Wspaniała rzecz, pasjonująca lektura, niezwykle plastyczny obraz żydowskiego bytowania w sztetłach przed zagładą, a przede wszystkim ważny, mądrze ukazany, aktualny zawsze i wszędzie temat - czym jest religijność, duchowość, oddanie sprawom "wyższym" przy jednoczesnym lekceważeniu tego, co przyziemne i codzienne. Zapewne niektórzy uznaliby tę powieść za antysemicką, tak szczerze pokazana jest "żarliwość religijna" i przeciętnych starozakonnych, i rabinów, i cadyków nawet, w gruncie rzeczy świecka i sprowadzająca się do poszukiwania bogactwa, zaszczytów i jedzenia, najlepiej dużo i dobrego. Uczony nie musi się uczyć, cadyk nie musi widzieć więcej niż zwykły człowiek, a przede wszystkim nikt nie musi się liczyć z uczuciami innych, wolno wszystkich lekceważyć i krzywdzić, byle koszernie. Główny bohater zaś to świetny przykład na to, że użalanie się nad sobą z powodu swoich pragnień czy win to najgorsze, co można robić, bo tym niszczy się i siebie, i bliskich sobie ludzi. A nawet więcej...
Izrael Jozue jako w niczym nie ustępuje swemu bratu, ustąpił mu jedynie miejsca zbyt wcześnie odchodząc tam, gdzie idą po śmierci Żydzi, nawet tak utalentowani jak on.

Wspaniała rzecz, pasjonująca lektura, niezwykle plastyczny obraz żydowskiego bytowania w sztetłach przed zagładą, a przede wszystkim ważny, mądrze ukazany, aktualny zawsze i wszędzie temat - czym jest religijność, duchowość, oddanie sprawom "wyższym" przy jednoczesnym lekceważeniu tego, co przyziemne i codzienne. Zapewne niektórzy uznaliby tę powieść za antysemicką, tak...