Gunter Grass nieprzypadkowo jest laureatem nagrody Nobla, nieprzypadkowo zewsząd słychać peany na cześć jego i jego ‘Blaszanego bębenka’. Stworzył on bowiem powieść nieprzeciętną ocierającą się o nazwanie jej wybitną. Piękna, wielowątkowa historia Oskara - chłopca który widząc świat dorosłych, świat który go otacza i widząc do czego zmierza (dzieciństwo Oskara przypada na koniec okresu międzywojennego) decyduje się pozostać dzieckiem. Albo raczej przeczekać jako dziecko okres wojny i w tym czasie oddać się swoim dziecięcym obowiązkom, głównie grze na biało-czerwonym bębenku. Nie jest grzecznym chłopcem i w jego infantylnym umyśle rodzi się sporo nienormalnych pomysłów. Nienormalnych jak książka która ma momenty w których przekształca się w dzieło wysoce absurdalne, szczególnie w drugiej, powojennej części. Pierwsza część to z kolei fascynujący opis wojny i okresu międzywojennego z perspektywy zagubionego dziecka które usilnie nie chce rozumieć co dzieje się dookoła i marzy o zabunkrowaniu się pod babcinymi spódnicami. Postaci są doskonale wykreowane a na drodze Oskara, ponieważ powieść opisuje niemal całe życie małego bohatera, pojawia się ich baaardzo dużo. Dodatkowo ciekawe spojrzenie na międzywojenny i wojenny Gdańsk i na sytuację polsko-niemiecko-kaszubską na tych ziemiach, choć głośno piętnowanej przez niektórych antypolskości u Guntera Grassa nie dostrzegłem.
Zdecydowanie na liście 'must read' dla tych którzy jeszcze 'Blaszanego bębenka' nie przeczytali. Klimat tej powieści jest niepowtarzalny.

Gunter Grass nieprzypadkowo jest laureatem nagrody Nobla, nieprzypadkowo zewsząd słychać peany na cześć jego i jego ‘Blaszanego bębenka’. Stworzył on bowiem powieść nieprzeciętną ocierającą się o nazwanie jej wybitną. Piękna, wielowątkowa historia Oskara - chłopca który widząc świat dorosłych, świat który go otacza i widząc do czego zmierza (dzieciństwo Oskara przypada na...