Znakomita

Znakomita

'Chodzę z nimi po Wilnie... Gdzież takie drugie miasto, w którym na ulicach można prowadzić lekcje z romantyzmu? W celi Konrada, Ostrej Bramie, Zaułku Bernardyńskim. Każdy kamień woła pamięcią...' - te słowa najlepiej odzwierciedlają, o czym jest ta książka. O pamięci, o ludziach- ich tragediach, namiętnościach, trudnych wyborach. O mieście Mickiewicza, Słowackiego, Orzeszkowej... A przede wszystkim w Polsce- o ojczyźnie. Barbara Wachowicz pokazuje żywych ludzi, dla których język ojczysty- język polski to najważniejsza wartość. Ludzi, którzy dla tej mowy ryzykowali bardzo wiele, a czasem nawet wszystko- życie. Przedstawia nam osoby, które mają od dzieciństwa wpojone właściwe wartości, dla których życie ideałami to sens, a nie odległa mrzonka. Cieszę się, że poznałam ludzi- prawdziwych, z krwi i kości, którzy w dzisiejszych czasach w coś wierzą, nie są ogarnięci masową popkulturą, która zalewa nas z każdej strony. Książa ukazuje, że język polski- nasz język ojczysty to naprawdę piękna mowa. Bo coś mi się wydaje, że my- Polacy, zbyt często o tym zapominamy...

'Chodzę z nimi po Wilnie... Gdzież takie drugie miasto, w którym na ulicach można prowadzić lekcje z romantyzmu? W celi Konrada, Ostrej Bramie, Zaułku Bernardyńskim. Każdy kamień woła pamięcią...' - te słowa najlepiej odzwierciedlają, o czym jest ta książka. O pamięci, o ludziach- ich tragediach, namiętnościach, trudnych wyborach. O mieście Mickiewicza, Słowackiego,...