Widziałam wiele krytycznych opinii na temat książki a mi się czytało ją dobrze, być może dlatego, że patrzyłam na to nie jako fanka Janis a po prostu ze zwykłej ciekawości jaka to była osoba na co dzień, poza sceną. I nie można tu mieć pretensji do autora, że przedstawił Joplin jako osobę pełną uzależnień, bo taka właśnie Janis była. Nie wymagajmy idealizowania osób i robienia z nich natchnionych , wrażliwych ponad przeciętność, uduchowionych bohaterów, tylko dlatego , że mieli niesamowity głos i charyzmę na scenie. O tym już wiemy słuchając jej utworów a to co przedstawia autor po odbyciu wielu rozmów z osobami blisko związanymi z Joplin to inna bajka, która pokazuje to drugie „ja” artystki. Doceńmy jej głos i jej twórczość, ale nie róbmy z niej boginii, bo gdyby nie wiele zbiegów okoliczności , które pomogły jej ukazać światu ten talent to traktowalibyśmy ją jak tysiące innych osób uzależnionych od seksu i narkotyków …

Widziałam wiele krytycznych opinii na temat książki a mi się czytało ją dobrze, być może dlatego, że patrzyłam na to nie jako fanka Janis a po prostu ze zwykłej ciekawości jaka to była osoba na co dzień, poza sceną. I nie można tu mieć pretensji do autora, że przedstawił Joplin jako osobę pełną uzależnień, bo taka właśnie Janis była. Nie wymagajmy idealizowania osób i...