Książka rozpoczyna się gdy Kurt Vonnegut próbuje napisać powieść antywojenną i widzi tego bezsens, stąd pewnie ciągłe problemy z początkiem. Pierwsze rozdziały krążą wokół tematu, autor rozmawia z ludźmi, którzy mogliby mu pomóc i analizuje dzieła o katastrofach. Ma już gotowe zakończenie. Wtedy tworzy postać Billy'ego Pilgrima, który może podróżować w czasie. W momentach dla bohatera kryzysowych zawsze może znaleźć się w innym miejscu i chwili swego życia. Oczywiście ma to swoje minusy, bo w przyjemnych, spokojnych czasach przenosi się do bombardowanego Drezna albo obozu jenieckiego by przeżyć akurat coś przerażającego. Niemałe wrażenie w życiu Billy'ego zrobiło też porwanie przez kosmitów. Rozmowy z nimi wyjaśniły mu wiele, ale oczywiście reszta społeczeństwa nie była tym zainteresowana.
Książka Kurta Vonneguta robi duże wrażenie zarówno formą jak i treścią. Trzeba przyznać, że byłaby dość przygnębiającym utworem gdyby nie to, że od nas nie zależy ani przeszłość, ani teraźniejszość ani przyszłość, co stwierdził Billy po swych licznych podróżach. Stworzone przez autora postacie budzą zaciekawienie: i Niemcy i Amerykanie i Anglicy. Mój ulubieniec to pisarz s-f Kilgore Trout, który był całe życie niedoceniany, ale w końcu doczekał się fanów.
Książkę polecam. Niewiele stron a tyle interesującej treści - nie można się nudzić.

Książka rozpoczyna się gdy Kurt Vonnegut próbuje napisać powieść antywojenną i widzi tego bezsens, stąd pewnie ciągłe problemy z początkiem. Pierwsze rozdziały krążą wokół tematu, autor rozmawia z ludźmi, którzy mogliby mu pomóc i analizuje dzieła o katastrofach. Ma już gotowe zakończenie. Wtedy tworzy postać Billy'ego Pilgrima, który może podróżować w czasie. W momentach...