Gunter Grass w 1999 roku otrzymał literacką Nagrodę Nobla. Pierwszą swoją powieść napisał 40 lat wcześniej, kiedy to na świecie pojawił się "Blaszany bębenek". Sprawdzając informacje o autorze ma on wiele wspólnego z bohaterem wspomnianej powieści Oskarem Matzerathem. Autor i bohater urodzili się w Wolnym Mieście Gdańsku i obydwaj pochodzili z kaszubsko-niemieckiej rodziny.
Jednak głównego bohatera poznajemy w momencie, gdy znajduje się on w zakładzie zamkniętym dla psychicznie chorych. Oskar właśnie stamtąd opowiada swoją historię, swoje pochodzenie oraz w dużej mierze swoje dzieciństwo, które trwało dłużej niż u przeciętnego chłopca, a wpływ na to miało dwie rzeczy: Po pierwsze otrzymany na trzecie urodziny tytułowy blaszany bębenek (który obiecano mu tuż po urodzeniu). Po drugie wypadek, po którym Oskar przestał rosnąć. Przez bardzo długi czas miał on ledwie 94 cm wzrostu. Mimo wszystko nie przeszkodziło mu to w obserwacji i w późniejszym pokazaniu przedwojennego Gdańska a także miasta w trakcie trwania II Wojny Światowej i wydarzeń z nią powiązanych.
Później Oskar i jego rodzina przenosi się do Niemiec, gdzie poznajemy jego powojenne losy oraz wydarzenia, które doprowadziły go do tego, że znalazł się on w zakładzie zamkniętym.
Już dawno tak bardzo nie męczyłem się w czasie czytania książki. Przeglądając opinie o tym tytule nie jestem odosobniony i podobnie jak wielu czytelników mam mieszane uczucia po jej przeczytaniu. "Blaszany bębenek" to 521 stron, na przeczytanie których potrzebowałem piętnastu dni oraz siedemnastu posiedzeń. Wynik taki plasuje powieść tę na 250 miejscu wśród 262 książek Przeczytanych Na Tronie. Nie chcę Wam odradzać tej książki, ale też nie będę Wam jej polecał. Po prostu sprawdźcie sami.

https://www.facebook.com/czytamnatronie
https://www.instagram.com/czytamnatronie

Gunter Grass w 1999 roku otrzymał literacką Nagrodę Nobla. Pierwszą swoją powieść napisał 40 lat wcześniej, kiedy to na świecie pojawił się "Blaszany bębenek". Sprawdzając informacje o autorze ma on wiele wspólnego z bohaterem wspomnianej powieści Oskarem Matzerathem. Autor i bohater urodzili się w Wolnym Mieście Gdańsku i obydwaj pochodzili z kaszubsko-niemieckiej...

Powieść czytało mi się koszmarnie. Napisana jest strasznym, ciężkim stylem, wszystkie tomy „W poszukiwaniu straconego czasu” są w porównaniu do tego niesamowicie wciągające.
W zamian za tą męczarnię przy czytaniu uzyskuje się unikalne spojrzenie na historię pierwszej połowy XX wieku Gdańska i Kaszub i na dzieje ludzi, którzy tam wówczas żyli. Grass, Niemiec, opisuje wydarzenia z punktu widzenia Oskara, który urodził się w rodzinie kaszubsko – polsko – niemieckiej.
Jedna z nielicznych kwestii, która mnie zaintrygowała, to muzyka, a konkretnie gra Oskara na tytułowym blaszanym bębenku, która była jego nieodpartą potrzebą od czasów dzieciństwa. Potrafił, grając, opowiadać o wydarzeniach, jakie się rozgrywały na jego oczach i o swoich uczuciach. Gdy był już dorosły, potrafił opisać, grając na bębenku, całe swoje życie, a tym samym historię Niemców z pierwszej połowy XX wieku.
całość
https://powrot-do-krainy-ksiazki.blogspot.com/2024/01/gunter-grass-blaszany-bebenek.html

Powieść czytało mi się koszmarnie. Napisana jest strasznym, ciężkim stylem, wszystkie tomy „W poszukiwaniu straconego czasu” są w porównaniu do tego niesamowicie wciągające.
W zamian za tą męczarnię przy czytaniu uzyskuje się unikalne spojrzenie na historię pierwszej połowy XX wieku Gdańska i Kaszub i na dzieje ludzi, którzy tam wówczas żyli. Grass, Niemiec, opisuje...

Książka należy do typu takich, którym trzeba przyznać niewątpliwą wartość literacką i oryginalność sposobu przedstawiania rzeczywistości ( bystry, ale pełny pełna groteski, dewaluacji wartości, kpiny i sarkazmu) Ale to czy będzie miała wartość dla czytelnika zależy tylko od gustu i estetyki literackiej. Ja należę do tych, którzy przerwali lekturę, ponieważ po jakimś czasie straciłam i ciekawość losów głównego bohatera i przyjemność czytania.

Książka należy do typu takich, którym trzeba przyznać niewątpliwą wartość literacką i oryginalność sposobu przedstawiania rzeczywistości ( bystry, ale pełny pełna groteski, dewaluacji wartości, kpiny i sarkazmu) Ale to czy będzie miała wartość dla czytelnika zależy tylko od gustu i estetyki literackiej. Ja należę do tych, którzy przerwali lekturę, ponieważ po jakimś czasie...

Jak dla mnie czytanie tej książki to była jakaś katorga. Nudna i usypiająca, po tej lekturze czuję się tak zmęczona, że zrobię sobie dłuższą przerwę od czytania.

Jak dla mnie czytanie tej książki to była jakaś katorga. Nudna i usypiająca, po tej lekturze czuję się tak zmęczona, że zrobię sobie dłuższą przerwę od czytania.

Doskonałe w każdym calu.

Doskonałe w każdym calu.

Jakże ciężko, nam Polakom, czyta się o sprawach ukazywanych u nas w zupełnie odmienny sposób. Tytułowy blaszany bębenek jest oczywiście modus operandi dla całej treści, jednak podawanie stosunków niemiecko-polskich w sposób zgoła inny niż wszędzie się to nam tłucze do głów, może być bólem. Zarazem jest też ciekawą sztuką cierpliwości, gdzie akcja toczy się w świecie na wpół rzeczywistym, w dniach wojny nie tylko państwowej ale i narodowej.
Jak dla mnie doskonale trudna opowieść przedstawiona "z tej drugiej strony". Pomysł i styl zdecydowanie na plus. Fajnie też, że tłumaczka posługuję się dynamicznymi nazwami (tam gdzie trzeba używa nazw niemieckich, a tam gdzie łatwiej będzie nam odczytać współczesne miejsca stosuje już nazewnictwo polskie),

Jakże ciężko, nam Polakom, czyta się o sprawach ukazywanych u nas w zupełnie odmienny sposób. Tytułowy blaszany bębenek jest oczywiście modus operandi dla całej treści, jednak podawanie stosunków niemiecko-polskich w sposób zgoła inny niż wszędzie się to nam tłucze do głów, może być bólem. Zarazem jest też ciekawą sztuką cierpliwości, gdzie akcja toczy się w świecie na wpół...

Klasyka!!!!!

Klasyka!!!!!

Po raz pierwszy mam problem z oceną książki i nie jestem w stanie określić na ile punktów zasługuje. Bardzo lubię książki trudne, nieoczywiste, ale ,, Blaszany bębenek " mnie po prostu przerósł.Fabula jest doskonała, bardzo mi się podoba historia Oskara, który przestał rosnąć w wieku 3 lat i ulubionym sposobem jego komunikacji ze światem była gra na bębenku. Ciekawe jest także tło społeczno polityczne tej książki, rosnący w siłę nazizm, druga wojna światowa i wielokulturowe Wolne Miasto Gdańsk . Ale powieść ma też swoje minusy, przede wszystkim jest ciężka w odbiorze, wymagającą, ze zmienną narracją w pierwszej i trzeciej osobie. To nie była lekka lektura ,ani przyjemne czytanie, a przy tym wyzwoliła we mnie cały wachlarz emocji, zachwyt, nudę, odrazę, euforię, zdziwienie. Serio- nie wiem czy ta książka bardziej mi się podoba, czy nie podoba, jedno wiem na pewno , jest tak specyficzna, że raczej szybko jej nie zapomnę i zdecydowanie warto było ją przeczytać.

Po raz pierwszy mam problem z oceną książki i nie jestem w stanie określić na ile punktów zasługuje. Bardzo lubię książki trudne, nieoczywiste, ale ,, Blaszany bębenek " mnie po prostu przerósł.Fabula jest doskonała, bardzo mi się podoba historia Oskara, który przestał rosnąć w wieku 3 lat i ulubionym sposobem jego komunikacji ze światem była gra na bębenku. Ciekawe jest...

Kaszubsko-polsko-niemieckie groteskowe perypetie oraz wyrazista kontestacja, bojkotująca angażowanie dzieci w "idiotyczne sprawy idiotycznych dorosłych".

Kaszubsko-polsko-niemieckie groteskowe perypetie oraz wyrazista kontestacja, bojkotująca angażowanie dzieci w "idiotyczne sprawy idiotycznych dorosłych".

Czytałam jako nastolatka, pamiętam że ta książka mnie przerażała ale też niesamowicie pociągała, była w niej magia, dziwność, bardzo trudna w odbiorze ale fascynująca. Chętnie bym do niej kiedyś wróciła...

Czytałam jako nastolatka, pamiętam że ta książka mnie przerażała ale też niesamowicie pociągała, była w niej magia, dziwność, bardzo trudna w odbiorze ale fascynująca. Chętnie bym do niej kiedyś wróciła...