Przejmująca, ściskająca serce, dająca nadzieję, o miłości do ludzi, o tym co najważniejsze w życiu człowieka, w jestestwie, niesamowita i prawdziwa.

Przejmująca, ściskająca serce, dająca nadzieję, o miłości do ludzi, o tym co najważniejsze w życiu człowieka, w jestestwie, niesamowita i prawdziwa.

Poruszająca, inspirująca. Może nie jest napisana wybitnym językiem, ale nie o t chodzi w tej książce. Mnie zafascynowała i bardzo zainspirowała. Polecam gorąco.

Poruszająca, inspirująca. Może nie jest napisana wybitnym językiem, ale nie o t chodzi w tej książce. Mnie zafascynowała i bardzo zainspirowała. Polecam gorąco.

Sama książka napisana poprawnie, zdania właściwej długości, podmiot i orzeczenie są, nie brakuje też znaków interpunkcyjnych. Litery takie jak trzeba, pousypywane w małe grupki, grzecznie trzymają się swojego miejsca. Żadna nie krzyczy, żadna nie zawodzi. Nie ma niepotrzebnej bieganiny.

Ale Jaume Sanllorente? Co to za człowiek? Z gołymi rękami przeciwko całemu światu? Odziany w serdeczność i empatię, sam, bez wsparcia instytucjonalnego, rozprawił się z biedą. Przesadziłam, no nie tak do końca „rozprawił”, bo ona nadal jest, ale szczuplejsza o kilkaset dzieci (dzisiaj zapewne nazbierało się więcej tego drobiazgu) i taką samą liczbę dorosłych. Od czegoś trzeba zacząć. To co, że nie zbawi wszystkich? To co? Jeden plus jeden daje dwa, dwa odjąć od wszystkiego równa się z w y c i ę s t w u.

Jaume Sanllorente poleciał do Bombaju, odwiedził dzielnicę nędzy, tamtejsze fawele i się załamał. Ale nie na długo. Był krewkim hiszpańczykiem, zakasał rękawy i postanowił coś z tym robić. No i zrobił. Założył organizację pozarządową SONRISAS DE BOMBAY. Naprawdę, sprawdziłam w necie. Ona działa, ona się rozwija, ona pomaga.

Panie Jaume Sanllorente, wielkie oklaski.

Sama książka napisana poprawnie, zdania właściwej długości, podmiot i orzeczenie są, nie brakuje też znaków interpunkcyjnych. Litery takie jak trzeba, pousypywane w małe grupki, grzecznie trzymają się swojego miejsca. Żadna nie krzyczy, żadna nie zawodzi. Nie ma niepotrzebnej bieganiny.

Ale Jaume Sanllorente? Co to za człowiek? Z gołymi rękami przeciwko całemu światu?...

Historia człowieka który postanowił zmienić swoje dotychczasowe życie i poświęcić się całym sobą dla ratowania dzieci które w rozumieniu społeczeństwa Indii dziećmi nie są bądź nie zasługują na to by żyć.
Książka daje do myślenia. Pokazuje jak wiele może zrobić jeden człowiek, jak sploty różnych sytuacji wręcz wymagają interwencji i pomocy.
Książka warta przeczytania.Polecam.

Historia człowieka który postanowił zmienić swoje dotychczasowe życie i poświęcić się całym sobą dla ratowania dzieci które w rozumieniu społeczeństwa Indii dziećmi nie są bądź nie zasługują na to by żyć.
Książka daje do myślenia. Pokazuje jak wiele może zrobić jeden człowiek, jak sploty różnych sytuacji wręcz wymagają interwencji i pomocy.
Książka warta przeczytania.Polecam.

Książka z rodzaju tych, które potrafią przewartościować (chociaż częściowo) nasze życie. Tyle narzekamy każdego dnia, ale może warto jednak przez chwilę zastanowić się czy naprawdę mamy tak źle, czy po prostu nasze społeczeństwo jest koszmarnie wygodnickie i roszczeniowe.
Jestem pełna podziwu, że żyją na tym świecie tak wielcy ludzie jak Jaume.

Książka z rodzaju tych, które potrafią przewartościować (chociaż częściowo) nasze życie. Tyle narzekamy każdego dnia, ale może warto jednak przez chwilę zastanowić się czy naprawdę mamy tak źle, czy po prostu nasze społeczeństwo jest koszmarnie wygodnickie i roszczeniowe.
Jestem pełna podziwu, że żyją na tym świecie tak wielcy ludzie jak Jaume.

Ile może zmienić wizyta w obcym kraju? W dodatku w życiu nie jednego, a kilku tysięcy osób? Autor udowadnia, że bardzo, bardzo wiele. Podziw budzi we mnie działalność, jaką prowadzi Jaume Sanllorente, a książka ta doskonale opowiada całą historię organizacji Uśmiechy Bombaju. Autor pisze prosto i szczerze, przedstawia wszystko w takim świetle, w jakim sam widzi sytuację opisaną w książce. A opisuje wszystko - od momentów radosnych, wzruszających po przerażające czy wręcz obrzydliwe. Myślę, że warto przeczytać choćby po to, żeby zdać sobie sprawę z dramatycznej sytuacji wielu ludzi w niektórych regionach świata - w tym przepadku w Indiach. Ogromny szacunek dla autora za to, ile dobrego robi dla innych.

Ile może zmienić wizyta w obcym kraju? W dodatku w życiu nie jednego, a kilku tysięcy osób? Autor udowadnia, że bardzo, bardzo wiele. Podziw budzi we mnie działalność, jaką prowadzi Jaume Sanllorente, a książka ta doskonale opowiada całą historię organizacji Uśmiechy Bombaju. Autor pisze prosto i szczerze, przedstawia wszystko w takim świetle, w jakim sam widzi sytuację...

Super książka. Bardzo motywująca :)

Super książka. Bardzo motywująca :)

Niesamowity człowiek i cudowna historia, która zmusza do przemyśleń. Ta historia akurat jest dobra ale tło dalsze....

Niesamowity człowiek i cudowna historia, która zmusza do przemyśleń. Ta historia akurat jest dobra ale tło dalsze....

Książka napisana łatwym do czytania językiem, a jednak w odbiorze może sprawić trudność, zwłaszcza osobom o dużej wrażliwości na krzywdę dzieci. Jedna z tych historii, które przypominają nam o tym co jest w życiu ważne.

Książka napisana łatwym do czytania językiem, a jednak w odbiorze może sprawić trudność, zwłaszcza osobom o dużej wrażliwości na krzywdę dzieci. Jedna z tych historii, które przypominają nam o tym co jest w życiu ważne.

Pewien wyjątkowy człowiek opisuje jak odkrył swoje powołanie i jak stara się je realizować. Warto przeczytać.

Pewien wyjątkowy człowiek opisuje jak odkrył swoje powołanie i jak stara się je realizować. Warto przeczytać.