Wyczuwalne są dość mocno sympatie autora i antypatie. Widać, że nie sympatyzuje z kościołem katolickim, dzięki czemu jego książka nie jest lukrową opowiastką o tym jaki święty jest papież i wszyscy mieszkańcy Watykanu. Jednakże jego stronniczość prowadzi do pójścia w drugą stronę i powielania mainstreamowych zarzutów odnośnie hierarchii, Watykanu, finansów i kościoła katolickiego. Często daje się wyczuć sarkastyczny ton,który moim zdaniem w przypadku tej książki jest zbędny. Dygresje oraz opinie o takim zabarwieniu warto byłoby usunąć z "Wyprawy do najmniejszego państwa świata", ponieważ niczego konstruktywnego nie wnoszą.
Ciekawe natomiast są opowieści na temat "skarpetek" kardynalskich, szat,codzienności papieża - o rzeczach, o których nie miałam w zwyczaju rozmyślać. Bezcennym jest zdobycie wiedzy na temat Papieskiej Akademii Nauk, w której zasiada 30-stu noblistów. Ubolewam, że w kościele powszechnym, lokalnym, tak mało mówi się o relacji nauka - wiara, tym większy mój ból, że okazuje się, że kościół posiada niezły arsenał wybitnych naukowców.
Zakończę cytatem, który niezwykle mi się spodobał - cytat w książce z Brandmullera - "(...)Jeśli odrzucam egzystencję nieskończonego ducha, z którego myśli i woli wyszła cała rzeczywistość, wtedy muszę być w stanie wyjaśnić, dlaczego w ogóle istnieje świat i człowiek. Wielki wybuch, ewolucja, samoorganizacja (nieistniejącej) materii - rozumowe przyjęcie takich zdarzeń wymaga większej wiary niż przyjęcie dogmatów kościelnych. Jak miałoby wybuchnąć jakieś Nic?"
"

Wyczuwalne są dość mocno sympatie autora i antypatie. Widać, że nie sympatyzuje z kościołem katolickim, dzięki czemu jego książka nie jest lukrową opowiastką o tym jaki święty jest papież i wszyscy mieszkańcy Watykanu. Jednakże jego stronniczość prowadzi do pójścia w drugą stronę i powielania mainstreamowych zarzutów odnośnie hierarchii, Watykanu, finansów i kościoła...

Alexander Smoltczyk jest niemieckim dziennikarzem prawdopodobnie o polskich korzeniach. Pisywał do największych niemieckich gazet, m.in. Der Spiegel. Mieszka w Rzymie, niedaleko Watykanu i pracuje jako korespondent i watykanista.
Postanowiłem zacząć od przybliżenia sylwetki autora gdyż są to bardzo przydatne informacje do określenia jaką jest ta książka. A jaką jest? Otóż moim zdaniem najlepszym przymiotnikiem pasującym do tej lektury jest "niemiecka". Widać w niej zachowany "ordnung"-porządek. Treść to typowy przykład reportażu naszpikowanego faktami i danymi statystycznymi, co mi osobiście nie odpowiada. Oczekiwałem więcej odczuć autora, ciekawostek i anegdot, a otrzymałem dosłownie instrukcję obsługi Watykanu. Do mnie nie trafia, chociaż trzeba przyznać, że stanowi rzetelną skarbnicę wiedzy na temat tego najmniejszego państwa świata.

Alexander Smoltczyk jest niemieckim dziennikarzem prawdopodobnie o polskich korzeniach. Pisywał do największych niemieckich gazet, m.in. Der Spiegel. Mieszka w Rzymie, niedaleko Watykanu i pracuje jako korespondent i watykanista.
Postanowiłem zacząć od przybliżenia sylwetki autora gdyż są to bardzo przydatne informacje do określenia jaką jest ta książka. A jaką jest? Otóż...