Książka zapada w pamięć i nie daje spokoju po wielu dniach od jej przeczytania. Relacja dzień po dniu z wojny obronnej we wrześniu 1939 r., pisana przez młodego żołnierza. Poruszający obraz, który budzi tyle reflekcji - jak polski rząd mógł wydać cały naród na stracenie, jak wszyscy powoli się z tym godzą (dzień po dniu entuzjazm ustępuję coraz bardziej uświadamianej sobie wizji nie tylko klęski, ale całkowitej zagłady) jak polski naród mógł wyłonić takie przywództwo, jak bezradny jest człowiek wobec wielkiej machiny historii, jak przyziemne wydają się z bliskiej perspektywy zdarzenia, o których uczą się przyszłe pokolenia. Dojmujące odczucie, jakie towarzyszy lekturze to upokorzenie, bezsilność wobec nieporównywalnie potężniejszej od nas siły (niczym wobec Marsjan w "Wojnie Światów"). Wrzesień 1939 r. to lekcja, której w dalszym ciągu nie przerobiliśmy - jak mało jest takich książek, jak ta Szczepańskiego, a przecież to chyba najważniejszy obok Powstania Warszawskiego punkt zwrotny w historii Polski, który na zawsze już kompletnie zmienił Polskę.

Książka zapada w pamięć i nie daje spokoju po wielu dniach od jej przeczytania. Relacja dzień po dniu z wojny obronnej we wrześniu 1939 r., pisana przez młodego żołnierza. Poruszający obraz, który budzi tyle reflekcji - jak polski rząd mógł wydać cały naród na stracenie, jak wszyscy powoli się z tym godzą (dzień po dniu entuzjazm ustępuję coraz bardziej uświadamianej sobie...