Bardzo specyficzne retro fantasy ale podobało mi się bardziej niż się spodziewałem. Miałem już kontakt z dwoma poprzednimi tomami. (Chociaż „poprzednie” to kwestia względna bo chronologia serii, a chronologia jej pisania w tym przypadku są zupełnie rozstrzelone, a autor pisał je od sasa do lasa miksując je jeszcze z innymi seriami przeplatającymi się wspólnym multiświatem w jego literackim uniwersum).

I tak, pierwszy tom wspominam jako raczej słaby, pobieżny, skrótowy, specyficznie napisany i niezbyt angażujący. Drugi był sporo lepszy jako oniryczna wędrówka po snach. W tym natomiast wydaje mi się, że autor wreszcie wypracował bardzo fajny balans między charakterystyczną dla serii onirycznością, a bardziej ogarniętym worldbuildingiem i celowością tego wszystkiego.

Jest to książka specyficzna i na pewno nie podejdzie każdemu ale w moim przypadku jest to mix motywów, które bardzo lubię. Z jednej strony książka ma nieco epizodyczną strukturę, połączonych ze sobą trzech opowiadań. Te budzą z jednej strony skojarzenia z takimi klasycznymi opowiadaniami jak te o Solomonie Kanie Howarda, Kanie Wagnera czy nawet niektórych opowiadankach o Geralcie. Z drugiej strony są one osadzone w wyjątkowo sennej, płynnej rzeczywistości prosto z „W poszukiwaniu nieznanego Kadath” Lovecrafta. To jest ten magiczny oniryzm w jakim się poruszamy. Czyli drugi element, za którym przepadam. Trzeci element to motywy spopularyzowane znacznie później przez setting Planescape czyli wieloświat, podróże między sferami / płaszczyznami rzeczywistości, spotykanie bytów, które przenikają światy i oddziałują, w różnych ich wariantach. Tutaj Moorcock jest prekursorem takich wątków, gdzie sam Elryk jest wcieleniem "multiświatowej" istoty o różnych awatarach w kolejnych seriach autora. Do tego jest to napisane znacznie lepiej niż dwa poprzednie tomy i skutecznie przemyca skrawki world buildingu dla nazwijmy to „głównego” świata cyklu o Elryku.

No podobało mi się. Skrojona pode mnie mieszanka moich soft spotów w tego typu literaturze. Choć nie dla każdego także dlatego, że jest to już pozycja bardzo leciwa. Ale moim zdaniem warto. Ciekawy jestem jak będzie dalej.

Bardzo specyficzne retro fantasy ale podobało mi się bardziej niż się spodziewałem. Miałem już kontakt z dwoma poprzednimi tomami. (Chociaż „poprzednie” to kwestia względna bo chronologia serii, a chronologia jej pisania w tym przypadku są zupełnie rozstrzelone, a autor pisał je od sasa do lasa miksując je jeszcze z innymi seriami przeplatającymi się wspólnym multiświatem w...

To nie jest opinia, ale nowa wersja portalu wymaga wpisania kilku słów, by dołączyć książkę do biblioteczki.
Pozdrawiam

To nie jest opinia, ale nowa wersja portalu wymaga wpisania kilku słów, by dołączyć książkę do biblioteczki.
Pozdrawiam