No i tego się obawiałem. Powieść poszła w mdłe romansidło, w dodatku naiwne i kiepskich lotów. Ale... ale gdyby oddzielić te 20% ksiażki od treści opisującej restrykcyjną planetę, z fajną, reżimową ideologią bycia zamkniętym na obcych - to byłoby całkiem nieźle. Niestety, główna bohaterka i jej wzloty psuje wszystko. Niepolecam.

No i tego się obawiałem. Powieść poszła w mdłe romansidło, w dodatku naiwne i kiepskich lotów. Ale... ale gdyby oddzielić te 20% ksiażki od treści opisującej restrykcyjną planetę, z fajną, reżimową ideologią bycia zamkniętym na obcych - to byłoby całkiem nieźle. Niestety, główna bohaterka i jej wzloty psuje wszystko. Niepolecam.

Jak zwykle, znałam Jeźdźców smoków to wzięłam do ręki i Killashandrę. Nie rozczarowałam się. Potem oczywiście były kolejne. Odprężająca przyjemna lektura, bez dużej ilości politycznych wycieczek, a wszystko podane w zgrabnej szacie i strawnej formie.

Jak zwykle, znałam Jeźdźców smoków to wzięłam do ręki i Killashandrę. Nie rozczarowałam się. Potem oczywiście były kolejne. Odprężająca przyjemna lektura, bez dużej ilości politycznych wycieczek, a wszystko podane w zgrabnej szacie i strawnej formie.

Pierwsze co mi przyszło do głowy po skończeniu książki to "naprawdę, Boże, naprawdę?". Nie mogłam uwierzyć, że autorka, która w sowim życiu stworzyła dużo dobrej literatury napisała taką końcówkę. Bardziej naiwnie już się chyba nie dało.
Książka nie jest zła, na całkiem niezły środek, ale kilkanaście-dziesiąt ostatnich stron odebrałam tak jakby autorka z mozołem ciągnęła ciężki wóz pod górę, a nie pisała książkę. Druga część słabsza niż poprzednia, chociaż powiela ten sam schemat: silne uczucia (w tym odrzucenia - poświęcenia) na początku, przyjemna lektura po środku i mozolna końcówka.

Pierwsze co mi przyszło do głowy po skończeniu książki to "naprawdę, Boże, naprawdę?". Nie mogłam uwierzyć, że autorka, która w sowim życiu stworzyła dużo dobrej literatury napisała taką końcówkę. Bardziej naiwnie już się chyba nie dało.
Książka nie jest zła, na całkiem niezły środek, ale kilkanaście-dziesiąt ostatnich stron odebrałam tak jakby autorka z mozołem ciągnęła...

Subtelna akcja, ciekawe opisy i bardzo oryginalna historia- nie wpadłabym nigdy na pomysł śpiewania kryształu. Pierwszy tom był super, ale kolejne dwa tomy były według mnie jeszcze lepsze, choć opinie innych mówię że jest odwrotnie. Historia nadal zaskakuje i sprawia, że choć akcja nie jest wartka, to i tak naprawdę trudno przewidzieć w którym kierunku się rozwinie. Tu nie ma banalnych rozwiązań. Szczególnie podobała mi się tajna misja bohaterki w odkryciu czy na odwiedzanej na niej planecie nie ma ograniczeń wolności obywateli czyli Państwa totalirnego w którym nie ma wolnej woli. Prawie jak powieść szpiegowska z tłem sciensfiction i wątkiem romansowym, który nie jest wulgarnie opisany- to tylko kolejny element historii.

Subtelna akcja, ciekawe opisy i bardzo oryginalna historia- nie wpadłabym nigdy na pomysł śpiewania kryształu. Pierwszy tom był super, ale kolejne dwa tomy były według mnie jeszcze lepsze, choć opinie innych mówię że jest odwrotnie. Historia nadal zaskakuje i sprawia, że choć akcja nie jest wartka, to i tak naprawdę trudno przewidzieć w którym kierunku się rozwinie. Tu nie...

Tom 2 trylogii niestety słabszy od 1 tomu. Co prawda początek "Killashandry" był bardzo udany. Wysoki poziom utrzymywał się mniej więcej do połowy książki. Podróż głównej bohaterki na planetę Ofteria zdecydowanie na plus. Podążenie fabuły w stronę fantastyki socjologicznej też przypadło mi do gustu. Niestety od momentu porwania Killashandry, a właściwie od momentu jej wydostania się z wyspy, poziom gwałtownie spada. Książka zamienia się ... nawet nie w romans a w tandetne romansidło z przesłodzonymi, kiepskimi dialogami. Na szczęście zakończenie znowu na dobrym poziomie.
Pomimo wielu wad uznaję "Killashandrę" za powieść udaną. Chociaż daleko jej do "Pieśni kryształu". Teraz zabieram się za tom 3 i mam nadzieję, że jednak nie rozczaruję się zakończeniem trylogii.

Tom 2 trylogii niestety słabszy od 1 tomu. Co prawda początek "Killashandry" był bardzo udany. Wysoki poziom utrzymywał się mniej więcej do połowy książki. Podróż głównej bohaterki na planetę Ofteria zdecydowanie na plus. Podążenie fabuły w stronę fantastyki socjologicznej też przypadło mi do gustu. Niestety od momentu porwania Killashandry, a właściwie od momentu jej...

Gorszy od poprzedniego. Czułam się trochę jakbym czytała nie science-fiction, tylko romans w nawet niekoniecznie "kosmicznej" oprawie. Z nutką klimatów a la James Bond. Zakończenie miałkie i przewidywalne. Nie ma tragedii, bo czyta się lekko i przyjemnie, ale jednak nie tego oczekuję po książce s-f.

Gorszy od poprzedniego. Czułam się trochę jakbym czytała nie science-fiction, tylko romans w nawet niekoniecznie "kosmicznej" oprawie. Z nutką klimatów a la James Bond. Zakończenie miałkie i przewidywalne. Nie ma tragedii, bo czyta się lekko i przyjemnie, ale jednak nie tego oczekuję po książce s-f.

Ubóstwiam wszystkie książki tej pani. Dla wszystkich, którzy lubią książki fantasy i SF jest to pozycja obowiązkowa:)

Ubóstwiam wszystkie książki tej pani. Dla wszystkich, którzy lubią książki fantasy i SF jest to pozycja obowiązkowa:)