Towarzysząc Carterowi Quinnowi w lekcjach włoskiego nieustannie próbowałam sobie odpowiadać na pewne pytania. Oto niektóre z nich:

Jak wiele jesteśmy w stanie uczynić w imię miłości, nie mając nawet pewności co do wzajemności naszych uczuć?

Carter Quinn to młody mężczyzna, który po ukończonych studiach wrócił do swego rodzinnego domu w Rhode Island. Wiosną na jednym z meczy Rugby, w które grywał od lat chłopak spotyka piękną dziewczynę, która wywiera na nim ogromne wrażenie. Już pierwsze spojrzenie powoduje u niego przyspieszone bicie serca, a ziemia wokół zaczyna wirować. Ich przelotne spotkanie nie pozwala na podtrzymanie znajomości, ale Carter niczym rażony piorunem postanawia odszukać tajemniczą, piękną Elenę, znając jedynie jej imię i miejsce zamieszkania - Roccasale-Włochy.
Od tego dnia całe życie Quinna podporządkowane jest jednej myśli i jednemu pragnieniu odnalezienia Eleny. Nie znając uczuć dziewczyny Carter decyduje się na wyjazd do Włoch mając nadzieję, że jego uczucia będą odwzajemnione. Podróż zaplanował na koniec sierpnia, ale przedtem postanawia nauczyć się języka włoskiego aby nie było między nimi bariery w porozumiewaniu się. Ponieważ nie ma zbyt wiele czasu decyduje się zwrócić się o lekcje do rodowitego Włocha - Giancarlo Rosy - wykładowcy muzyki na miejscowej uczelni. Profesor to dość ekscentryczny mężczyzna w średnim wieku, zatwardziały kawaler żyjący nieco na uboczu, zamknięty w swoim świecie, traktowany przez otoczenie nawet za dziwaka.
Jak się okazuje Giancarlo Rosa głęboko w sercu nosi bolesną zadrę sprzed trzydziestu lat...

Profesor nie ma ochoty na udzielanie lekcji, choć nie raz robił to podczas urlopu. Nie chce brać na siebie w wolnym czasie dodatkowych obowiązków i jest niechętny Carterowi. Jednak determinacja Quinna i ogromna chęć do nauki przekonują ostatecznie Rosę do udzielania lekcji.
W niedługim czasie ich spotkania okazują się wspaniałym pomysłem nie tylko dla ucznia, który z cierpliwością i zapałem chłonie przerabiany materiał, ale także dla Giancarlo, dla którego lekcje z tak zdolnym młodzieńcem są prawdziwą przyjemnością i stanowią miłą odmianę w jego monotonnym życiu. Z czasem mężczyźni zaprzyjaźniają się ze sobą, a Rosa prosi ucznia o pewną prywatną, rodzinną przysługę. Carter otrzymuje od profesora wiele cennych rad i wskazówek przed wyjazdem do Italii. Wyjeżdża za ocean w poszukiwaniu ukochanej mając do spełnienia dodatkowo pewną misję powierzoną mu przez profesora.

Carter jest oczarowany włochami, udaje mu się bez większych problemów porozumiewać z mieszkańcami co utwierdza go w przekonaniu o słuszności nauki. Po zwiedzeniu Rzymu, Pizy i Florencji decyduje się wreszcie udać w podróż do regionu Abruzzo, gdzie w małym miasteczku Roccasale mieszka jego Elena. Podróż zabiera sporo czasu, jednak szczęście mu dopisuje i pomimo pobieżnych informacji odnajduje dziewczynę. Elena wydaje się być zadowolona ze spotkania, ale czy nie jest to tylko subiektywne odczucie zakochanego chłopaka? Jaka naprawdę jest Elena i czy Carter ma u niej jakieś szanse?

Z Roccasale chłopak udaje się do rodzinnej miejscowości profesora Rosy, aby wypełnić obietnicę złożoną Giancarlo. To tutaj w małym śródgórskim Castelalto Quinn spotyka się z prawdziwą gościnnością Włochów, poznaje rodzinę swego nauczyciela i tu czeka na niego prawdziwe wyzwanie...
W Castelalto Carter poznaje pewną tajemnicę, którą profesor skrywał od lat głęboko w sercu i która niszczyła go od środka. Czy uda się zażegnać dawne konflikty i wyleczyć stare żale?
I w tym miejscu pojawia się następne pytanie:

Jak ogromny wpływ na nasze życie mają niewyjaśnione zatargi z przeszłości?

Według autora Włosi są narodem bardzo pamiętliwym, który łatwo nie wybacza, a zatargi mogą trwać niewyjaśnione nawet przez kilka pokoleń. Myślę, że ten wniosek można uogólnić, bo jaki bardzo mocno zraniony człowiek, dotknięty "do żywego" powie, że nic się nie stało, nie ma o czym mówić... Do tego potrzebny jest czas.
Należy pamiętać, że dawne waśnie i żale naprawdę mogą zatruć życie i uczynić je jedynie "marną" egzystencją. Nie możemy cieszyć się chwilą, nie odczuwamy pełnej radości czy szczęścia bo gdzieś głęboko w naszym sercu znajduje się zadra, która ciągle zadaje ból, przypomina o tym, co nas dotknęło.
Powstaje więc pytanie: Czy warto samodzielnie z własnej woli skazywać się na taki los? Czy nie lepiej schować czasem ambicję "do kieszeni" i samemu wyciągnąć rękę do zgody, albo przynajmniej spróbować wyjaśnić?

Peter Pezzelli pisze swoje powieści charakterystycznym dla siebie bardzo barwnym i obrazowym językiem. Jego opowieści są pełne ciepła, wrażliwości, ale zawsze niosą w sobie pewną wymowę. Czasem śmieszą, a innym razem potrafią wzruszyć niemal do łez.

"Lekcje włoskiego" polecam wszystkim lubiącym włoskie klimaty, którzy chcą poznać niektóre słówka i zwroty z tegoż języka, przespacerować się do Fontanny di Trevi, na Hiszpańskie Schody, do Koloseum, czy Bazyliki św. Piotra w Watykanie. To powieść dla tych, którzy lubią Italię lub dopiero chcą ją poznać odwiedzając włoskie kościoły, Krzywą Wieżę w Pizie, czy piękną Florencję. Zwiedzimy góry regionu Abruzzo i małą mieścinkę z jej włoską gościnnością, a podczas podróży koleją nawiążemy nowe znajomości z mieszkańcami. Mogę obiecać, że wycieczka ta odbędzie się w miłym towarzystwie Cartera Quinna i nie będzie nudna. Naprawdę warto. Polecam.

Towarzysząc Carterowi Quinnowi w lekcjach włoskiego nieustannie próbowałam sobie odpowiadać na pewne pytania. Oto niektóre z nich:

Jak wiele jesteśmy w stanie uczynić w imię miłości, nie mając nawet pewności co do wzajemności naszych uczuć?

Carter Quinn to młody mężczyzna, który po ukończonych studiach wrócił do swego rodzinnego domu w Rhode Island. Wiosną na jednym z...