Rozpoczyna się listem od matki, kobiety umierającej, dającej wstępną instrukcję swoim dzieciom po co to wszystko zostało spisane. Opowieść w moim odczuciu stanowiąca rodzaj pamiętnika; zapiski sięgające wydarzeń z dzieciństwa bohaterki. I może nie jest tak przejmująca jak większość tego typu publikacji - może dlatego, że narratorka nie skupia się w niej wyłącznie na swojej chorobie - ale jak najbardziej godna polecenia. Tak, nie sama choroba jest tu ważna, bo daje tylko przyczynek do walki o przyszłość swoich dzieci, a wiodący temat to wyłamanie szczeliny w biurokratycznym podejściu państwa do opieki nad dziećmi. Prawo ustanawia o dobru dziecka... a ja się pytam jakim prawem urzędnik, sędzia czy ktokolwiek inny może mieć więcej do powiedzenia w kwestii naszych dzieci i decydować o życiu kogoś z kim wcześniej nie miał do czynienia?! Państwo ma obowiązek stanowić prawo chroniące dzieci jak i każdego dorosłego, ale ingerować powinno tylko w przypadki, gdzie dzieje się coś niedobrego, a nie odbierać prawo o ustanowienie opiekuna ze wskazaniem w trudnych sytuacjach.
Autorce zapewne nie chodziło by się pochylać nad nią, będącą w stanie skrajnego wyczerpania w chorobie, ale by doprowadzić do przełomu w systemie, by rodzic miał prawo do stanowienia o przyszłości swoich dzieci nawet gdy juz go nie będzie na świecie.

To co napisze teraz pewnie będzie dziwnie odebrane, ale ja momentami nie tylko uśmiechałam sie, co śmiałam i to w czasie kiedy bohaterka tej historii wiedziała na pewno, że śmierć jest nie do odwleczenia, nastąpi jeśli nie w tym, to w przyszłym miesiącu. Była coraz słabsza, ale jej sposób bycia, żarty i specyficzne podejście do sytuacji udziela się również czytelnikowi. Była tym rodzajem człowieka, który w trudnych sytuacjach nie przygasa, ale żyje, bo cóż może mieć jeszcze do stracenia?

Rozpoczyna się listem od matki, kobiety umierającej, dającej wstępną instrukcję swoim dzieciom po co to wszystko zostało spisane. Opowieść w moim odczuciu stanowiąca rodzaj pamiętnika; zapiski sięgające wydarzeń z dzieciństwa bohaterki. I może nie jest tak przejmująca jak większość tego typu publikacji - może dlatego, że narratorka nie skupia się w niej wyłącznie na swojej...