Podstawą do napisania „Rozmów z katem” stał się wspólny 9-miesięczny pobyt w jednej celi Kazimierza Moczarskiego z Jürgenem Stroopem. Nieugięty żołnierz polskiego państwa podziemnego szedł śladem w ślad za życiem ludobójcy hitlerowskiego. Dla Moczarskiego Hitler i Himmler to jedni z największych barbarzyńców ubiegłego wieku, dla Stroopa wielcy ludzie Niemiec XX w. Stroop po egzekucjach depcząc polską krew czuł wstręt do zamordowanych, Moczarski postawiony w takiej samej sytuacji czuł więź z ofiarami terroru.
Komuniści umieszczając obu więźniów w jednej celu chcieli złamać moralnie Moczarskiego, nie udało się. Uważam, że dobrze by było przed przeczytaniem książki zapoznać się z życiorysem Moczarskiego po to, aby lepiej zrozumieć lekturę. W więzieniu był potwornie torturowany, przez ponad sześć lat nie był na spacerze, a przez prawie 3 lata nie był kąpany. O tym ani razu nie wspomniał w treści. Dopiero w aneksie można się dowiedzieć jak wyglądało jego życie, działalność w czasie wojny i koszmarny 11 letni pobyt w więzieniu komunistycznym i ta część książki jest obowiązkowa dla czytelnika.
Podziwiam niezwykłą pamięć autora. Książka została napisana po wyjściu Moczarskiego z więzienia (w 1956r., Stroop został powieszony w 1952r.), ale ilość zapamiętanych szczegółów z rozmów ze Stroopem imponuje.
Warto i trzeba przeczytać!

Podstawą do napisania „Rozmów z katem” stał się wspólny 9-miesięczny pobyt w jednej celi Kazimierza Moczarskiego z Jürgenem Stroopem. Nieugięty żołnierz polskiego państwa podziemnego szedł śladem w ślad za życiem ludobójcy hitlerowskiego. Dla Moczarskiego Hitler i Himmler to jedni z największych barbarzyńców ubiegłego wieku, dla Stroopa wielcy ludzie Niemiec XX w. Stroop po...