"Potop" jest drugą częścią "Trylogii" Henryka Sienkiewicza. Jest to najdłuższa część, a oprócz niego w skład "Trylogii" wchodzą "Ogniem i Mieczem" oraz "Pan Wołodyjowski". Tak jak pozostałe części opisuje pewien okres w historii. W tym przypadku jest to najazd Szwedów na ziemie polskie w latach 1655-1660. Przede wszystkim autor przedstawia w swojej książce problem zdrady i wierności. Wiąże się z tym ukazanie dwóch faz konfliktu między Polakami a Szwedami, podczas którego bardzo ważną rolę odegrała postawa szlachty wobec sytuacji oraz ich zdrada. W powieści tej znajdują się zarówno bohaterowie autentyczni (np. Radziwiłł) jak i fikcyjni, czyli przede wszystkim Kmicic, który w czasie trwania akcji powieści przechodzi metamorfozę. W "Potopie" poruszonych zostaje wiele tematów: miłość, zdrada, wierność, rozpacz. Obok opisu wojny, mamy także wątek miłosny. Powieść napisana "ku pokrzepieniu serc" sprawiła, iż autor przeniósłszy fabułę swoich dzieł w burzliwy, ale i pełen sukcesów militarnych okres z dziejów Rzeczpospolitej, Sienkiewicz przywołał wspaniałe momenty glorii i chwały, budując dumę narodową i pokazując niezbadane zawiłości historii „Potop” roztacza przed czytelnikiem bogatą panoramę społeczeństwa siedemnastowiecznej Rzeczpospolitej. Naród był silnie podzielony, władza zdecentralizowana, a potężne rody magnackie i szlacheckie prowadziły indywidualne działania polityczno - militarne, mając na celu głównie obronę własnego interesu. Wyeksponowanie takich postaw pozwala Sienkiewiczowi nie tylko podkreślić heroizm patriotów broniących Rzeczpospolitej, ale także sformułować przesłanie dla współczesnych mu (a także późniejszych) odbiorców dzieła. Istnieją wszak wartości znacznie ważniejsze od prywatnych interesów i korzyści. Powieść Henryka Sienkiewicza jest także próbą oceny kultury sarmackiej. Nierespektowanie zasad, decentralizacja władzy, zamiłowanie do wystawnego i wypełnionego uciechami trybu życia - oto niektóre z wad, jakie można przypisać ówczesnym Polakom i Litwinom (reprezentującym wyższe warstwy społeczne). Jednakże w obliczu żarliwego patriotyzmu i gotowości do poświęceń w imię ojczyzny, które uosabia znaczna większość społeczeństwa, mają one niewielkie znaczenie. Obraz narodu i kultury sarmackiej jest więc pozytywny, chociaż trzeba mieć na uwadze, że autor poddał go idealizacji, a dla mocniejszego uwypuklenia szlachetnych postaw stworzył bogate tło budowane przez postaci i czyny niegodne (stąd można odnieść wrażenie, iż świat dzieła jest czarno-biały). Gorąco polecam tę książkę, mimo iż jest długa i znajduje się na liście obowiązkowych lektur czyta się ją bardzo dobrze i zadziwiająco szybko. Uważam, że jest to jedna z najlepszych polskich powieści.

"Potop" jest drugą częścią "Trylogii" Henryka Sienkiewicza. Jest to najdłuższa część, a oprócz niego w skład "Trylogii" wchodzą "Ogniem i Mieczem" oraz "Pan Wołodyjowski". Tak jak pozostałe części opisuje pewien okres w historii. W tym przypadku jest to najazd Szwedów na ziemie polskie w latach 1655-1660. Przede wszystkim autor przedstawia w swojej książce problem zdrady i...