohan zostanie zabity?!
– Masz czekać na jego złość...! Myślę... Że złość potrafi wyzwolić w nim prawdziwą siłę i przemienić go w wojownika o przerażającej mocy. Żeby pokonać Cella mamy tylko jedną, jedyną szansę... Jest nią właśnie ta siła...
– Goku... popełniasz ogromny błąd... Gohan nie jest taki jak ty... On nie lubi walczyć...!!! – denerwuje się Piccolo. – Czy Gohan wie o twoim planie...? Powiedziałeś mu!? Czy ty masz pojęcie, o czym on teraz myśli...?! Zamiast się złościć, zastanawia się pewnie dlaczego nie przychodzisz mu z pomocą, kiedy on tak strasznie cierpi... Pyta sam siebie dlaczego dla jego ojca ważniejsze jest fair-play od życia własnego syna... Nie zapominaj Goku... Może jest teraz najsilniejszy, ale to wciąż dziecko!!! Obojętne czy zginę, idę tam!

Moje luźne przemyślenia, streszczenia tomiku, cytaty... To nie recenzja. ;)

W poprzednim tomie Mr Satan skończył już swoje wygłupy, więc mamy walkę Goku z Cell'em. Wyrównany pojedynek, świetnie się ogląda, chociaż po DB Abridge ciągle mam w głowie te piosenki Cella, haha.

Goku wyraźnie się męczy, a Cell wciąż nie dostał zadyszki. Silne Kamehama rozwalające połowę ciała...

Walka pomiędzy Goku a Cell'em nie ma zdecydowanego faworyta a jej ostateczny wynik nie może być jakkolwiek przewidziany... Jednak w pewnym momencie rezygnuje z dalszej walki, a do boju posyła Gohana, swojego syna...

Ten wbrew wszystkim staje do walki i doskonale sobie radzi, lecz nijak nie może pokonać Cell'a... Goku liczy na wybuch gniewu, który da jego synowi ogromną siłę... Gohan jednak nie może się bardzo zdenerwować... Z pomocą przychodzi mu C-16, który prosi o uratowanie przyrody, którą on pokochał...

W momencie gdy C-16 zostaje zniszczony Gohan wybucha i przemienia się w SSJ 2, czyli wyższy stan Super Wojownika...

Jaki będzie finał walki z Cell'em dowiecie się z tego tomu...

Zdecydowanie polecam, gdyż przemiana Gohana jest najlepsza w całej serii...

Walka pomiędzy Goku a Cell'em nie ma zdecydowanego faworyta a jej ostateczny wynik nie może być jakkolwiek przewidziany... Jednak w pewnym momencie rezygnuje z dalszej walki, a do boju posyła Gohana, swojego syna...

Ten wbrew wszystkim staje do walki i doskonale sobie radzi, lecz nijak nie może pokonać Cell'a... Goku liczy na wybuch gniewu, który da jego synowi ogromną...