Bohater „O człowieku…” nie za wiele mówi nam o sobie. Julian, średnio zarabiający nauczyciel, przebywający na krótkim urlopie. Na miejsce swojego wypoczynku wybrał Bali, choć tak naprawdę nawet nie wiemy do końca dlaczego.

Na Bali mieszka uzdrowiciel, mistrz Samtyang. Kiedy to urlop Juliana zbliża się do końca postanawia on odwiedzić uzdrowiciela. Być na Bali i nie spotkać się z tutejszym znachorem - nie do pomyślenia. Tak więc Julian wsiada w wynajęty samochód i jedzie. Diagnoza nie będzie dla niego najmilsza. Za pomocą palca u stopy Samtyang szybko odkrywa co drzemie w jego nowym pacjencie. Mówi mu wprost – „jesteś nieszczęśliwy”.

Od tej pory wraz z Julianem rozpoczynamy wędrówkę – wędrówkę bardzo „fizyczną”, bo w głąb ludzkiego serca. Rozpoczynając od takich spraw jak drobne, ludzkie słabości poprzez brak realizacji, głęboko skrywane marzenia, aż do nauki na temat życiowych wyborów i ustalania tak ważnych dla nas priorytetów. Uczymy się marzyć i śnić. I przekonujemy się, że nie ma rzeczy niemożliwych – chyba, że my sami nie chcemy ich zrealizować.

Książka uczy, bawi, przekonuje. Przekonuje, że nie musimy udowadniać „siebie” całemu światu. Wartość stanowimy my sami i to, co w nas głęboko drzemie.

Bohater „O człowieku…” nie za wiele mówi nam o sobie. Julian, średnio zarabiający nauczyciel, przebywający na krótkim urlopie. Na miejsce swojego wypoczynku wybrał Bali, choć tak naprawdę nawet nie wiemy do końca dlaczego.

Na Bali mieszka uzdrowiciel, mistrz Samtyang. Kiedy to urlop Juliana zbliża się do końca postanawia on odwiedzić uzdrowiciela. Być na Bali i nie spotkać...