"Lustra miasta" to dla mnie pierwszy kontakt z pisarstwem Safak i może dlatego nie jestem rozczarowana, bo nie porównuję tej książki do innej jej autorstwa. Być może, jest całkiem odmienna od pozostałych, jednak na mnie jej magia dość dobrze podziałała. Nie pierwszy raz zresztą miałam okazję czytać tak poetycko przedstawioną historię.
Przemieszczamy się na jej kartach niespiesznie przez XVII wieczny Madryt, Wenecję oraz Stambuł, klucząc pomiędzy wieloma wątkami, masą postaci, gdzie trzeba być uważnym, by w tym baśniowym świecie nie zginąć. Bohaterami są tu nie tylko ludzie, ale owe miasta, w których rozgrywają się poszczególne zdarzenia, a które to potrafią wchłonąć człowieka.

Tej książki nie sposób opisać tak, by wszytko streścić, tu raczej chodzi o chłonięcie atmosfery, poetyckich opisów, historii zdarzeń. Powiedziałabym, że to typ książki dla czytelnika wymagającego, potrafiącego skupić uwagę i w pełni oddać się pasji czytania bez potrzeby pędzenia po linii szybko rozgrywającej się akcji. Pewnie dlatego ma tak niskie noty od czytelników, bo jest trudniejsza w odbiorze, nietuzinkowa. Czytam dużo i dla mnie to była taka przygoda z odmienną lekturą, po tych wszystkich jakie ostatnio czytywałam i którą teraz doceniłam, ale nie zaproponowałabym jej komuś, kto jeszcze nie miał styczności z autorką, bo to mogło by pogrzebać chęć sięgnięcia po inne jej książki.

"Lustra miasta" to dla mnie pierwszy kontakt z pisarstwem Safak i może dlatego nie jestem rozczarowana, bo nie porównuję tej książki do innej jej autorstwa. Być może, jest całkiem odmienna od pozostałych, jednak na mnie jej magia dość dobrze podziałała. Nie pierwszy raz zresztą miałam okazję czytać tak poetycko przedstawioną historię.
Przemieszczamy się na jej kartach...