Przyznam, że na samym początku niechętnie sięgałam po tę książkę, ale z racji tego, iż musiałam ją przeczytać, ponieważ była to książka recenzencka, to i tak w pewnym momencie zabrałam się za nią. To naprawdę tak mocna i chwytająca za serce książka... przyznam, że wcześniej słyszałam bardziej o filmie, coś obiło mi się o uszy, ale nie oglądałam go w całości, bardziej były to jedynie jakieś urywki, które gdzieś tam widziałam, gdzieś tam usłyszałam.
Historia ,,Przesłuchania" pokazuje nam przeraźliwą prawdę o ludzkim losie w tamtych czasach. Straszne jest to, że w czasach zagłady, odpowiednie służby potrafiły znaleźć na niewinnego człowieka masę ,,haków", za które później byli okrutnie torturowani. Nie ma co tutaj ukrywać, doskonale wiemy ile takich przesłuchań kończyło się śmiercią...
Ta książka doskonale pokazuje i udowadnia nam jak kiedyś funkcjonowało państwo, a przede wszystkim śledczy. Przyznam, że to wszystko co przed nami pokazuje Autor przeraża mnie do tego stopnia, że aż miejscami byłam wstrząśnięta i przerażona lekturą. To naprawdę bardzo brutalne i realistyczne opisy.
Przykre jest, że w okresie stalinizmu nikt nie mógł być sobą, nikt nie mógł walczyć o własne ja. Lecz prawda jest jednak taka, że ludzie stale próbowali i walczyli, jednak nie zawsze im się to udawało. Ta książka w genialny sposób pokazuje również wspaniałe kreacje psychologiczne bohaterów. Co nimi kieruje, jakie są ich pobudki i działania... Zachowanie tych funkcjonariuszy, głównej bohaterki, to co dzieje się w ich głowach. To coś niesamowitego. Dobrze, że powstają takie książki, ponieważ dzięki nim możemy przywołać obraz tego jak właśnie kiedyś wyglądało życie w takich okresach czasowych, dlatego cieszmy się i doceniajmy to co obecnie mamy.
Kochani, to nie tylko obrazowe pokazanie świata więziennego, tutaj bardziej w tej książce widnieje opis realistyczny, który miejscami jest aż zbyt uwypuklony. Ogromnym plusem dla Autora są również przemyślenia głównej bohaterki dotyczące tego co dzieje się wokół niej.


Opis fabuły

Pewnego razu nasza bohaterka Antonina Dziwisz, zostaje schwytana przez funkcjonariuszy. Najlepsze jest jednak to, że nikt do końca nie jest pewien jakie były ku temu powody. Po prostu władze jednogłośnie stwierdzyły, że czyniła ona niestosowne kroki przeciw swojemu państwu.
Jej życie jednak zamienia się w koszmar. Dziewczyna wybudza się ze snu, co nie przychodzi jej łatwo, ponieważ okazuje się, że dzień wcześniej bawiła się ze znajomymi. Problem jest jednak całkiem spory, ponieważ Tonia nie jest u siebie w domu, w swoim łóżku, a w celi więziennej i to na dodatek takiej najgorszej, obskórnej i niemiłej, do granic możliwości.
Dziewczyna jest pewna, że to tylko kiepski żart. Próbuje rozmawiać z ludźmi, z którymi się tam spotyka, jednak po dłuższej chwili orientuje się, że to nie jest śmieszne, jest pewna, że nikt z niej nie kpi. Ktoś celowo ją schwytał.
Tonia myśli, że niebawem wyjdzie na wolność, że jeszcze jakoś się z tego wykręci, ale nie ma szans. Prawda jest niezwykle brutalna, ponieważ będzie musiała spędzić tutaj bite pięć lat. Tak, całe pięć lat będzie musiała walczyć o swoje życie, o zakończenie sprawy, o swoje dobre mienie.
Najgorsze są jednak tortury jakie czekają na Antoninę. Dziewczyna zostaje przesłuchiwana z dnia na dzień i to nie tylko psychicznie ale również i fizycznie. Autor tutaj pokazuje nam ostatecznie jak działa właśnie ten stalinowski system, jaki kiedyś funkcjonował. Pokazuje jak silne były władze, które nie cofnęły się przed niczym...

Przyznam, że na samym początku niechętnie sięgałam po tę książkę, ale z racji tego, iż musiałam ją przeczytać, ponieważ była to książka recenzencka, to i tak w pewnym momencie zabrałam się za nią. To naprawdę tak mocna i chwytająca za serce książka... przyznam, że wcześniej słyszałam bardziej o filmie, coś obiło mi się o uszy, ale nie oglądałam go w całości, bardziej były...