Książka przeczytana w czasach młodości i pamiętam , że byłem pod wrażeniem planety Mars . Wtedy te książki na prawdę robiły na nie wrażenie .

Książka przeczytana w czasach młodości i pamiętam , że byłem pod wrażeniem planety Mars . Wtedy te książki na prawdę robiły na nie wrażenie .

Przeczytać w wolnej chwili, potem albo jeszcze później.

Wgląd w historię fantastyki - bardziej fantasy niż s-f. Bardziej H.R. Haggard niż Verne. Bardziej 'Wehikuł czasu' niż 'Podróż na Księżyc'. Dużo zapału, niewiele jeszcze umiejętności i wizji stąd antropomorfizacja Marsa. Język niezbyt wyszukany plus niepohamowana fascynacja brytyjską perłą w koronie, jej magią i bramanizmem. Jedyny element vernowski w książce to wzniosła szlachetność głównych postaci nieco staroświecka i pobożnożyczeniowa.

Wydanie Alfa 1983 jest reprintem z 1911 r, wzbogaconym rycinami z epoki. Niestety fatalnej jakości (typowe lata kryzysu książkowego '80),przydałby się nowszy reprint. Tylko jako historyczna ciekawostka z elementem polskim.

Przeczytać w wolnej chwili, potem albo jeszcze później.

Wgląd w historię fantastyki - bardziej fantasy niż s-f. Bardziej H.R. Haggard niż Verne. Bardziej 'Wehikuł czasu' niż 'Podróż na Księżyc'. Dużo zapału, niewiele jeszcze umiejętności i wizji stąd antropomorfizacja Marsa. Język niezbyt wyszukany plus niepohamowana fascynacja brytyjską perłą w koronie, jej magią i...

Nie polecam wydania IWZZ z 1985 roku (oba tomy w jednym) - jest niechlujne i niekompletne, powypadały fragmenty tekstu.

Nie polecam wydania IWZZ z 1985 roku (oba tomy w jednym) - jest niechlujne i niekompletne, powypadały fragmenty tekstu.

"Więzień na Marsie" to pierwszy tom tej historii kontynuowany w "Niewidzialni".

Co do samej książki to muszę się zgodzić z przedmówcami, że opowieść snuta jest na modłę Juliusza Verna czyli jest akcja gdzie główny bohater jest i wysportowany, inteligentny oraz wyjątkowo piękny. Jest to chyba urok tego gatunku czyli powieść przygodowa z elementami fantastyki jakie się wtedy tworzyło a "Więzień na Marsie" jest jego schyłkowym elementem.

Książka ma ponad 110 lat a wtedy poziom wiedzy astronomicznej był niższy więc czyta się to z uśmiechem na twarzy. Gdyby autor nie powiedział, ze to Mars to bym uwierzył, że to jakieś tereny Afryki/Azji/Ameryki Południowej, które nie zostały jeszcze odkryte przez podróżników.

"Więzień na Marsie" to pierwszy tom tej historii kontynuowany w "Niewidzialni".

Co do samej książki to muszę się zgodzić z przedmówcami, że opowieść snuta jest na modłę Juliusza Verna czyli jest akcja gdzie główny bohater jest i wysportowany, inteligentny oraz wyjątkowo piękny. Jest to chyba urok tego gatunku czyli powieść przygodowa z elementami fantastyki jakie się...

Film akcji sprzed 111 lat! Jestem wielkim fanem powieści przygodowych i jestem zaskoczony, że ta (seria) nie jest bardziej znana. Osobiście trafiłem na nią przez przypadek (losowo wzięta książka z domowej biblioteczki) dlatego tym bardziej byłem zaskoczony tym co otrzymałem. Nieprzerwana przygoda, ciekawe opisy, sporo opisów naukowych ówczesnej nauki i wierzeń... Myślę że każdy miłośnik przygód będzie co najmniej zadowolony z tej lektury

Film akcji sprzed 111 lat! Jestem wielkim fanem powieści przygodowych i jestem zaskoczony, że ta (seria) nie jest bardziej znana. Osobiście trafiłem na nią przez przypadek (losowo wzięta książka z domowej biblioteczki) dlatego tym bardziej byłem zaskoczony tym co otrzymałem. Nieprzerwana przygoda, ciekawe opisy, sporo opisów naukowych ówczesnej nauki i wierzeń... Myślę że...

Stara SF potrafi być pociszna. Widzimy te wszystkie niezwykłe wynalazki, których istnienie dla nas jest tak oczywiste albo takie, o których wiemy, że nigdy nie będzie im dane istnieć, i zacieszamy nad tym, jak ludzie kiedyś myśleli o przyszłości. A zarazem mamy możliwość poznania tego, jak wizjonerzy dawni próbowali przewidzieć, jak potoczą się losy ludzkości.
Mars - kolejna kolorowa kropka, która poza Księżycem i paroma innymi ciałami niebieskimi, kusiła ludzi przez wieki swoimi tajemnicami, która mogła być światem zamieszkałym przez obcą rasę, od której człowiek będzie mógł się uczyć, lub którą przyjdzie mu edukować. Nic dziwnego, że wciąż żyją ludzie, którzy są święcie przekonani, że po Marsie biegają małe zielone ludziki latające w talerzach na zupę. Wielu pisarzy spoglądało ku Marsowi i podejmowało się opisu tamtejszego świata i ludu, jego spotkania z Ziemianami.
Fabuła niniejszej powieści podąża za losami Roberta, inżyniera francuskiego, który był zafascynowany Marsem i dzięki niezwykłej pomocy z nieco fantastycznego źródła zyskał okazję do przebycia drogi na Marsa
Zacznijmy od tego, że strasznie podobał mi się pomysł użycia siły woli w lotach kosmicznych. Model rakiety kosmicznej opisany w niniejszej książce jest rozbrajający, chociaż należy zauważyć, że autor dołożył wszelkich starań, by wetknąć prawa fizyki gdzie tylko mógł. Wynalazki Roberta wymyślone w trakcie jego pobytu w Indiach pozwalają czytelnikowi na poznanie tego, w jaki sposób o nowych odkryciach myśleli ludzie współcześni autorowi, jak widzieli ścieżkę rozwoju nauki.
Poza tym mamy też obszerny opis Marsa, zarazem podobnego do Ziemi, ale też szalenie odmiennego - zarówno jeżeli chodzi o faunę i florę, ale i o tubylców. Autor popuścił wodzy wyobraźni, ale nie odskoczył od znanych nam pojęć zbyt daleko, więc nikt nie będzie się czuł zagubiony.
Język, jakim została napisana książka, jest bardzo przyjemny w odbiorze. Plastyczne opisy są sporą zaletą, ciekawe dialogi i koncepcje prezentowane przez bohaterów nie pozwolą się nudzić. Co do samych bohaterów - niestety, nie mamy co liczyć na jakieś szczególnie wybijające się postacie, poza braminem, którego spotkał Robert w Indiach większość jest dość przewidywalna i, choć ciekawa, nie zapadła mi jakoś wybitnie w pamięć. Sam protagonista trochę za często ma szczęście, większość podjętych przez niego zadań wykonuje na piątkę, a zawodzi nie ze swojej winy. Za to postać narzeczonej Roberta, panny Alberty, była wyjątkowo postępowa, jak na tamte czasy - dziewczyna (oczywiście niezwykłej urody, ale nie można mieć wszystkiego) skutecznie zarządzała sporym majątkiem, była inteligentna i odważna, lojalna i uprzejma. Ani nie była mdlejącą panienką, ani żeńską wersją Rambo czy Konana.
Ogólnie bardzo podobała mi się ta powieść, nie należy doszukiwać się w niej głębokiego sensu życia, ale jest miłą, lekką lekturą. Jest przygoda, jest poznawanie nowego świata, jest kontakt z obcą cywilizacją i próba stawiania sobie nowych celów.

(http://dywagacjenadherbata.blogspot.com/2018/03/304-wiezien-na-marsie-gustave-le-rouge.html)

Stara SF potrafi być pociszna. Widzimy te wszystkie niezwykłe wynalazki, których istnienie dla nas jest tak oczywiste albo takie, o których wiemy, że nigdy nie będzie im dane istnieć, i zacieszamy nad tym, jak ludzie kiedyś myśleli o przyszłości. A zarazem mamy możliwość poznania tego, jak wizjonerzy dawni próbowali przewidzieć, jak potoczą się losy ludzkości.
Mars -...

fantastyka z początku XXw w stylu z epoki czyli młody bohater wpadający w kabałę z udziałem mistycznych mocy indyjskich joginów ;p stare ale daje się bez bólu czytać

fantastyka z początku XXw w stylu z epoki czyli młody bohater wpadający w kabałę z udziałem mistycznych mocy indyjskich joginów ;p stare ale daje się bez bólu czytać

Niesamowita książka. Mimo że napisana lata temu to wciąż zaskakuje i wciąga. Polecam wszystkim fanom Sci-Fi!

Niesamowita książka. Mimo że napisana lata temu to wciąż zaskakuje i wciąga. Polecam wszystkim fanom Sci-Fi!

Przygodowa fantastyka. Jeżeli ktoś lubi Verne'a, musi sięgnąć i po Gustava Le Rouge, który łączy w swojej powieści to co najlepsze u Verne'a jak i Burrougsa z jego książki "Księżniczka Marsa".
Le Rouge daje nam barwny świat, wyrazistego bohatera, oczywiście dzielnego i szlachetnego jak przystało na czasy w których tworzył autor i mnóstwo przygód, a wszystko to w języku, w którym widać lekkość pisania i talent. Chociaż powieść liczy sobie ponad sto lat i widać w niej sporo archaizmów, to daje naprawdę dużo radości z czytania i nikt, kto sięgnie po tą książkę nie będzie miał żadnych złudzeń, że to prawdziwa perełka i klasyka sama w sobie.

Przygodowa fantastyka. Jeżeli ktoś lubi Verne'a, musi sięgnąć i po Gustava Le Rouge, który łączy w swojej powieści to co najlepsze u Verne'a jak i Burrougsa z jego książki "Księżniczka Marsa".
Le Rouge daje nam barwny świat, wyrazistego bohatera, oczywiście dzielnego i szlachetnego jak przystało na czasy w których tworzył autor i mnóstwo przygód, a wszystko to w języku, w...

No cóż powiedzieć? Klasyka. Język trochę archaiczny, nauka wyprzedziła "rekwizyty", ale nadal dobra. Miłośnik SF przeczyta z przyjemnością (mam nadzieję). Dla innych, może to być przyjemnie spędzony jesienny wieczór.

No cóż powiedzieć? Klasyka. Język trochę archaiczny, nauka wyprzedziła "rekwizyty", ale nadal dobra. Miłośnik SF przeczyta z przyjemnością (mam nadzieję). Dla innych, może to być przyjemnie spędzony jesienny wieczór.