O tym jak zapadla mi ta ksiazka w pamiec niech swiadczy fakt ze wczoraj bo zakonczeniu Przyrzeczenia pani Spencer zaczelam ja znow czytac zapomniawszy ze juz przeczytana :) Na szczescie szybko sobie przypomnialam ze juz ja przerabialam mimo to niestety nie do konca wszystko pamietam :) To moje drugie spotkanie z ta pania i musze przyznac ze ta pozycja jest o wiele gorsza od Areny mimo ze za ta ostatnia rowniez nie padalam na kolana... zaczne od plusow, ksiazjke przeczytalam i o ile pamietam bez wiekszego bolu... o ile potrafie sobie przypomniec koncowka tez w miare dawala rade ... poza tym wszystko mnie denerwowalo, rodzinka glownej bohaterki, jej pierwsza milosc, postac Clinta Eastwooda (Douga ?) o jejku jak ja nie cierpie takich postaci romansowo bylo slabiutko i dopiero pod koniec ksiazki troszeczke ciekawie, taka nijaka historia ktora nie pozostawila po sobie nic, nawet nie zapamietalam ze juz ja przeczytalam co chyba stanowi najlepsze podsumowanie... To Historia taka dla zabicia czasu, przelatujaca przez palce nie powodujaca nawet zywszego bicia serca czyli cos od czego uciekam w romansach...

O tym jak zapadla mi ta ksiazka w pamiec niech swiadczy fakt ze wczoraj bo zakonczeniu Przyrzeczenia pani Spencer zaczelam ja znow czytac zapomniawszy ze juz przeczytana :) Na szczescie szybko sobie przypomnialam ze juz ja przerabialam mimo to niestety nie do konca wszystko pamietam :) To moje drugie spotkanie z ta pania i musze przyznac ze ta pozycja jest o wiele gorsza od...