Po przeczytaniu "11 minut" pisałam, że fabuła jest słaba, ale przemyślenia dobre. Cóż, były tak dobre, że nawet już nie pamiętam do czegoś odnosiły.

Mogę śmiało powiedzieć, że Coelho mnie nie zawiódł, ani nie zmylił. Jest to tak samo słabe jak poprzednia czytana przeze mnie pozycja i fragmenty innych, za które się zabierałam. Tym razem jednak bardziej podoba mi się fabuła - jest po prostu interesująca, choć zakończenie niestety ma przewidywalne.

Co do myśli wielkich, to wydają mi się one natrzaskane na siłę. Odnoszę wrażenie, że Coelho po prostu bardzo chce być twórcą wielu złotych myśli, więc zamiast pisać powieść siedzi i zastanawia się jak by tu jeszcze umoralnić postaci.

Nie wiem z czego to wynika. Może to jakiś mój wewnętrzny zatarg z tym autorem. Uważam jednak, że jest on zupełnie niesłusznie wynoszony na piedestał powieściopisarstwa a jego "głębia" może być zachwycająca co najwyżej dla nastolatek.

Po przeczytaniu "11 minut" pisałam, że fabuła jest słaba, ale przemyślenia dobre. Cóż, były tak dobre, że nawet już nie pamiętam do czegoś odnosiły.

Mogę śmiało powiedzieć, że Coelho mnie nie zawiódł, ani nie zmylił. Jest to tak samo słabe jak poprzednia czytana przeze mnie pozycja i fragmenty innych, za które się zabierałam. Tym razem jednak bardziej podoba mi się fabuła...